Rezultatet e kërkimit

Pse trupi rrit sasin e kolesterolit dhe pse kjo eshte nje mekanizem automatik positiv i trupit? Pse kolesteroli eshte shume i rendesishem per trupin? Zbulimi i se vertetes Perpara se ti kyqem temes se kolesterolit, desha vetem te theksoj rendesin e zbulimit te se vertetes ne çdo aspekt jetesor! Ajo se çfare dua te them, eshte qe duhet pasur shume kujdes me keshillat qe neve na jepen nga te ashtuquajturit “ekspert” te nje lamie te caktuar. Eshte e rendesishme qe gjithmone ta vene ne perdorim vetedijen tone dhe ta pyesim vetveten, nese keshillat e marra nga dikush (p.sh. nje keshille mjekesore nga nje mjek) ka kuptim dhe nese ajo eshte e verteta! Kete po e them jo vetem nga njohurit e mia te fituara nga literatuara e lexuar por edhe nga vete pervoja ime jetesore qe kisha me mjek, ku ato ishin totalisht te gabuara dhe nese nuk do te merrja kohe dhe ne qetesi te analizoja keshillat e dhena, atehere nuk e di se si do te perfundonte fati im! Nuk po e mohoj medicinen shkollore. Eshte shume mire qe egziston ajo. Por nuk dua te anashkaloj medicinat e lashta sic jane per shembull Ayurveda indiane dhe medicina e lashte kineze! Ajo qe dua te ceki eshte qe me se miri eshte te bashkohen te gjitha keto se bashku, varesisht se cila medicin, jep efektin me te mire, per rastin e caktuar! Vlene te theksohet fakti qe eshte gjithmone me mire te parandalohet semundja se sa te sherohet. Pra nuk do te thote qe une duhet te jem i semure qe te perdori medicinen Ayurveda. Ajo ndihmon njerezit e shendoshe te mbesin te shendoshe si dhe njerezit e semure ndihmon qe ata te sherohen! Ne fund te fundit ajo qe neve njerezve na dallon nga kafshet eshte vetedija! Pra nese une nuk e fus vetedijen time ne perdorim ateher, po i bie qe jam njejte si nje kafshe dhe çdokush mund te luaj me mua si te doje! Vetem pse diçka nuk shihet nuk don te thote qe nuk egziston! Vetem pse nje “ekspert” thote qe kjo semundje ose ajo semundje nuk eshte e sherueshme, nuk do te thote qe eshte e vertete! Askush nuk te drejte te marre ne dore fatin tone! Ne vetem jemi gedhendes te fatit tone, si per te mire ashtu edhe per te keq! Eshte esenciale te kuptohet, qe çdo gje qe ndodhe, ka gjithmone edhe shkakun se pse ndodhe! Pra cdo gje eshte shkak dhe efekt! Nje gote mbi tavoline nuk mund te bie nga tavolina nese dikush nuk e shtyn ate qe ajo te bie. Pra shtyerja e gotes eshte shkaku, kurse thyerja e gotes eshte efekti! Çka dua te them eshte kjo: Nese nje mjek na thot neve qe e kemi kolesterolin e larte ne gjak dhe per kete arsye na jep neve medikamente per uljen e tij atehere kjo mund te jete e rrezikshme! Trupi gjithmon i ka arsyet e veta, pra shkaqet, se pse vepron ashtut. Menyra e duhur e trajtimit te nje semundje eshte zbulimi i shkakut qe e shkakton ate! Pa zbulim te shkakut te vertete qe shkakton nje semundje nuk besoj qe do te kete edhe sherim! Tani le ti kthehemi temes. Te jeni te bindur qe mjeku juaj do ti perqesh kete informacione! Mirpo kjo le te mbeten ne ndergjegjen e secilit! Jane dy rruge prej te cilave ne mund te zgjedhim: majtas apo djathtas. Se cilen rruge e zgjedh ti, ai eshte vendimi yt! Kolesteroli Kolesteroli eshte nje lipid shume i rendeishem per trupin. Eshte nje komponent i rendeishem i membranës se qelizave, i cili gjithmone eshte i nevojshem per riparim dhe riprodhim te qelizave. Pervec kesaj kolesteroli sherben edhe per prodhim te lengut te temthit te melcise (i cili leng eshte i nevojshem per tretje te yndyrnave), pastaj per prodhim te disa hormoneve, si p.sh. kortizol, vitamin D etj. Kolesteroli si nje lipid eshte ne uje jo i tretshem. Prandaj per transportin e tij nga melcia ne tere trupin jane te nevojshme proteinat e mirenjohura HDL, LDL dhe VLDL. Ndryshe HDL njihet ne gjuhen e popullit si “kolesterina e mire”, kurse LDL si “kolesterina e keqe”. Kolesteroli eshte per organizmin tone i nje rendesie te vecante, sa qe gati te gjitha qelizat e trupit tone prodhojne vete kolesterol. Sasia me e madhe prodhohet ne melci. Nje pjese tjeter e sasise se koleserolit prodhohet edhe nga qelizat e zorres se holle si dhe ne qelizat e trurit. Kolesetroli vepron si: Material per membranen e qelizës Material izolues per indet nervore dhe organet tjera si trrurit (20% e trrurit perbehet nga kolesteroli) dhe gjendrave te veshkeve Komponent i lengut te temthit te melcise (i cili leng eshte i nevojshem per tretje te yndyrnave Material per prodhim te vitamines D dhe hormoneve tjera si kortizoli A ka ndikimi ushqimi ne nivelin e kolesterolit Trupi yne per detyrat e shumta te tij perdor te dyjat, si sasin e kolesterolit te prodhuar nga vete trupi e poashtu edhe sasin e kolesterolit te futur ne trup permes ushqimeve. Ushqimet e pasura me kolesterol jane: Gjalpi (buter), prodhimet e mishit, peshku, guacat, produktet yndyrore te qumshtit, vezet etj. Edhe pse ushqimet e permendura me larte konsumohen ne sasi te medha nga njerezit, sasia e nevojshme te kolesterolit per trupin vjen nga: 90 % nga prodhimi vetanak i trupit dhe vetem 10 % nga ushqimet qe ne konsumojme Pra vetem 10 % te sasis se nevojshme te kolesterolit per trupin mbulohen nga ushqimet, kurse per pjesen me te madhe, pra 90% kujdeset vete trupi per prodhimin e kolesterolit. Ne te vertete, sasia e kolesterolit nga ushqimet qe ne hame, ne lidhje me vleren e kolesterolit ne gjak eshte irrelevante, pra jo e rendesishme! Ose me fjale tjera dhe shul shqip: Sasia e kolesterolit nga ushqimi qe ne hame nuk eshte as per se afermi shkakatar per rritjen e sasis se kolesterolit ne gjak, sic neve na propagandohet me efektivitet te larte nga “reklamat”. OK, nese atehere nuk qenka ushqimi qe ne hame pergjegjes per sasin e larte te kolesterolit ne gjak, e kujt pra atehere ishte ideja, qe ushqimet e pasura me kolesterol jane shkaktare per rritjen e sasis se kolesterolit ne gjak? Prejardhja e histeris se kolesterolit Prejardhja e hetimeve, qe hodhen tezen se kinse kolesteroli na qenka i dyshuar per semundje te zemres dhe arteriosklerozë (se cka ne te vertete don te thote fjala arteriosklerozë do te zbulohet me vone gjate ketij shkrimi) vjen nga testet e bera ne lepurushe! Atyre iu ishte dhene në mënyrë disproporcionale (pra sasi te medha) per te ngrene gjalp (buter). Keshtu lepurushet kishin probleme me zemer dhe arteriosklerozë! Mirpo ajo se cka ishte lene pas doresh, eshte se lepurushet jane nga natyra baringrenes. Pra sistemi i tyre i tretjes nuk eshte i ndertuar per gje tjeter perpos barit, sanës dhe disa barishtave tjera. Pra natyra nuk kishte parapa qe lepurushet ti pais me mekanizma per tretjen e yndyrnave te kafsheve sic eshte pershembull gjalpi, kjo pasi qe lepurushet e eger nuk perdorin kurre ate ne natyre! Shkalla më e lartë e vdekjeve pershkak te sasis se “ulet” te kolesterolit ne gjak? Mirpo kur vite me vone u be nje studim i ngjajshem me minje, qe sic dihet sikurse njerezit edhe ata hane cdo gje, nuk rrjedhi asnje veti negative nga konsumimi i larte i gjalpit dhe ushqimeve te yndyrshme! Mirpo akoma me përshtypjelënes ishte resultati i tre studimeve te bera me njerez, ku morren pjese me shume se 10.000 vullnetare. Qe te trija studimet tregojne per shkalle me te larte te vdekjeve tek personat qe kishin vlera me te ulta te kolesteolit ne gjak! Për shkak të këtij fakti, shumë shkencëtarë tani konkludojnë, se vetëm ushqimi i pasur me yndyrna dhe kolesterol shume pak mund ta ndikoj vleren e kolesterolit ne gjak dhe se vlera e larte e kolesterolit ne gjak asesi nuk mund te jete shkaktar per semundje te zemres dhe per arterioskleroze! Perpos kesaj thuhet se depozitat në muret e enëve të gjakut përbëjnë vetëm një masë të vogël të kolesterolit (varesisht nga autoret nga 1 deri 30 perqind). Dukshem janë më të larta pjesët e proteinave, kolagjenit dhe kalciumit. Pra kolesteroli nuk eshte shkaktar per mbyllje te eneve te gjakut por proteinat dhe kalciumi! Poashtu nga keto studime thuhet se produktet te cilat u krijuan nga frika e kolesterolit, si per shembull margarina apo te ashtuquajturat “produktet light” (sic jane p.sh. qumshti me yndyre te zvogeluar etj), apo edhe medikamentet per uljen e kolesterolit ne gjak (statinat), jane dukshem me te demshme se sa vete kolesteroli! Shkaktaret e vertete te mbylljes se eneve te gjakut OK, nese jo kolesteroli cilet ateher jane shkakateret e mbylljeve te eneve te gjakut? Shkaku i vertete i mbylljes se eneve te gjakut pra arteriosklerozes eshte ne pergjithesi menyra e gabuar e te ushqyerit, ku pershkak te perpunimit dhe degradimit te ushqimeve (mish i perpunuar, kafshe te rrituara me hormone dhe ushqime jo te pershtatshme per to, si soja, grun etj) vlera ushqimeve vitale te futura ne trup eshte shume e vogel. Mos te harrojme qe qellimi i ushqmit eshte te ushqej qelizat e trupit tone! Poashtu edhe menyra “moderne” e te jetuarit ku shume pak ka aktivitete fizike shkakaton arterioskleroze. Nga te gjitha keto qe u tha me larte vjen deri te aciditimi i trupit (thartina e larte ne trup- per me shume rreth thartines ne trup mund ta lexosh artikullin ne fund te ketij shkrimi) si dhe mungesa e ushqimeve dhe mineraleve vitale te cilat jane esenciale per qelizat e trupit tone, qe ai te funkcionoj si duhet! Poashtu mungesa e vitamines C e cila eshte pjesemarrese ne formimin e disa molekulave, qe kujdesen qe enet e gjakut te jene elastike dhe stabile. Sa me e vogel qe eshte sasia e absorbuar e vitamines C ne trupin tone aq me jofleksibile apo joelastike dhe poroze behen enet e gjakut. Poashtu ne mungese te vitaminec C vjen deri te sulmimi i radikaleve te lira. Per eleiminimin e radikaleve te lira nevojitet ndihma e antioksidanteve si p.sh. vitamines C (pra ushqime te paperpunuara vitale te pasura me vitamina dhe minerale). Ne mungese te saj vjen deri te oksidimi i kolesterolit i cili deponohet ne enet e gjakut. Vitamina C eshte pra nje antikoksidant. Pershkak te mungeses se vitamines C dhe “jetes moderne” me ushqime te degjeneruara dhe gjithmone te ziera, ku cdo gje e gjalle “digjet”, mungojne edhe antioksidantet. Keshtu radikaleve te lira ju hapet rruga per demtim te eneve te gjakut! Si pasoje e asaj cka u tha me larte (pra ushqimit dhe te jetuarit te gabuar) ne brendesi te eneve te gjakut krijohen me miliona carje te vogla, te cilat heret apo vone do të çonin në rrjedhjen e gjakut nga enet ne inde. Kjo ndryshe quhet edhe “gjakderdhje e brendshme”, te cilat po qe se nuk sherohen mund te shkakatojne vdekjen. Per kete arsy trupi yne ne menyre automatike merr masa emergjente per te parandaluar keto gjakderdhje. Kete ai e ben duke ngjitur carjet apo plasaritjet e eneve te gjakut! Per kete material ngjites trupi yne perdore perpos tjerash edhe kolesetrol, proteina dhe kalcium. Ky kombinim jep nje material te forte dhe te sigurte ngjites, me te cilin mbyllen carjet apo plasaritjet e eneve te gjakut. Resulati i ketij riparim automatik qe ben trupi nga medicina shkollore quhet “Arterioskleroze”! Mirpo ne baze te asaj qe ju lexuat deri me tash besoj e keni kuptu qe “Arterioskleroza” nuk eshte semundje por proces sherues automatik i trupit! Per materialin ngjites te eneve te gjakut sic thame trupi perdore edhe kolesterolin, nder tjera edhe kolesterolin e futur permes ushqimeve. Mirpo me larte ne tekst u cek qe sasia e kolesterolit qe prodhon trupi vete eshte dukshem me i madh se sasia e futur permes ushqimeve (90%). Kjo sasi e madhe prodhohet ne Melcin e trupit tone. Sa me shume carje dhe plasaritje ne trupin tone, aq me shume prodhohet kolesterol nga melcia jone (pa marre parasysh sasin e futur te kolosterolit permes ushqimit) dhe natyrisht si rrjedhoje ngritet edhe vlera e kolesterolit ne gjak! Besoj mundet me ju marr mendja se si vazhdon me tutje! Pacientit i keshillohet marrja e medikamenteve per uljen e kolesterolit! Keshtu si rrjedhoje trupi yne pengohet te marre masat emergjente per riparimin e plasaritjeve te eneve te gjakut! Pas marrjes se medikamenteve sasia e kolesterolit ulet mirpo ajo cka eshte me rendesi eshte qe shkaktaret qe shkaktuan rritjen e kolesterolit (ushqimet e gabuara, mungesa e ushtrimeve fizike, aciditeti i larte ne trup etj) jane akoma prezente dhe pacienti nuk eshte me ne dijeni per kete! Keshtu trupi nuk eshte me ne gjendje te vetesheroje vetveten sepse ai pengohet nga jashte! Pacienti vazhdon me menyren e njejte te te jetuarit! Se si perfundon historia besoj eshte per te gjithe ju e qarte :(... Dignaosa: Kolesteroli i larte. Dignaosa: Kolesteroli i larte ne gjak! Kur tani nje mjek konstaton kolesterolin e larte ne gjak (kjo ndodhe vetem te medicina shkollore!), atehere per pacientin ne fjale, ne baze te situates se tij jetesore, dhe gjendjes se tij momentane fizike dhe psiqike, vlera e larte kolesterolit per kete pacient eshte ne rregull dhe se disa dite me vone kjo vlere mund te jete ulur. Pra vlera e kolesterolit luhatet vazhdimisht dhe se rezulatet e matura jane vetem rezultate te castit! Nese vlerat e kolesterolit jane gjithmone te larta, atehere kjo ndodh vetem per faktin sepse muret e eneve te gjakut jane ne gjendje katastrofale (kjo pasi qe pacientit nuk e nderron stilin e vet te te jetuarit) dhe se melcia eshte e detyruar vazhdimisht te prodhoje kolesterol per ti ngjitur plasaritjet ne eneve te gjakut. Nese enet e gjakut jane ne kete gjendje te keqe, atehere ky eshte nje indikator apo tregues qe i gjithe organizmi eshte ne gjendje te keqe dhe se vlera e larte e kolesterolit nuk mund te jete problemi i vetem! Shpesh vlera kronike e larte e kolesterolit shfaqet bashke me symptome tjera (si p.sh. tension i larte i gjakut, mbipeshe, sheqer ne gjak etj), te cilat symptome jane tregues per nje mosbalance ne tere organizmin. Meqë ra fjala! Te ashtuquajturat “Vlerat Normale” te kolesterolit, te vendosura dikur nga dikush, cdo vit po ulen! Keshtu mundesia apo shanset per tu dyshuar me diagnosen “kolesteroli i larte ne gjak” apo sic thote populli ”yndyra ne gjak”, po behent gjithnje e me te “mira”. “Statinat” e rrezikshme Statinat jane ato lloje te medikamenteve, te cilat u ipen pacienteve me vlere te larte te kolesterolit ne gjak! Ato do te duhej te ulin vleren e kolesterolit ne gjak. Kete edhe e bejne ato medikamente me sukses por pyetja e cila shtrohet tani eshte: “A eshte fare e nevojshme ulja e kolesterolit ne gjak permes medikamenteve, pasi qe tani me e dime, qe vlera e larte e kolesterolit ne gjak nuk eshte deomos dicka e keqe dhe se me nje ndryshim te te ushqyerit lehte mund te kihet nen kontroll”? Perkundrazi, marrja e medikamenteve eshte e lidhur me shume rreziqe! Nga njera ane jane kontraindikacionet e medikamenteve, te cilat rrisin mundesin qe te shfaqen semundjet si “unaza gri” (semundje e retines se syrit, qe shfaqet tek shume njerez nga mosha 50 vjecare) lodhje e muskujve semundje te melcise semundje te veshkave Kurse nga ana tjeter vete efekti i deshiruar i medikamenteve, qe ato te ulin kolesterolin, paraqet nje i rrezik enorm per shendetin (kur dihet fakti qe rritja e kolesterolit ne gjak eshte nje proces automatik i trupit per “ngjitjen” e carjeve ne muret e eneve te gjakut). Sic tanime e dime, vlera e larte e kolesterolit ne gjak me shume gjase, nuk ka ndikim ne zhvillimin e arteriosklerozes apo te ndonje semundje tjeter te zemres! Kolesteroli eshte nje material trupor, i cili eshte i nevojshem per funkcionim te nje numri te madh te funkcioneve trupore. Keshtu per shembull kolesteroli, nder tjera, eshte i nevojshem edhe per prodhimin e kortizolit, hormon ky qe aktivizon metabolizmin e glukozes. Ulja e dhunshme e kolesterolit permes medikamenteve, ka si pasoje edhe uljen e aftesive mendore dhe fizike! Ne fund te fundit ulja e kolesterolit me medikamente nuk ka kuptim! Nese menyra e te jetuarit dhe e te ushqyerit eshte e shendetshme dhe aktive, atehere kolesteroli i larte se bashku me shtypjen e larte te gjakut, sheqerit ne gjak dhe funkcioneve tjera te mosballancuara trupore, kthehen ne gjendjen normale te shendetshme. Boronicat kunder Arteriosklerozes? Kohen e fundit disa shkenctare zbuluan ne Boronica nje substancë natyrale, e cila i kunderpergjigjet mbushjeve ne muret e eneve te gjakut si dhe pengon ngushtimin e eneve te gjakut (Studimi: Absorption and metabolism of anthocyanins in elderly women after consumption of elderberry and blueberry, Wu, X). Pas provave te para ne minje, te cilet vuanin nga arterioskleroza, doli se mbylljet e eneve te gjakut tek minjet qe u trajtuan me boronica, prej dallim prej atyre pa boronica, ishin zvogeluar per 40 der ne 60 %. Supozohet qe boronicat zvogelojne te ashtuquajturin “stresin oksidativ” , i cili sic dihet eshte nje faktor i rrezikshem per arterioskleroze (pra mbyllje te eneve te gjakut), kurse ne ane tjeter rrit edhe aktivitetin antioksidativ te enzymave (cka eshte nje gje positive e mire). Ky studim tregon edhe njehere se Antioksidantet ne menyre te shkelqyer i sherbejne shendetit. Keshtu pra behet e qarte se zgjidhja me e mire, ne rastin e arterisklerozes, por edhe ne rastet e cdo semundje tjeter, eshte nje ushqim i vazhdueshem antioksidant i pasur me vitamina dhe minerale, nga perberes te fresket dhe jo te perpunuar. Sa me natyror te jete nje ushqim, i paperpunuar dhe jo i degraduar permes zierjes ne temperatura lart, aq me vital eshte ai per trupin dhe qelizat e tij. Burimet e artikullit:

Yndyrnat e ngopura ende konsiderohen si djemtë e këqij, ndërsa yndyrnat e pangopura ende konsiderohen si djemtë e mirë. Besohet gjerësisht se kushdo që dëshiron të zvogëlojë rrezikun e tyre kardiovaskular duhet të shmangë acidet yndyrore të ngopura. Megjithatë, herë pas here, studimet shkencore tregojnë se yndyrnat e ngopura janë të padëmshme, nuk ndikojnë në nivelin e kolesterolit dhe madje ulin nivelet e yndyrës në gjak. Por kush është djali i keq atëherë? Kush e rrit kolesterolin, kush rrit lipidet e gjakut dhe kush shkakton goditje dhe sulme në zemër? Yndyra e ngopur - Çfarë besoni ju? Shumica e njerëzve të ndërgjegjshëm për shëndetin ende besojnë se yndyrat dhe vajrat, të cilat kryesisht përbëhen nga acide yndyrore të ngopura, janë të pashëndetshme dhe mund të çojnë në sulme në zemër dhe goditje në tru. Kjo nuk është çudi. Sepse kjo është pikërisht ajo që po përhapet me bindje të plotë jo vetëm në media, por edhe nga nutricionistët dhe mjekët. Dhe kjo nuk është për t'u habitur, pasi bota e shkencëtarëve e ka diskutuar këtë temë shumë nxehtësisht për më shumë se 50 vjet - pa arritur një konsensus. Pra, vaji i kokosit dhe gjalpi shmangen me përpikëri. Nëse i hani një herë, atëherë me ndërgjegje fajtore, para se të arrini shpejt përsëri margarinë dhe vaj luledielli. Sepse atje mbizotërojnë acidet yndyrore të pangopura, të cilat të gjithë i lidhin me shëndet verbues. Yndyra e ngopur - Çfarë besoni? Shumica e njerëzve të ndërgjegjshëm për shëndetin ende besojnë se yndyrat dhe vajrat, të cilat kryesisht përbëhen nga acide yndyrore të ngopura, janë të pashëndetshme dhe mund të çojnë në sulme në zemër dhe goditje në tru. Kjo nuk është çudi. Sepse kjo është pikërisht ajo që po përhapet me bindje të plotë jo vetëm në media, por edhe nga nutricionistët dhe mjekët. Dhe kjo nuk është për t'u habitur, pasi bota e shkencëtarëve e ka diskutuar këtë temë shumë nxehtësisht për më shumë se 50 vjet - pa arritur një konsensus. Pra, vaji i kokosit dhe gjalpi shmangen me përpikëri. Nëse i hani një herë, atëherë me ndërgjegje fajtore, para se të ktheheni shpejt përsëri tek margarina dhe vaj luledielli. Sepse atje mbizotërojnë acidet yndyrore të pangopura, të cilat të gjithë i lidhin me shëndet shkëlqyes. Studime dyshuese rreth yndyrave të ngopura Sigurisht, ka pasur shumë studime në të kaluarën të cilat të gjitha paralajmëruan kundër acideve yndyrore të ngopura dhe çuan në fobi të përgjithshme të yndyrës në radhë të parë. Por ata nuk mund t'i rezistonin një shqyrtimi më të afërt. Dikur ishte veçanërisht i angazhuar shkencëtari Ancel Keys, i cili nxiti refuzimin e përgjithshëm të yndyrës duke botuar në mënyrë të përsëritur studime të dyshimta nga vitet 1950 deri në vitet 1970. Në Studimin e tij të Shtatë Vendeve (1970), për shembull, ai krahasoi nivelin e kolesterolit, konsumin e yndyrës dhe shkallën e sulmit në zemër në shtatë vende dhe u përpoq të gjente lidhje. Ai gjithashtu e gjeti atë: sa më shumë yndyrna të ngopura të haheshin, aq më të larta ishin nivelet e kolesterolit dhe nivelet e sulmit në zemër. Të dhënat erdhën nga Italia, Greqia, Jugosllavia, Holanda, Finlanda, Japonia dhe SHBA. Por tani u bë e qartë se një rezultat krejtësisht i ndryshëm do të kishte dalë nëse Keys thjesht do të kishte zgjedhur një kombinim të ndryshëm të vendeve, p.sh. B. Finlanda, Izraeli, Holanda, Gjermania, Zvicra, Franca dhe Suedia. (Shënim: Hollanda shfaqet në të dy kombinimet e vendeve, kështu që ky nuk është një gabim.) Shkalla e sulmit në zemër në këtë kombinim të ri të vendeve tregoi se sa më shumë yndyrna të ngopura të hanin, aq më rrallë njerëzit pësuan sulme në zemër. Pra, pse Keys zgjodhi vendet që preferonte? Sepse ata e vërtetuan tezën e tij aq bukur? Sa më shumë yndyrna të ngopura, aq më të shëndetshme? Tani disa acide yndyrore të ngopura në të vërtetë mund të rrisin nivelin e kolesterolit - megjithatë jo vetëm kolesterolin LDL (kolesterolin "e keq"), por edhe kolesterolin HDL (kolesterolin "e mirë") dhe kështu edhe ta përmirësojnë atë - siç e kemi njohur prej kohësh sot koeficienti i kolesterolit (raporti midis kolesterolit LDL dhe HDL). Sa më i mirë koeficienti i kolesterolit, aq më i mirë mbrohet nga problemet koronare të zemrës. Megjithatë, as të gjitha yndyrnat e ngopura nuk ndikojnë në nivelet e kolesterolit. Vetëm tre prej tyre e bëjnë këtë: acidi laurik, acidi miristik dhe acidi palmitik. Megjithatë, dy prej tyre (acidi laurik dhe miristik) përmirësojnë koeficientin e kolesterolit, siç u shpjegua më sipër, sepse ato rrisin kolesterolin HDL më shumë se kolesterolin LDL. Thuhet se vetëm acidi palmitik rrit kolesterolin LDL më shumë (por vetëm pak më shumë) sesa kolesteroli HDL. Sidoqoftë, meqenëse acidi palmitik nuk konsumohet kurrë vetëm, preferenca e tij minimale LDL zakonisht anulohet nga vetitë e acideve të tjera yndyrore që përbëjnë një yndyrë. Të gjithë acidet e tjera yndyrore të ngopura - dhe kështu shumica e të gjitha acideve yndyrore të ngopura - nuk kanë asnjë lidhje me nivelin e kolesterolit. Kjo do të thotë, ata nuk ndikojnë në të në asnjë mënyrë. Kështu që nuk e ulni, por as nuk e ngrini. Dhe është e vështirë të besohet: Në të njëjtën kohë, ato ulin nivelet e lipideve në gjak (trigliceridet). Yndyrnat e ngopura ulin nivelin e lipideve në gjak Nëse yndyrnat e ngopura jo vetëm që ndikojnë mezi në nivelin e kolesterolit, por gjithashtu ulin nivelet e lipideve në gjak, atëherë kjo do të thotë: Nëse do të hanim më shumë acide yndyrore të ngopura, do të ishim më të shëndetshëm. Për shkak se nivelet e larta të lipideve në gjak në kombinim me nivelet shumë të ulëta të kolesterolit HDL (me nivele shumë të larta të LDL) janë problemi i pafundësisht shumë njerëzve, pothuajse të gjithë atyre njerëzve që kalojnë jetën me mbipeshë dhe / ose mungesë stërvitjeje dhe kështu një rrezik të madh për sëmundjet e qytetërimit. Por kush pastaj e rrit nivelin e kolesterolit LDL? Dhe kush i rrit nivelet e lipideve në gjak? Epo, cila është pasoja nëse supozohet të hani pak yndyrë? Pikërisht, njerëzit tani po hanë më shumë karbohidrate dhe besojnë se kjo do të sjellë në rregull obezitetin, diabetin, presionin e lartë të gjakut dhe nivelet kaotike të yndyrës në gjak. Dhe çfarë ndodh? Bëhesh më i trashë dhe më i sëmurë. Karbohidratet e izoluara janë djemtë e këqij të vërtetë Karbohidratet e izoluara (miell i bardhë, sheqer, niseshte) si ato që gjenden në ëmbëlsira, makarona dhe produkte të pjekura, grimca të ëmbla, ëmbëlsira, ushqime, etj sigurojnë nivele të larta të triglicerideve. Sepse ato zakonisht konsumohen në sasi shumë të mëdha në lidhje me nevojën aktuale. Sidoqoftë, karbohidratet e tepërta shndërrohen menjëherë në trigliceride. Kur bëhet fjalë për nivelin e kolesterolit, nga ana tjetër, ju mund ta ulni atë nëse hani yndyrë të ulët dhe karbohidrate të larta në të njëjtën kohë-megjithatë, ju jo vetëm që ulni nivelin e LDL, por HDL të lirë në të njëjtën kohë , e cila nga ana tjetër nuk është e mirë për shëndetin vaskular. Për më tepër, i vetmi lajm i mirë (nivele të ulëta të LDL) të dietës me karbohidrate të larta dhe yndyrë të ulët nuk është aspak i mirë. Sepse grimcat e kolesterolit LDL tani po zvogëlohen në numër. Për këtë, grimcat e mbetura LDL bëhen të vogla, të dendura dhe kompakte. Grimcat e mëdha të LDL konsiderohen të jenë mjaft joproblematike. Ato të vogla dhe të dendura dyshohen fuqishëm se dëmtojnë enët e gjakut. Yndyrnat e ngopura mbajnë nivelet e ulëta të triglicerideve Një studim i Universitetit Shtetëror të Ohajos në Shtetet e Bashkuara e tregoi këtë vetëm në vitin 2014, domethënë se konsumi i acideve yndyrore të ngopura nuk rrit nivelet e triglicerideve. Edhe kur pjesëmarrësit e studimit hëngrën dy herë më shumë yndyrë të ngopur, nivelet e tyre të triglicerideve u rritën. Kjo ndodhi vetëm kur subjektet e testimit konsumuan shumicën e kalorive të tyre në formën e karbohidrateve të pashëndetshme. Një dietë me yndyrna të ngopura, nga ana tjetër, bëri që niveli të binte përsëri. Studimet e mëtejshme konfirmojnë - yndyrnat e ngopura nuk janë problem Një meta-analizë e mbi 70 studimeve të vitit 2014 tregoi korrelacione shumë të ngjashme. Studiuesit nga Universiteti i Kembrixhit raportuan për këtë në Annals of Internal Medicine dhe shkruan se rritja e konsumit të acideve yndyrore të ngopura nuk rrit rrezikun kardiovaskular. Një meta-analizë tjetër u botua në korrik 2015. Russell de Souza i Shkollës së Mjekësisë Michael G. DeGroote në Hamilton, Ontario konfirmoi rezultatet e analizës së Kembrixhit dhe raportoi se yndyrnat e larta në acide yndyrore të ngopura nuk kanë ndikim negativ në shëndetin kardiovaskular dhe rreziku i vdekjes nuk rritet. Rreziku i diabetit të tipit 2 gjithashtu nuk rritet nëse ju pëlqen të hani yndyrna të ngopura (të tilla si gjalpë ose vaj kokosi). A janë të besueshme studimet për yndyrën e ngopur? Sidoqoftë, duhet të përmendet se disa studime që përshkruajnë yndyrnat e ngopura si të padëmshme nuk janë gjithmonë veçanërisht të besueshme. Shkencëtarët e përfshirë shpesh nuk janë më të pavarur dhe janë në listat e pagave të industrisë së mishit dhe qumështit ose duan të promovojnë kompanitë e tyre, të tilla si aplikacionet për ushqimin ketogjenik. Për më shumë informacion, shihni lidhjen e mëparshme. Sidoqoftë, ka acide yndyrore që përbëjnë rrezik në çdo rast dhe që preferohen të fshihen në shumë ushqime të përpunuara të pasura me karbohidrate (produkte të pjekura, ëmbëlsira): acidet yndyrore trans. Yndyrnat trans dëmtojnë kudo Acidet yndyrore trans janë një nëngrup i acideve yndyrore të pangopura, kështu që ato nuk kanë asnjë lidhje me yndyrnat e ngopura. Ato janë veçanërisht të dëmshme dhe vijnë nga përpunimi i yndyrës industriale. Nëse yndyrat duhet të ngurtësohen atje për trajtim më të mirë, mund të formohen acide yndyrore trans. Ato kanë një efekt të pafavorshëm në të gjitha nivelet e kolesterolit, ato nxisin inflamacionin, pengojnë vetitë pozitive të acideve yndyrore omega-3 dhe shkaktojnë keqfunksionime në membranën qelizore. Mënyra më e lehtë për të shmangur yndyrnat trans është shmangia e produkteve të gatshme që përmbajnë çdo lloj yndyre të përpunuar në mënyrë industriale, p.sh. B. ëmbëltore, chips, patate të skuqura, pica, produkte të pjekura etj. A janë acidet yndyrore omega -6 - p.sh. B. Vaji i lulediellit - më i shëndetshëm? Pas dekadash paralajmërimi për acidet yndyrore të ngopura, njerëzit janë mësuar prej kohësh me margarinë dhe vaj luledielli, ku margarina shpesh preferohet gjithashtu të bëhet nga vaji i lulediellit. A është i shëndetshëm vaji i lulediellit? Vaji i lulediellit përbëhet kryesisht nga acide yndyrore të pangopura, përkatësisht acide yndyrore omega-6. Acidet yndyrore Omega-3, nga ana tjetër, gjenden rrallë në vajin e lulediellit. Kjo është arsyeja pse ekziston një raport jashtëzakonisht i dobët omega-6-omega-3 në vajin e lulediellit, përkatësisht 128 me 1. Megjithatë, duhet të synohet një raport prej rreth 3 deri 5 me 1. Vetëm atëherë të dyja acidet yndyrore omega janë në ekuilibër, mbështesin njëri -tjetrin dhe promovojnë shëndetin e njeriut. Nëse acidet yndyrore omega-6 mbizotërojnë, atëherë ato frenojnë acidet yndyrore omega-3, të cilat në afat të gjatë çojnë në inflamacion kronik. Meqenëse pothuajse të gjitha sëmundjet e qytetërimit shoqërohen pikërisht me këtë inflamacion kronik, një ekuilibër i dobët omega-6-omega-3 nuk është gjë tjetër veçse i këshillueshëm. Zëvendësimi i acideve yndyrore të ngopura me acide yndyrore omega -6 sjell - dhe kjo është ajo që studiuesi kardiovaskular i Nju Jorkut Dr. James DiNicolantonio - asgjë fare, përveç nëse e rrisni marrjen tuaj të acideve yndyrore omega -3. Kjo është mënyra e vetme për të zvogëluar rrezikun e sëmundjes dhe, veçanërisht, rrezikun kardiovaskular. Mëlçia yndyrore, diabeti dhe obeziteti për shkak të acideve yndyrore omega-6 Por një zëvendësim i plotë i acideve yndyrore të ngopura gjithashtu nuk është i nevojshëm - siç kemi parë më lart. Përkundrazi: vajrat e pasura me acide yndyrore omega-6 kanë disavantazhe të rëndësishme. Nga njëra anë, promovimi i lartpërmendur i inflamacionit. Nga ana tjetër, një studim shumë i fundit (mars 2015) tregoi se vajrat si vaji i lulediellit ose vaji i sojës, nëse konsumohen në sasitë e sotme (d.m.th. jo në sasi të tepërta), mund t’ju ​​dhjamosin dhe të shkaktojnë dhjamosje të mëlçisë dhe diabetit. Dr. Frances Sladek, Profesore e Biologjisë Qelizore dhe Neuroshkencës në Universitetin e Kalifornisë shqyrtoi efektet e ndryshme shëndetësore të tre vajrave: Vaj soje, vaj soje nga gjenet e sojës dhe vaj kokosi: Vaji i sojës zakonisht përbëhet shumë i ngjashëm me vajin e lulediellit, përkatësisht rreth 60 për qind acid linoleik (acid yndyror omega-6), 15 për qind acide yndyrore të ngopura dhe 25 për qind acide yndyrore të pangopura. Vaji i sojës ka 90 përqind të tregut të të gjithë vajrave të farës në Shtetet e Bashkuara. Kohët e fundit, vaji i bërë nga gjenet e sojës është lejuar të shitet atje në sektorin e ushqimit. Vaji nga gjenet e sojës është bërë nga soja GM nga grupi bioteknologjik DuPont. Fasulet e gjeneve kanë të njëjtën përbërje të acidit yndyror si vaji i ullirit, kështu që ato kanë një përmbajtje më të lartë të acideve yndyrore të pangopura dhe vetëm disa acide yndyrore omega-6 (acid linoleik). Vaji i kokosit, nga ana tjetër, është një përfaqësues tipik i yndyrave të ngopura dhe përbëhet nga deri në 90 përqind të këtyre. Katër grupe personash testues (minj) morën një nga tre vajrat për gjashtë muaj - në një sasi prej 40 përqind të kalorive ditore, siç ndodh edhe në dietën tipike perëndimore. Grupi i katërt ishte grupi i kontrollit. Ajo ishte në një dietë me pak yndyrë dhe hante vetëm 5 përqind të kalorive të saj ditore nga yndyra. Hulumtuesit më pas zbuluan se vaji i gjeneve të sojes, ashtu si vaji normal i sojës, shkakton trashje, diabet dhe mëlçi të dhjamosur. Minjtë e vajit të sojës gjithashtu peshonin 38 përqind më shumë, minjtë me gjenet e vajit të sojës 30 përqind më shumë se minjtë me yndyrë të ulët. Grupi i vajit të kokosit, nga ana tjetër, kishte një peshë relativisht normale, domethënë vetëm 13 përqind më të rëndë se grupi i kontrollit me yndyrë të ulët. Në grupin e vajit të kokosit rrallë kishte diabet dhe pothuajse asnjë mëlçi yndyrore. Çfarë mund të nxirret nga i gjithë ky informacion për një dietë të shëndetshme? Cilat yndyrna mund të përdoren në mënyrë të sigurt? Cilat yndyrna janë të shëndetshme? Ashtu si pothuajse asnjë yndyrë tjetër, vaji i kokosit në veçanti është ideal për tiganisje sepse mund të nxehet në temperaturë të lartë. Ghee, gjalpi Ayurvedic, i njohur gjithashtu si gjalpi i sqaruar, gjithashtu mund të nxehet në një temperaturë të lartë. Gjalpi organik ose gjalpi i qumështit të papërpunuar është mrekullisht i përshtatshëm për pjekje ose bukë nëse nuk jeni ende vegan. Një vaj ulliri ekstra i virgjër me cilësi të lartë mund të përdoret për gatim dhe gjithashtu për sallata. Vajrat e pasura me omega-6 duhet të përdoren (nese perdoren) vetëm me masë (vaj luledielli, vaj soje, vaj luledielli, vaj rrushi). Nëse përdorni vajra ose ushqime të pasura me omega-6, sigurohuni që t’i balanconi me vajra të pasura me omega-3 (vaj liri, vaj kërpi, vaj arre) ose merrni vaj krill ose vaj algash DHA si një shtesë dietike. Meqenëse acidet yndyrore omega-6 zakonisht përmbahen me bollëk në produktet e gatshme (salcë, salca, peshk të konservuar, ushqime të gatshme (pica, sallata makarona), etj.) Dhe janë gjithashtu burimi kryesor i yndyrës në drithërat, omega- Bilanci 6-omega-3 shpesh zhvendoset në favor të acideve yndyrore omega-6, nëse nuk përdoren veçanërisht vajra omega-6. Prandaj është gjithmonë e këshillueshme që të përfshini sasi të vogla, por në të vërtetë vetëm Sasi të Vogla, të acideve yndyrore omega-3 në dietën tuaj çdo ditë. Sasi të vogla sepse raporti i saktë omega-6-omega-3 duhet të mbahet. Pra, nuk ka dobi nëse papritmas keni konsumuar vetëm acide yndyrore omega-3. Gjithashtu duhet të mbahet mend se acidet yndyrore omega-3 janë jashtëzakonisht të ndjeshme. Ato duhet të ruhen vetëm në një vend të freskët dhe të errët, të përdoren vetëm për ushqim të papërpunuar (pro mos te perdoren per temperatura te larta) dhe sa më të freskët të jetë e mundur, domethënë të konsumohen brenda pak javësh. Mund të gjeni më shumë informacion mbi konsumin e saktë të acideve yndyrore omega-3 këtu: Shtatë përfitime të acideve yndyrore omega-3. Burimet e artikullit: Gesättigte Fettsäuren sind gesund - Zentrum der Gesundheit Prof. Jeff S. Volek et al., "Effects of Step-Wise Increases in Dietary Carbohydrate on Circulating Saturated Fatty Acids and Palmitoleic Acid in Adults with Metabolic Syndrome.,PLoS ONE, 2014, ("Auswirkungen von schrittweisen Erhöhungen von Kohlenhydraten in der Ernährung auf zirkulierende gesättigte Fettsäuren und Palmitoleinsäure bei Erwachsenen mit metabolischem Syndrom); 9 (11): e113605 Dr. J. J. DiNicolantonio, "The cardiometabolic consequences of replacing saturated fats with carbohydrates or -6 polyunsaturated fats: Do the dietary guidelines have it wrong?,Open Heart, 2014, ("Die kardiometabolischen Folgen, wenn gesättigte Fettsäuren mit Kohlenhydraten oder mehrfach ungesättigten Omega-6-Fettsäuren ausgetauscht werden: Liegen die Ernährungsrichtlinien falsch?"); 1 (1): James E. Dalen et al., "Diets to Prevent Coronary Heart Disease 1957- 2013: What Have We Learned?,The American Journal of Medicine, 2013, ("Ernährung zur Prävention der koronaren Herzerkrankung 1957-2013: Was haben wir gelernt?); Mente A et al., "A systematic review of the evidence supporting a causal link between dietary factors and coronary heart disease, Archives of Internal Medicine, April 2009, 169:659-669 (Ein systematischer Review in Bezug auf Hinweise, die einen ursächlichen Zusammenhang zwischen der Ernährung und der koronaren Herzkrankheit) Skeaff CM, Miller J et al., "Dietary Fat and Coronary Heart Disease: Summary of Evidence from Prospective Cohort and Randomised Controlled Trials, Annals of Nutrition and Metabolism, 2009, Nahrungsfette und koronare Herzkrankheit: Zusammenfassung der Belege aus prospektiven Kohortenstudien und randomisierten kontrollierten Studien) University of California - Riverside. "How healthy is genetically modified soybean oil?." ScienceDaily. ScienceDaily, 5 March 2015. Gonder U, Worm Dr. N, Mehr Fett!, Systemed-Verlag, 2. Auflage De Souza RJ et al., Intake of saturated and trans unsaturated fatty acids and risk of all cause mortality, cardiovascular disease, and type 2 diabetes: systematic review and meta-analysis of observational studies, Juli 2015, British Medical Journal, (Verzehr von gesättigten Fettsäuren und Transfettsäuren und das Risiko der Gesamtmortalität, das Risiko von Herz-Kreislauferkrankungen und Typ-2-Diabetes: Eine Meta-Analyse) Chowdhury R et al., Association of Dietary, Circulating, and Supplement Fatty Acids With Coronary Risk: A Systematic Review and Meta-analysis, März 2014, Annals of Internal Medicine, (Zusammenhang zwischen Fettsäuren aus der Nahrung, zirkulierenden Fettsäuren, Nahrungsergänzung mit Fettsäuren und dem Herz-Kreislauf-Risiko: Eine systematische Übersichtsarbeit und Meta-Analyse)

Fibra dietike parandalon sëmundjet dhe ju ndihmon të humbni peshë. Ne ju paraqesim fibrat më të mira, sqarojmë se cilat sasi të fibrave janë të shëndetshme dhe çfarë duhet t'i kushtoni vëmendje kur konsumoni fibra. Fibrat dietike gjenden vetëm në ushqimet me bazë bimore Fibra dietike nganjëherë quhet edhe fibër ose fibër bimore. Këto janë pjesët e patretshme të ushqimeve bimore. Gjitarët - dhe kështu edhe njerëzit - nuk kanë as një enzimë për tretjen e fibrave dietike dhe as mekanizmat e përshtatshëm të transportit me të cilët fibrat dietike mund të absorbohen. Fibrat dietike gjenden pothuajse ekskluzivisht në ushqimet me bazë bimore - në fruta, perime, produkte drithërash, bishtajore dhe arra. Ushqimet e kafshëve, nga ana tjetër, janë pothuajse pa fibra. Fibrat kanë kalori Për një kohë të gjatë, fibrat konsideroheshin si pa kalori. Supozohej se ato ishin të patretshme, domethënë që ato kalojnë nëpër traktin tretës dhe ekskretohen në jashtëqitje krejtësisht të pandryshuara. Por më pas u zbulua se disa baktere të zorrëve metabolizojnë disa fibra, duke prodhuar acide yndyrore që tani mund të absorbohen nga trupi dhe t'i japin atij energji - përkatësisht 2 kcal për gram fibër. Sidoqoftë, sasia e fibrave që mund të përdoret varet shumë nga përbërja e florës personale të zorrëve. Fibra Dietike: Efektet Shëndetësore Fibrat konsiderohen si një komponent i rëndësishëm i një diete të shëndetshme sepse kanë efekte të shumta pozitive në shëndet: Fibrat janë thelbësore për funksionimin e shëndetshëm të zorrëve - dhe meqenëse një zorrë e shëndetshme është një nga parakushtet më të rëndësishme për një shëndet të përgjithshëm të fortë, vetëm ky aspekt është një argument i rëndësishëm në favor të një diete të pasur me fibra. Fibra dietike gjithashtu zvogëlon rrezikun e shumë sëmundjeve kronike, p.sh. B. për sëmundjet kardiovaskulare, diabetin e tipit 2, gurët në veshka, sëmundjet e mushkërive, hemorroidet dhe kancerin (1). Fibra dietike mbështet detoksifikimin, pasi lidh produktet e degradimit metabolik, por edhe toksinat dhe kështu mund të dëbohen me jashtëqitje. Meqenëse substancat kancerogjene natyrisht gjithashtu devijohen këtu, kjo pronë kontribuon në sa më sipër. Parandalimi i kancerit në (1). Në rastin e ushqimeve me fibra të larta, është gjithashtu zakonisht e nevojshme t'i përtypni ato me kujdes, gjë që jo vetëm që kontribuon në ngopjen më të mirë (që do të thotë se mund të hani më pak dhe të humbni peshë më lehtë), por që gjithashtu promovon prodhimin e pështymës dhe kështu përfiton dhëmbët shendetesia. Tre grupet e fibrave Në përgjithësi, bëhet një dallim midis tre grupeve të fibrave: fibrave të patretshme, fibrave të tretshme dhe fibrave veçanërisht të tretshme prebiotike. Fibra e tretshme Fibra e tretshme tretet në ujë dhe fryhet në shumëfishin e vëllimit të saj origjinal. Gjatë këtij procesi, ata formojnë një xhel pak a shumë të hollë. Fibra e tretshme fermentohet nga bakteret në florën e zorrëve dhe për këtë arsye konsiderohet të jetë prebiotike. Pra, ato sigurojnë ushqim për florën e zorrëve dhe kështu sigurojnë që ajo të lulëzojë. Gjatë fermentimit, ndër të tjera, acidet yndyrore me zinxhir të shkurtër (butirat, propionat, acetat), të cilat kanë një efekt shumë të dobishëm në mjedisin e zorrëve. Ato u shërbejnë qelizave të mukozës së zorrëve si një burim energjie, prandaj mbështesin shumë mirë rigjenerimin e mukozës së zorrëve dhe kështu parandalojnë sëmundje të shumta duke përfshirë kancerin ose sindromën e zorrëve të rrjedhshme. (Leaky Gut Syndrom) Fibra e tretshme është, për shembull, pektina, beta-glukani, agar ose polisakaridet e mukusit (mukozë). Megjithatë, ka edhe mukozë të patretshëm (pentosanë). Ushqimet që janë të shumta në fibra të tretshme përfshijnë: Frutat, veçanërisht mollët, dardhat, kumbullat, kajsitë, boronicat (pektina) Tërshëra, fjolleza tërshërë, krunde tërshërë dhe elb (beta -glukan) - të dy kokrrat përmbajnë 6 - 8% të kësaj fibre, gruri dhe thekre, nga ana tjetër, më pak se 2% (thekra përmban pentozanë - shiko më poshtë për fibrat e patretshme) ) AgarAgar (agar) = një pluhur i bërë nga algat që përdoret si agjent xhel Farat e lirit, farat chia, lëvoret e psyllium (mucilage) Fibra e tretshme ka efektet e mëposhtme shëndetësore: Ato parandalojnë rritjen e sheqerit në gjak pas një vakt, ul kolesterolin total dhe kolesterolin LDL, ngadalësoni zbrazjen e stomakut (d.m.th. të ngopeni për më gjatë), mund të zvogëlojë rrezikun e diabetit dhe detoksifikojnë metalet e rënda dhe - në rastin e pektinës - grimcat radioaktive, siç e kemi shpjeguar në artikullin tonë të pektinës, ku aftësitë për uljen e kolesterolit të fibrave të tretshme diskutohen në detaje. Fibra e patretshme Fibra e patretshme nuk tretet në ujë dhe nuk fermentohet nga bakteret e florës së zorrëve në të njëjtën masë si fibra e tretshme, kështu që nuk formohen as acide yndyrore me zinxhir të shkurtër. Në vend të kësaj, fibra e patretshme rrit vëllimin e përmbajtjes së zorrëve (thith ujin) dhe në këtë mënyrë rregullon funksionimin e zorrëve. Kapsllëku zvogëlohet si dhe jashtëqitja që është shumë e shpeshtë dhe shumë e lëngshme nëse ka tendencë për diarre. Fibrat dietike të patretshme janë, për shembull, celuloza (fibra kryesore dietike e të gjitha ushqimeve me bazë bimore) dhe pentosanët (këto të fundit mund të përfshijnë edhe përfaqësues të tretshëm). Ushqimet që janë të pasura me fibra të patretshme përfshijnë: Produkte drithi / drithi, fruta, perime (celulozë) Thekër (përmban 6 - 8% pentosanë të shpërndarë në të gjithë kokrrën, ndërsa gruri përmban vetëm rreth 2% dhe kjo vetëm në shtresat e jashtme) Fibra e patretshme ka efektet e mëposhtme shëndetësore: Ato rrisin kohën kur jashtëqitja qëndron në zorrën e hollë, gjë që kontribuon në tretjen më të mirë, por shkurtojnë kohën e kalimit në zorrën e trashë, gjë që kontribuon në lëvizjet e rregullta dhe joproblematike të zorrëve dhe ul rrezikun e kancerit të zorrës së trashë Ato zvogëlojnë absorbimin e proteinave dhe yndyrave Ata përmirësojnë rezistencën ndaj insulinës, kështu që ata kanë një efekt pozitiv në diabet ose e parandalojnë atë (3) Të gjitha grupet e fibrave tregojnë këto veti: Ato rrisin ndjenjën e ngopjes dhe ndihmojnë në humbjen e peshës Ato zvogëlojnë proceset inflamatore, kështu që ato kanë një efekt anti-inflamator Fibra e tretshme prebiotike Në grupin e fibrave të tretshme, ka fibra që ka një efekt veçanërisht të fortë prebiotik, domethënë bakteret e florës së zorrëve veçanërisht duan t'i hanë ato. Këto fibra dietike përfshijnë fruktanet, p.sh. inulina dhe të ashtuquajturat. FOS (fruktooligosakaridet). Ato tani janë gjithashtu të disponueshme si shtesa dietike ose u shtohen disa ushqimeve si aditivë në mënyrë që t'i reklamojnë ato si veçanërisht të shëndetshme. Këto fibra dietike quhen fruktane sepse përbëhen nga zinxhirë fruktoze. Sistemi tretës i njeriut nuk mund t'i ndajë këto zinxhirë sepse i mungojnë enzimat e nevojshme. Inulina përbëhet nga rreth 35 molekula fruktoze, ndërsa FOS përbëhen nga zinxhirë më të shkurtër të fruktozës (deri në 10 molekula fruktoze). Përmbajtja fruktane e ushqimeve të zgjedhura mund të gjendet në tryezën tonë fruktane. Ushqimet me përmbajtjen më të lartë të fruktanit përfshijnë: Përmbajtja e ushqimit / fruktanit (inulin / FOS) për 100 g Angjinarja e Jeruzalemit: 12.2-20 g Rrënjë luleradhiqe: 12-15 g Rrënjë jakoni: 3 - 19 g Rrënjë çikore: 0.4– 20 g Hudhër: 9.8 - 17.4 g Qepë kafe: 2.0 g Angjinarja: 1.2-6.8 g Shallots: 0.9-8.9 g Presh: 0.5-3.0 g Asparagus: 0-3.0 g Drithera (elb, thekër, grurë): 0.5-1.5 g Perime dhe fruta (p.sh. banane, panxhar, kungulleshe, etj.): 0–0.4 g Kjo është sa fibra duhet të konsumoni çdo ditë Shoqëria Gjermane e të Ushqyerit rekomandon që të rriturit të konsumojnë të paktën 30 g fibra dietike në ditë, e cila - sipas DGE - për fat të keq nuk arrihet, pasi në përgjithësi hahen vetëm 23 deri në 25 g fibra dietike (4). Udhëzimet ushqyese të SHBA, nga ana tjetër, tingëllojnë shumë më individuale. Duhet konsumuar 14 g fibra për 1000 kcal (5). Në thelb, askush nuk duhet të numërojë fibrat nëse hanë një dietë të shëndetshme dhe të plotë, nëse i bëjnë perimet, sallatat dhe frutat ushqimet e tyre kryesore dhe këto me pjatat anësore të bëra nga drithërat (bukë integrale, makarona integrale, mel, oriz ngjyrë kafe) ose pseudo - drithërat (quinoa, hikërror), bishtajoret, arrat dhe farat. Edhe nëse nuk duhet të arrini gjoja 30 g fibra të kërkuara me këtë dietë, p.sh. nëse nuk hani aq shumë në përgjithësi, nuk do të pësoni humbje shëndetësore sepse përmbajtja e fibrave në fund të fundit nuk është kriteri i vetëm për një dietë të shëndetshme. Shumë më e rëndësishme është prania e GJITH ushqyesve të nevojshëm dhe substancave vitale në përbërjen natyrore. Përndryshe do të ishte e mjaftueshme nëse thjesht konsumoni 60 g krunde gruri në ditë (për të konsumuar 30 g fibra) dhe përndryshe jetoni nga tortët, bifteku dhe tosta me Nutella. Fibra dietike për densitet më të lartë të kockave Thuhet vazhdimisht se fibra pengon thithjen e mineraleve, p.sh. B. Kalciumi dhe magnezi, që të dyja janë aq të rëndësishme për kockat. Pra, në thelb, një dietë e pasur me fibra duhet të çojë në shëndet të dobët të kockave. Në Prill 2017, një studim u botua i cili tregoi (8) se ky nuk ishte rasti. Ata matën dendësinë e kockave në 653 burra dhe 843 gra dhe zbuluan se një dietë me fibra të lartë i mbron burrat nga humbja e kockave të lidhura me moshën. Tek gratë nuk mund të përcaktohet ndonjë ndikim i fibrave dietike në dendësinë e kockave, as mbrojtëse dhe as dëmtuese. Fibra dietike për parandalimin e kancerit Një studim i fundit i rishikimit (9) u botua në pranverën e vitit 2020 në revistën e specializuar Cancer, e cila tregoi se gratë kanë më pak gjasa të zhvillojnë kancer të gjirit nëse hanë një dietë të pasur me fibra. Studiuesit e Universitetit të Harvardit analizuan të njëzet studimet vëzhguese mbi këtë temë dhe zbuluan se fibrat e tretshme në veçanti mund të zvogëlojnë rrezikun e kancerit të gjirit. Një studim i vitit 2016 kishte gjetur tashmë se një dietë e pasur me fibra në një moshë të re mund të ulte rrezikun e kancerit të gjirit më vonë (13). Rreziku i kancerit të zorrës së trashë, kancerit të prostatës dhe formave të tjera të kancerit gjithashtu zvogëlohet nëse i kushtoni vëmendje një diete të pasur me fibra - e cila gjithashtu është gjithmonë shumë e pasur me substanca vitale dhe antioksidantë dhe kështu jo vetëm që siguron më shumë fibra, por edhe shumë më tepër frenimin e substancave kancerogjene. Efektet anësore dhe disavantazhet e fibrave Sigurisht, fibra gjithashtu ka kritikët e saj, të cilët pohojnë se fibra është e panevojshme. Dhe nëse ndodh, fibra që gjendet në bukën e bardhë, për shembull, ishte plotësisht e mjaftueshme. Frutat zakonisht kanë më pak fibra sesa produkti i miellit të bardhë. Tabela (2) gjithashtu tregon se një simit gruri siguron 3.4 g fibra për 100 g, por një mollë vetëm 2.3 g për 100 g. Edhe këtu, ushqimi reduktohet në një përbërës të vetëm, i cili nuk është aspak i arsyeshëm. Është po aq e pakuptimtë të krahasohet një simit buke me një frut. Sepse kush doni të ha një simit, han nje simit e jo një mollë. Është më mirë të krahasohet simite konvencionale me një simite të cilësisë së lartë / bukë integrale. Shpejt bëhet e qartë se kjo nuk është superiore vetëm për sa i përket fibrave, por edhe për sa i përket vitaminave, mineraleve dhe antioksidantëve. Fibra dhe gazrat e stomakut Fibra dietike mund të çojë në fryrje, por zakonisht vetëm kur: nëse ato janë gatuar gabimisht (bishtajoret duhet të ngjyhen për 24-48 orë para gatimit, uji i njomë hidhet para gatimit dhe bishtajoret gatuhen me ujë të freskët; zgjidhni bukë me thartë me një brumë të gjatë) nëse hahen gabimisht (shumë shpejt, shumë pak të përtypur) (thjesht hani ushqime me fibra të ngadaltë, përtypini ato me kujdes) nëse nuk jeni mësuar me të dhe papritmas rrisni sasinë e konsumuar (ngadalë mësohuni me një dietë me fibra më të larta, sepse flora juaj e zorrëve dhe i gjithë sistemi juaj tretës gjithashtu duan kohë për t'u mësuar) nëse ka intoleranca, të cilat nga ana e tyre tregojnë një sëmundje para-ekzistuese në zorrë (intolerancë, sindromi i zorrëve të irritueshme, etj.). Përsa i përket intolerancës, megjithatë, është e diskutueshme nëse ka kuptim të zvogëlohet më tej fibra dietike (dhe kështu ushqime të shumta të pasura me substanca vitale) apo nëse nuk është më mirë të trajtohet problemi në rrënjë dhe p.sh. një rehabilitim të zorrëve dhe masa të tjera për të kapërcyer intolerancën kufizuese sa më shpejt të jetë e mundur. Fibra dhe divertikula Sigurisht, nëse tashmë keni divertikulozë dhe vuani nga formimi i fortë i gazit kur hani ushqime me fibra të lartë, atëherë një dietë me FODMAP të ulët është një ide më e mirë (7). FODMAPs janë ushqime të caktuara me fibra të larta që shpesh mund të çojnë në dhimbje stomaku dhe fryrje, të tilla si qepë, kërpudha, mollë, fruta të thata, produkte të qumështit, bishtajore, etj. Mund të gjeni më shumë informacion në lidhje me dietën e ulët FODMAP në lidhjen e mësipërme. Në një studim të vitit 2019 (6), nga ana tjetër, bazuar në të dhënat e mbi 50,000 grave, u zbulua se frutat (mollët, dardhat, kumbullat) dhe produktet e drithërave mund të ulin rrezikun e divertikulitit. Siç ndodh shpesh, është e këshillueshme që të veproni individualisht dhe të hani në mënyrën që i përshtatet më së miri situatës tuaj personale. Mund të gjeni më shumë informacion mbi dietën e duhur (dhe masat e tjera) për divertikulitin këtu, e cila sqaron gjithashtu pyetjen nëse mund të hani arra dhe fara me divertikula: Diverkuliti: Çfarë mund të bëni, cila dietë është e mirë? Fibra dhe anti-lëndë ushqyese Një argument popullor kundër një diete të pasur me fibra është se disa fibra përmbajnë anti-ushqyes. Ato përbëhen nga bimë për të shmangur grabitqarët. Substanca të tilla janë jashtëzakonisht të dëmshme dhe dëmtojnë mukozën e zorrëve dhe sistemin imunitar - kjo mund të lexohet në Wikipedia, megjithëse burimi i vetëm i dhënë është një libër nga kimisti ushqimor Udo Pollmer, një autor i cili në thelb kritikon gjithçka që nuk duket si salcice me patate të skuqura (10). Ne tashmë kemi shkruar gjerësisht mbi temën e anti-ushqyesve dhe kemi zhvlerësuar argumentet përkatëse në lidhje me dëmshmërinë e tyre, veçanërisht pasi që prej kohësh dihet se "anti-ushqyesit" e supozuar gjithashtu kanë efekte pozitive në shëndet. Detajet mund të gjenden p.sh. B. këtu: A duhet të njomni arrat? Dhe këtu: Pse frika nga lektinat nuk ia vlen? Fibra dhe detoksifikimi Në një dukumentar te SWR me temen : Çfarë na lejohet të hamë? nga 7 nëntori 2018, Dr. Christina Breisselband nga DGE sapo e bëri të pabesueshme sepse guxoi të thotë se fibra është përgjegjëse për detoksifikimin në zorrë, e cila thjesht quhet "fjalor ezoterik". Një mjek me emrin Andreas Fritsche u lejua të komentonte deklaratën e DGE në atë kohë dhe natyrisht tha, duke notuar në mjekësinë konvencionale, "Këto janë ide të vjetra, kjo teori detoksifikimi, gjithçka nuk është e vërtetë. [...] Për të kthyer diçka në shëndetin tonë përmes të ushqyerit, nuk ka dëshmi shkencore mbi të. " Por janë pikërisht vetitë detoksifikuese të fibrave që përmenden në pothuajse çdo punim shkencor (kur bëhet fjalë për fibrat). Pra, duket se ka qenë prej kohësh e qartë se fibrat e bimëve thithin automatikisht toksinat, produktet e degradimit metabolik, acidet biliare etj. gjatë rrugës së tyre nëpër zorrë dhe i kalojnë ato organeve të jashtëqitjes (1, 11, 12 - shiko edhe më lart, ku ne referojuni artikullit tonë të referencës së pektinës që shpjegon vetitë detoksifikuese të pektinës, një fibër që gjendet në mollë dhe fruta të tjera). Ndoshta, për këtë arsye, zonja Breisselband thjesht duhet të kishte shmangur fjalën "detoksifikim" dhe kështu leckën e kuqe për rrjedhën mjekësore. Nëse ajo do të kishte thënë në vend se fibra dietike zvogëlonte thithjen e disa metaleve të rënda dhe substancave të tjera të padëshirueshme në zorrë, vërejtjet nënçmuese me siguri nuk do të ishin bërë. Fibrat dietike nuk rekomandohen vetëm për ripërtypësit Ndonjëherë thuhet se fibra është ushqimi ideal për ripërtypësit (p.sh. lopa) sepse ata kanë dhëmbët e duhur dhe sistemin e duhur tretës në mënyrë që të jenë në gjendje të përdorin fibra vegjetale në radhë të parë, por jo për njerëzit, pasi dihet mirë se nuk ripërtyp për orë të tëra ushqimin pasi shtrihet në livadh. Njeriu në të vërtetë nuk është një ripërtypës. Prandaj, në krahasim me viçin, ai pothuajse nuk ha kurrë shkurre, leh pemësh, degëza dhe sanë. Kur flasim për fibrat, nuk po flasim për dietën me perime të një ripërtypësi, por për perimet, frutat, arrat, etj. Për më tepër, ne nuk hamë fibra për ta tretur atë, siç bëjnë ripërtypësit falë rumenit të tyre dhe mikroorganizmave që jetojnë në të, por për të stimuluar peristaltikën tonë të zorrëve, për të pastruar zorrët rregullisht dhe për të bërë florën tonë të zorrëve një favor. Ju duhet t'i kushtoni vëmendje kësaj kur konsumoni fibra Në vijim, ne përmbledhim rregullat më të rëndësishme për një konsum të shëndetshëm të fibrave dietike në kontekstin e një diete tepër alkaline dhe natyrale: Kur hani një dietë me fibra të lartë dhe gjithashtu kur merrni shtesa ushqimore me fibra të larta (p.sh. pluhur lëvore psyllium, fara liri, pektinë molle, fara chia, miell kokosi, etj.), Sigurohuni që të konsumoni shumë ujë me suplementin ushqimor, por edhe pini shumë ujë gjatë gjithë ditës. Përndryshe, fibra do të grumbullohet së bashku në zorrët, do të bllokohet dhe do të irritojë zorrët. Dritherat- nëse doni t'i hani ato të papërpunuara - duhet të konsumohen në formë të mbirë ose të paktën të fryrë. Kur blini bukë, preferoni të zgjidhni bukë të thartuar ose të fermentuar që janë pjekur me një udhëzues të gjatë brumi (pyesni bukëpjekësin tuaj organik!) Nëse dëshironi të merrni krunde si një shtesë dietike me fibra të larta, është më mirë të zgjidhni krunde tërshërë në vend të krundeve të grurit. Sepse një sasi e madhe (45 përqind) e krundeve të grurit përbëhet nga fibra të patretshme, të cilat mund të mbingarkojnë sistemin tretës. Në të njëjtën kohë, krundi i grurit siguron vetëm një sasi të vogël të fibrave të tretshme dhe për këtë arsye nuk siguron vetitë e tij prebiotike. Me krundet e tërshërës, raporti i fibrave të patretshme të tretshme është shumë më i mirë (10 përqind i patretshëm dhe 8 përqind fibër i tretshëm). Bajamet e tokes (ne gjuhen gjermane - Erdmandeln) janë gjithashtu një burim i mrekullueshëm dhe pa gluten i fibrave (33 g fibra për 100 g). Ato kanë shije të ëmbël dhe për këtë arsye janë shumë të popullarizuara tek fëmijët. Mund të shtohen në muesli ose mbi sallata frutash Bishtajoret treten më lehtë nëse i thithni në ujë për 12 deri në 48 orë para gatimit, hidhni ujin e njomur dhe përdorni ujë të freskët për gatim. Ushqime të pasura me fibra: të mira dhe jo aq të mira Këto ushqime me fibra të lartë mund të jenë të dëmshme në sasi shumë të mëdha. Prandaj mos hani shumë: Bukë pa brumë të gjatë bishtajore të gatuara, por të papjekura / germinuara më parë (fasule thelbësore) Krunde gruri Zgjidhni më mirë ushqimet e mëposhtme që ju ofrojnë fibra të shëndetshme dhe lehtësisht të tretshme: Perime jeshile me gjethe (të gatuara në sallata të përtypura mirë ose smoothie të shijshme jeshile) Perime të tjera Manaferra Frutat (edhe frutat e thata) Makarona Konjac Farat e vajit (fara liri, susami, lulekuqe, farat e lulediellit, farat e kungullit, etj.) arra, badema etj Farat Chia Miell kokosi Filizat e thjerrëzave dhe drithërave Pseudodritherat (mel, hikërror, amaranth, quinoa, canihua, teff, etj.) - shpëlajini mirë para përgatitjes, thithni gjatë natës dhe hidhni ujin e njomur Bishtajore të përgatitura siç duhet Nëse preferoni të hani ushqimet nga lista e mësipërme, automatikisht do të konsumoni fibra të mjaftueshme - dhe jo vetëm kaq. Ju gjithashtu do të hani sasi të mëdha të vitaminave, mineraleve dhe antioksidantëve dhe së shpejti do të jeni në shëndetin më të mirë, (nëse ju vetëm nuk e jeni). Fibra dietike si supliment Nëse mendoni se jeni duke marrë shumë pak fibra me dietën tuaj, mund të zgjidhni nga suplementet e mëposhtëm me fibra të larta: Pektina e pastër e rekomanduar posaçërisht për uljen e kolesterolit Pluhur Konjac Inulin Pluhur lëvore psyllium Miell kokosi Farat e lirit dhe farat chia (mund t'i merrni në çdo supermarket ose treg organik) Burimet e artikullit: Die besten Ballaststoffe und ihre Wirkungen - Zentrum der Gesundheit (1)Prasad KN, Bondy SC, Dietary Fibers and Their Fermented Short-Chain Fatty Acids in Prevention of Human Diseases, Mech Ageing Dev. 2018 Oct 15. pii: S0047-6374(18)30013-7. doi: 10.1016/j.mad.2018.10.003. [Epub ahead of print] (2)Dipl. oec. troph. Dr. Hans-Georg Becker, Ballaststoffe in unseren Lebensmitteln, Ballaststoffanalysen: Bundesanstalt für Getreide-, Kartoffel- und Fettforschung, Detmold, 2002, (3)Weickert MO et al., Impact of Dietary Fiber Consumption on Insulin Resistance and the Prevention of Type 2 Diabetes, The Journal of Nutrition, Volume 148, Issue 1, January 2018, Pages 7–12 (4)DGE, Mehr Ballaststoffe bitte!, Presseinformation: Presse, DGE aktuell, 2012 06/2012 vom 31.07.2012, abgerufen am 12.4.2020 (5)Dietary Guidelines for Americans 2015–2020, Appendix 7. Nutritional Goals for Age-Sex Groups Based on Dietary Reference Intakes and Dietary Guidelines Recommendations, abgerufen am 12.4.2020 (6)Ma W, Nguyen LH et al., Intake of Dietary Fiber, Fruits, and Vegetables and Risk of Diverticulitis, American Journal of Gastroenterology, September 2019 (7)Yoshiharu Uno, Jennifer C van Velkinburgh, Logical hypothesis: Low FODMAP diet to prevent diverticulitis, World J Gastrointest Pharmacol Ther. Nov 6, 2016; 7(4): 503-512 (8)Dai Z, Felson DT et al., Association between dietary total fiber and bone loss in the Framingham Offspring Study, April 2017, The FASEB Journal (9)Maryam S. Farvid, Nicholas D. Spence, Michelle D. Holmes, Junaidah B. Barnett. Fiber consumption and breast cancer incidence: A systematic review and meta-analysis of prospective studies. Cancer, 2020; DOI: 10.1002/cncr.32816 (10)Udo Pollmer, Susanne Warmuth: Lexikon der populären Ernährungsirrtümer. München 2006, S. 324, angegeben bei Wikipedia (11)Berglund M, Akesson A, Nermell B, Vahter M. Intestinal absorption of dietary cadmium in women depends on body iron stores and fiber intake. Environmental Health Perspectives. 1994;102(12):1058–1066. (12)Asagba SO. Role of diet in absorption and toxicity of oral cadmium—a review of literature. African Journal of Biotechnology. 2009;8(25)

Mungesa e magnezit mund të çojë në reagime dhe keqfunksionime të panumërta. Se si ju jo vetëm që mund të parandaloni mungesën e magnezit - me nëntë ushqime shumë specifike, por edhe ta rregulloni atë me dietën e duhur - mund ta zbuloni përmes këtij artikulli Rregulloni mungesën e magnezit me ushqim Fatkeqësisht, simptomat e mungesës së magnezit nuk lidhen gjithmonë menjëherë me mungesën kronike të magnezit. Nëse e dini se shumë sëmundje përkeqësohen nga mungesa e magnezit, mund të reagoni shumë shpejt - domethënë me ushqime të pasura me magnez, të cilat mund të shërojnë shpejt pothuajse çdo mangësi të magnezit dhe kështu të përmirësojnë shumë simptoma. Por cilat janë simptomat që tregojnë mungesë magnezi? Mungesa e magnezit ka shumë fytyra Simptoma më e njohur e mungesës së magnezit janë ngërçet e muskujve në këmbë. Por a e dini gjithashtu se mungesa e magnezit mund të çojë ose të përkeqësojë ankthin, depresionin dhe migrenën dhe se mungesa e magnezit mund të parandalojë humbjen e peshës nëse jeni mbipeshë? A e dini se mungesa e magnezit mund të jetë përgjegjëse për hiperaktivitetin, pagjumësinë, mpirjen ose ndjesinë e milingonave në gjymtyrë dhe kërcitjet nervore të qepallave? Apo e dini se nivelet e ulëta të magnezit mund të kontribuojnë në osteoporozën dhe të promovojnë diabetin? Se mungesa e magnezit mund të nxisë inflamacion kronik dhe se magnezi ka një efekt anti-inflamator? A do të kishit menduar gjithashtu se është mungesa e magnezit që mund të çojë në dhëmbë të kariesit, sindromën premenstruale, infertilitet, impotencë, presion të lartë të gjakut dhe aritmi kardiake? A e dini se pas optimizimit të niveleve të magnezit, simptomat e fibromialgjisë dhe sindromës së lodhjes kronike (CFS) mund të përmirësohen ndjeshëm? Ose magnezi mund të parandalojë që alumini, i cili dyshohet se shkakton sëmundjen e Alzheimerit, të migrojë në tru? A e dini se sëmundja e Parkinsonit si dhe disa sëmundje të tjera neurologjike kanë një rritje të nivelit të aluminit në tru dhe një mangësi ekstreme të magnezit në të njëjtën kohë? Përveç kësaj, a ju ka thënë ndonjëherë dikush se një tepricë e kalciumit tek njerëzit e moshuar nxit kalcifikimin e enëve të gjakut dhe ngurtësimin e nyjeve, ndërsa magnezi bën pikërisht të kundërtën? Çfarë mendoni për këtë? Sa më shumë plakeni, aq më pak magnez mund të marrë organizmi juaj nga ushqimi. Por nëse siguroni thithje të mirë të magnezit dhe kështu një nivel të lartë të magnezit me ushqime që janë jashtëzakonisht të pasura me magnez dhe një sistem tretës të shëndetshëm, atëherë gjërat ndryshojnë dhe automatikisht bëheni përsëri më të rinj. Pra, nuk ia vlen rreziku i mungesës së magnezit. Testoni mungesën e magnezit Nëse tashmë vuani nga një ose më shumë nga sëmundjet e përmendura më lart, pothuajse me siguri mund të supozoni se keni mungesë magnezi. Por sigurisht që mund të ketë edhe një mangësi latente të magnezit, pra një mangësi ende e pavërejtur e magnezit që ende nuk ka shkaktuar ndonjë simptomë të sëmundjes sepse p.sh. nuk ka ekzistuar mjaft kohë. Nëse dëshironi dëshmi mjekësore për mungesën tuaj të magnezit, mund ta testoni këtë nga mjeku juaj duke përdorur një analizë gjaku në gjakun e plotë (serum plus qelizat e gjakut). Nëse vlera e magnezit matet vetëm në serum, atëherë kjo ende mund të jetë në intervalin normal, megjithëse ka pasur prej kohësh një mangësi të magnezit, thjesht sepse deri në 95 përqind të magnezit të trupit është në qelizat e trupit tonë dhe vetëm një pjesë të vogël është në lëngun ndërqelizor. Vlera serike e magnezit pasqyron vetëm përmbajtjen e magnezit në lëngun ndërqelizor, por jo situatën në qeliza. Pasi të njihni nivelin tuaj të magnezit, mund të vlerësoni nevojat tuaja aktuale për magnez dhe të hani në përputhje me rrethanat. Cila është kërkesa juaj për magnez? Sigurisht, jo të gjithë kanë të njëjtën kërkesë për magnez. Kërkesa për magnez luhatet në varësi të stilit të jetesës dhe dietës, gjendjes shëndetësore, nivelit aktual të magnezit, etj. Kërkesa për magnez rritet, për shembull, kur merrni ilaçe të caktuara (p.sh. diuretikë), kur hani një dietë shumë të pasur me proteina, në situata stresuese fizike ose emocionale, kur pini shumë çaj të zi ose pije freskuese, kur infektoheni me kërpudhat e zorrëve ose kur djersiteni shumë dhe kështu humbni mineralet. Ju gjithashtu mund të lexoni se cilët faktorë të tjerë ndikojnë në kërkesën tuaj personale për magnez në artikullin tonë të detajuar mbi mungesën e magnezit. Për të rriturit (pa mungesë magnezi), një vlerë zyrtare e kërkesës prej 350 deri në 400 mg magnez në ditë shërben si një udhëzues i përafërt. Sidoqoftë, shumë ekspertë nga fusha mjekësore ortomolekulare e konsiderojnë këtë vlerë shumë të ulët dhe, për të qenë në anën e sigurt, rekomandojnë 600 deri në 900 mg magnez në ditë. Korrigjoni mungesën e magnezit me dietën e duhur Si mund të parandaloni mungesën e magnezit? Dhe si mund të shërohet një mangësi ekzistuese e magnezit? Dhe në mënyrë të natyrshme - domethënë vetëm me dietën e duhur? Cilat ushqime janë veçanërisht të pasura me magnez? Në vijim, ne do t'ju prezantojmë me ato ushqime që janë veçanërisht të larta në magnez dhe që mund të shërojnë mungesën e magnezit nëse i përfshini ato rregullisht në dietën tuaj. Le të fillojmë me një nga ushqimet më të pasura me magnez ndonjëherë, farat e kungullit: Farat e kungullit përmbajnë një sasi veçanërisht të lartë të magnezit Farat e kungullit sigurojnë pothuajse aq magnez sa farat e lulediellit, përkatësisht 400 mg për 100 gram. Në të njëjtën kohë, farat e kungullit sigurojnë një sasi të madhe hekuri (mbi 12 mg) - një vlerë që asnjë ushqim tjetër nuk mund ta arrijë aq shpejt. Elementet gjurmë si bakri dhe zinku dhe natyrisht vitaminat B gjenden gjithashtu në sasi të konsiderueshme në farat e kungullit. Farat e kungullit lehtë mund ti hani si messhujta ose të spërkaten mbi sallata. Por ato gjithashtu mund të përpunohen mrekullisht në ushqimet të papërpunuar: Thithni farat gjatë natës, pastaj i përzieni në një mikser me performancë të lartë me pak ujë ose me domate të freskëta, pastaj shtoni domate të thata, speca të kuq, qepë, pak hudhër dhe farë liri. Përziejini gjithçka përsëri, spërkateni me kripë barishte, borzilok ose rigon dhe përhapeni rezultatin në një tepsi pjekje të veshur me letër pjekje. Pastaj piqni derisa të bëhen krokante. Ju gjithashtu mund të përdorni 1/3 bajame, 1/3 fara luledielli dhe 1/3 fara kungulli për brumin. Mos harroni sesi farat e kungullit janë të dobishme për shëndetin e prostatës dhe fshikëzës. Farat e kungullit duhet patjetër të kenë një vend të përhershëm në dietën tuaj të optimizuar me magnez. Përmbajtje e lartë e magnezit në kakao Kakao është gjithashtu një ushqim shumë i pasur me magnez. Përmbajtja e tij e magnezit është e ngjashme me atë të farave të kungullit. Kakao gjithashtu siguron shumë elementë gjurmë dhe është gjithashtu një burim i vlefshëm i antioksidantëve. Mungesa e magnezit shpesh shfaqet në dëshirën për çokollatë - jo sepse trupi dëshiron çokollatë, por sepse ka nevojë për magnez. Sidoqoftë, dhënia pas dëshirave nuk do të ishte mënyra e duhur, pasi çokollata e zakonshme e qumështit përmban shumë pak kakao, por shumë sheqer dhe shumë qumësht pluhur. Një alternativë e pasur me kakao do të ishte çokollata e zezë. Është mirë të zgjidhni një çokollatë me të paktën 70 për qind përmbajtje kakao, e cila është ëmbëlsuar në mënyrë ideale me ksilitol. Është gjithashtu një ide e mirë për të bërë çokollatën tuaj nga përbërës të cilësisë së lartë. Mund të gjeni më shumë informacion dhe receta në artikullin tonë të çokollatës. Sigurisht, kakao mund të përdoret gjithashtu për të bërë pije të shkëlqyera ose topa të shijshëm energjie - p.sh. me arrat dhe bajamet, të cilat me 170 mg magnez janë gjithashtu ndër furnizuesit shumë të mirë të magnezit. Amaranti mund të shërojë mungesën e magnezit Amaranth - kokrra e vogël e një bime të bishtit të verdhë - është një burim i shkëlqyer i magnezit me 300 mg magnez për 100 gram, i cili është gjithashtu shumë i lehtë për t’u konsumuar. Për shembull, do të gjeni shumë sugjerime për përgatitjen. B. këtu: Amaranth - kokrra e energjisë Amaranthi ka shije veçanërisht të mirë në bukë, p.sh. në një bukë amarant të shkruar. Fletët e amarantit ose thekonet e amarantit janë gjithashtu të lehta për t'u përdorur, p.sh. në muesli ose në pasta. Ashtu si amaranti, quinoa është një pseudo-drithër pa gluten dhe gjithashtu siguron shumë magnez të vlefshëm. Quinoa kundër mungesës së magnezit Me 280 mg magnez për 100 gram, quinoa është një burim shumë i lartë i magnezit - veçanërisht pasi që quinoa lehtë mund të konsumohet në sasi dukshëm më të mëdha se p.sh. Kakao. Quinoa shpëlahet më së miri në një sitë nën ujë të rrjedhshëm dhe më pas përgatitet si një pjatë e hollë si orizi. Orizi siguron më pak se gjysmën e magnezit të quinoas, dhe vetëm nëse është një oriz integral. Orizi i bardhë (orizi i lëmuar), nga ana tjetër, përmban vetëm rreth 30 mg magnez për 100 gram dhe për këtë arsye nuk është asgjë më shumë se një mbushës stomaku. Meqenëse patatet përmbajnë vetëm 20 mg magnez dhe makaronat integrale përmbajnë vetëm rreth 50 mg magnez, është e qartë që ia vlen të zëvendësoni përcjellsit e pjatave tuja (makaronat, bukën etj.) me quinoa herë pas here. Susam për mungesën e magnezit Farat e susamit janë veçanërisht të njohura si burim kalciumi. Por vlera e tij e magnezit është gjithashtu shumë larg në krye të furnizuesve kryesorë të magnezit në pak më pak se 350 mg. Susami mund të spërkatet mbi sallata ose në muesli. Për të rritur disponueshmërinë bio të mikronutrientëve, susami mund të mbillet lehtë, domethënë të ngjyhet në ujë gjatë natës ose për disa orë. Nëse zgjidhni fjolleza tërshërë integrale për muslin tuaj - mbi të cilin spërkatni farat e susamit - atëherë tërshëra do t'ju sjellë 140 mg magnez shtesë për 100 gram. Susami gjithashtu ka shije të shijshme në recetat e bukës, simite, dhe në salca. Gjalpi i susamit (tahini) eshte veçanërisht i lehtë për t'u përdorur. Kjo është një mënyrë e shkëlqyer për të rafinuar salcat, supat, shakes dhe smoothies. Qumështi i shijshëm i susamit gjithashtu mund të përgatitet nga susami thjesht duke përzier 200 ml ujë me 1 lugë gjelle susam dhe 1 deri në 3 hurma pa fara në një mikser me performancë të lartë. Pija pastaj mund të spërkohet me kardamom, kanellë dhe / ose vanilje dhe të pihet. Nëse dëshironi, së pari mund të tendosni përbërësit e ngurtë në mënyrë që të merrni një qumësht me të hollë. Qumështi i susamit shkon shumë mirë në një dietë alkaline dhe mund të shijohet për mëngjes, si ëmbëlsirë ose si messhujte. Farat e lulekuqes kundër mungesës së magnezit Lulekuqja është gjithashtu pikërisht në krye të listës kryesore të magnezit. 333 mg magnez gjenden në 100 gram fara lulekuqe. Sigurisht që ju kurrë nuk hani 100 gram fara lulekuqe, por edhe 20 gram fara lulekuqe ju sigurojnë 60 mg magnez dhe kështu mbulojnë një pjesë të madhe të kërkesës tuaj të përditshme për magnez. Nëse zgjidhni edhe farat e lulekuqes të gatuar me avull, ju mund të perdorni farat e lulekuqes çdo ditë, pasi ato zvogëlojnë morfinën dhe për këtë arsye nuk janë më varësuese. Për më tepër, farat e lulekuqeve të ziera tashmë janë të bluara dhe mund të përdoren menjëherë për ëmbëlsira (alkaline), ëmbëlsira, topa energjie, shake, mueslis, ëmbëlsira dhe sallata frutash. Bishtajoret korrigjojnë mungesën e magnezit Qofshin fasule të bardha, qiqra, bizele, fasule apo thjerrëza - të gjitha ato janë të pasura me magnez dhe ju japin mes 120 dhe 190 mg magnez për 100 gram. Përveç zierjes së fasuleve të detyrueshme, bishtajoret mund të përdoren për të krijuar shumë pjata jashtëzakonisht të shijshme, të tilla si: p.sh. qofte spinaqi dhe thjerrëze ose qofte qiqrash. Nëse i kushtoni vëmendje edhe përgatitjes së saktë, atëherë nuk do të keni probleme apo rrallehere - në varësi të prirjes suaj - me gazra. Në çdo rast, njomni bishtajoret të paktën një natë para përgatitjes dhe hidhni ujin e njomur. Nëse është e nevojshme, ndryshoni ujin e njomur një ose dy herë gjatë kohës së njomjes. Ju gjithashtu duhet të përdorni erëza që janë rezistente ndaj gazrave, si p.sh. koriandër, qimnon, fenugreek, kurkuma, kopër, kajen ose xhenxhefil. Detaje të mëtejshme mbi bishtajoret dhe përgatitjen e tyre mund t'i gjeni këtu: Acidi fitik - nuk ka problem. Hithra funksionon kundër mungesës së magnezit Me 80 mg magnez për 100 g, hithra është një burim tjetër i shkëlqyer i magnezit dhe një nga perimet më të pasura me magnez ndonjëherë. Chard zvicerane përmban po aq magnez sa hithra thumbuese, por për shkak të përmbajtjes së lartë të acidit oksalik, magnezi nga chard zvicerane nuk absorbohet aq lehtë sa nga hithra thumbuese pa acid oksalik. Për shembull, bajamet (170 mg) dhe arrat e shqemës (270 mg) do të siguronin gjithashtu më shumë magnez, por ju nuk dëshironi të konsumoni vetëm fara dhe arra, por edhe grupe të tjera ushqimore. Ju mund të përdorni gjethet e reja >> të hithrës << për të përgatitur Smoothie të gjelbër ose të gjitha pjatat për të cilat zakonisht përdoret spinaqi ose chard zvicerane. Meqenëse hithra, si spinaqi, shembet kur gjethet e saj avullohen, nuk është problem të hani 200 gram hithra në një vakt. Me 200 gram hithra, megjithatë, ju tashmë merrni 160 mg magnez, që është pothuajse gjysma e kërkesës ditore të magnezit. Nëse rrallë dilni jashtë ose nëse nuk keni hithra që rriten pranë jush, ju gjithashtu mund të kënaqeni me pluhurin e gjetheve të hithrës, të cilat mund t'i trazoni në supa, salcë, smoothie ose lëngje. Bananet janë perfekte për ata me mungesë magnezi Bananet shpesh përshkruhen si veçanërisht të pasura me magnez dhe prandaj rekomandohen për të luftuar mungesën e magnezit. Në realitet, megjithatë, bananet e freskëta përmbajnë vetëm 30 mg, që është po aq (ose pak) magnez sa avokadot, manaferrat dhe mjedrat. Sidoqoftë, me 110 mg për 100 gram, bananet e thata janë në të vërtetë një burim i shkëlqyer i magnezit dhe për këtë arsye duhet të shtohen në dietën tuaj në baza të rregullta. Bananet e thata gjithashtu kanë shije shumë të mirë dhe janë shumë të përshtatshme si një messhujte të lehtë ose ushqime To Go. Fiqtë e thatë (70 mg magnez), kajsitë e thata (50 mg) dhe hurmat e thata (50 mg) janë gjithashtu burime të shijshme të magnezit dhe do të jenë të lumtur t'ju ndihmojnë të korrigjoni mungesën tuaj të magnezit. Kuskus kundër mungesës së magnezit Edhe produktet e drithërave integrale si p.sh. Kuskusi në mënyrë ideale në variantin e thërrmuar të miellit të plotë ose makarona integrale dhe bukë integrale gjithashtu mund të ndihmojë në plotësimin e kërkesës ditore të magnezit. Për shembull, një racion (150 g) kuskus i gatuar me drithëra integrale ose makarona të gatuara me grurë integral siguron 50 mg magnez të mirë. Le të përmbledhim përsëri sesi dieta e duhur mund të parandalojë mungesën e magnezit ose të korrigjojë mungesën ekzistuese të magnezit: Si dieta juaj mund të rregullojë mungesën e magnezit Dieta e duhur për të korrigjuar mungesën e magnezit mund të duket kështu, për shembull: Hani mëngjes me muesli tërshërë me susam, fara luledielli, arra shqeme, fasule amaranti dhe fruta të ndryshme të thata. Përgatitni susam ose qumësht bajame që ëmbëlsohet me fruta të thata si një messhujte e lehtë midis vakteve. Kur blini bukë, zgjidhni bukë integrale me amaranth, p.sh. B. një bukë amarant të shkruar ose piqeni vetë. Hani quinoa si një pjatë anësore dhe hithra si një perime më shpesh. Erëzoni Shakes dhe smoothie -t tuaj me pluhur gjethe hithre. Nëse piqni ëmbëlsira ose pasta, përfshini farat e lulekuqes në recetë. Spërkatni farat e kungullit mbi sallatat më shpesh ose hani ato midis vakteve. Gjeni receta të shijshme me bishtajore dhe shijojini ato për drekë apo darkë. Ju mund t'i kombinoni bishtajoret me kuskus me drithëra. Merrni si messhujte - p.sh. edhe pas stërvitjes - për të ngrënë banane të thata. Me të gjitha këto këshilla, ju jo vetëm që do të jeni në gjendje të përmbushni me lehtësi kërkesën zyrtare minimale të magnezit prej rreth 350 deri në 400 mg, por edhe kërkesën dukshëm më të lartë të shumë ekspertëve të të ushqyerit dhe shëndetit prej rreth 600 mg ose më shumë. Kanali ynë i gatimit në YouTube Në kanalin tonë të gatimit tani mund të gjeni shume video gatimi në të cilët me receta të shijshme, vegane dhe të shëndetshme. Shko tek kanali ynë i gatimit. Suplimente kundër mungesës së magnezit Nëse, për arsye të kohës ose arsye të tjera, nuk jeni në gjendje të përqendroheni aq shumë në një dietë të pasur me magnez, mund të përmirësoni furnizimin tuaj me magnez me ndihmën e suplimenteve. Ka shumë mundësi në dispozicion për ju: Korale detar Sango Një shtesë organike e magnezit siç është B. Kelati i magnezit ose orotati i magnezit. Mund të gjeni më shumë këshilla mbi zgjedhjen e duhur të shtojcave të magnezit këtu: Blini Magnez - Shtesa më e mirë e magnezit, ku, ndër të tjera. efektet specifike të komponimeve individuale të magnezit shpjegohen në mënyrë që të zgjidhni magnezin që ju përshtatet. Kur merrni suplemente të magnezit me gojë, mbani mend se magnezi absorbohet më mirë në disa doza të vogla sesa në një dozë të vetme të madhe ditore. Pra, nuk do të ishte ideale nëse dëshironi të mbuloni të gjithë kërkesën tuaj të përditshme të magnezit me një racion prej 400 ose më shumë miligram magnez. Në këtë rast, trupi juaj do të thithë vetëm rreth 50 përqind të magnezit. Por nëse merrni më pak se 200 miligram magnez disa herë në ditë, atëherë organizmi juaj do të jetë në gjendje të përdorë 75 përqind të tij çdo herë - natyrisht vetëm nëse është një magnez me cilësi të lartë. Prandaj është e rëndësishme të ndani dozën totale të magnezit në disa racione dhe t'i merrni ato gjatë gjithë ditës. Burimet e artikullit: Magnesiummangel mit der richtigen Ernährung beheben - Zentrum der Gesundheit Zentrum der Gesundheit: Magnesiummangel Yasui M, Kihira T, Ota K, "Calcium, magnesium and aluminum concentrations in Parkinson`s disease, Neurotoxicology, 1992, (Calcium-, Magnesium- und Aluminium-Konzentrationen bei Parkinson) Andrsi E et al., "Brain aluminum, magnesium and phosphorus contents of control and Alzheimer-diseased patients, Journal of Alzheimers Disease, 2005 August, (Aluminium-, Magnesium- und Phosphorwerte im Gehirn von Alzheimer-Patienten und Gesunden einer Kontrollgruppe) "The Magnesium Miracle" von Carolyn Dean, M.D., N.D.

A jeni një nga ata njerëz që duan të ndjekin një dietë vegane, por nuk dinë saktësisht se si ta bëjnë dietën tuaj të re vërtet të shëndetshme? Në këtë rast, ne rekomandojmë të ushqyerit vegan me ushqime me vlera ushqyese. Përbëhet nga ushqime me cilësi të lartë, është shumë i larmishme dhe ka shije të shkëlqyeshme. Në mënyrë që të mund të mbani një përmbledhje, veçanërisht në fillim të ndryshimit të dietës tuaj, një plan ushqimor i bërë vetë mund të jetë një ndihmë e vlefshme për ju. Kjo është arsyeja pse ne ju tregojmë se si mund të duket një plan i tillë dhe çfarë duhet t'i kushtoni vëmendje kur planifikoni ushqimin. Çfarë duhet të keni parasysh në një plan ushqimor vegan dhe të shëndetshëm? Para se tja ktheni kokën dietës tuaj aktuale me plot dëshirë dhe veprim, së pari duhet të zbuloni se çfarë përbën një dietë vegane me ushqim të plotë. Në kontrast me formën më të përdorur të dietës vegane, në të cilën proteinat shtazore shkëmbehen vetëm me produkte soje shumë të përpunuara, seitan ose të ngjashme, por gjithçka tjetër mbetet e njëjtë, dieta vegane me ushqime të plota përbëhet nga ushqime që janë aq natyrale sa të jetë e mundshme dhe me një përqindje të lartë të perimeve. Sigurisht, herë pas here ju mund të integroni produkte tofu ose tempeh ose lupine ose produkte tjera si një burim shtesë i proteinave në dietën tuaj. E vetmja gjë e rëndësishme është që të shikoni listat e përbërësve për këto produkte (është më mirë t’i blini në dyqanet e ushqimeve të shëndetshme sesa në supermarketet konvencionale) dhe të mos zvogëloni sasinë e perimeve dhe sallatës në dietën tuaj. Në vend të kësaj, ju merrni më pak nga pjatat anësore (makarona, kuskus, bulgur, etj.) nëse përfshini një nga produktet e lartpërmendura të gatshme në recetën tuaj. Mielli ekstrakt, sheqeri i rafinuar ose vajrat e rafinuar nuk do të gjenden këtu, as ushqimet e gatshme ose ushqimet e tjera shumë të përpunuara. Siç mund ta shihni, me ushqimin vegan të plotë nuk është e mjaftueshme që thjesht të hiqni produktet shtazore nga menyja. Në vend të kësaj, kjo është një dietë që përfshin mjaft ndryshime. Prandaj, të paktën në fazën fillestare të ndryshimit, një plan ushqyes është jashtëzakonisht i dobishëm. Ushqime me bazë bimore me cilësi të lartë Nuk ka kufizime në imagjinatën tuaj kur krijoni planin e të ushqyerit - me kusht që të merrni parasysh që ai është i përbërë vetëm nga ushqime natyrale dhe me bazë bimore. Prandaj, vetëm vajra dhe yndyrna të shëndetshme duhet të përdoren në përgatitjen e vakteve tuaja, si p.sh vaj ulliri organik ekstra i virgjër për pjatat e ftohta dhe vaj kokosi organik me presion të ftohtë për tiganisje dhe skuqje të thellë. Dhe nëse keni nevojë për një ëmbëlsues të shëndetshëm për të bërë recetat tuaja, p.sh. për smoothie, ëmbëlsira ose pasta, mund të përdorni hurma të pastër ose fiq, shurup jakoni ose pluhur jakoni. Nëse ende ju mungojnë informacionet mbi temën e rëndësishme të "sheqerit", atëherë thjesht shfletoni leksikonin tonë të sheqerit ose gjeni më shumë rreth ëmbëlsuesve më të shëndetshëm këtu: Ëmbëlsuesit më të shëndetshëm. Madje edhe ekstraktet e miellit si mielli i grurit 405 dhe 1050 ose lloji i miellit të shkruar 630 dhe 1050 ose mielli i thekrës tipi 1150 nuk përshtaten në një dietë të shëndetshme vegane dhe të shëndetshme. Sigurisht, një ekstarkt mielli (miell i bardhë) mund të përdoret herë pas here për ëmbëlsira të bukura, por ju duhet të preferoni mielle integrale për bukë, simite dhe pasta. Këto nuk kanë një përcaktim tipi, por thjesht etiketohen me termin «miell integrale». Kur blini oriz, bulgur, kuskus dhe makarona, sigurohuni që të blini gjithmonë variante integrale, pasi të gjitha këto ushqime janë gjithashtu të disponueshme në versionin e mielleve të bardha, i cili është shumë më i ulët në substanca vitale. Në mënyrë që të merrni një ide se si mund të duket plani juaj i të ushqyerit në kuzhinën vegane, ne më poshtë përshkruajmë një shembull tre ditor. Sugjerimet e recetave që kemi paraqitur natyrisht që mund të ndryshohen dhe përshtaten për t’iu përshtatur shijes tuaj personale. Pavarësisht nëse shkëmbeni ushqime individuale, përdorni erëza të ndryshme ose ndryshoni plotësisht recetën. Gjëja kryesore është që t'i përmbaheni kritereve të të ushqyerit vegan me ushqim të plotë dhe të zgjidhni ushqime që janë sa më natyrale dhe natyrisht të lira nga përbërësit e kafshëve. Plani i të ushqyerit për ushqime të plota vegane Sugjerimet e mëposhtme të recetave janë krijuar për 2 racione. Ato përbëhen nga përbërës të shëndetshëm, janë të shpejtë për t’u përgatitur, të lehtë për t’u përdorur dhe kanë shije shumë të mirë. Ju urojmë oreks të mirë! Dita e parë Në ditën e parë të plotë të ushqimit vegan, plani juaj i të ngrënit mund të duket kështu: Bukë e thekur integrale e mbushur me krem avokado Mel me qiqra dhe perime Supë me finok dhe kerri Mëngjesi: Bukë e thekur integrale e mbushur me krem avokado. Për receptin e kremit të avokados - kliko këtu! Dreka: Mel me qiqra dhe perime Përbërësit: 50 g mel - lani mirë në një sitë të imët 1 kungulleshe e vogël - lani dhe prerë në kube të vogla ½ speca të kuq dhe ½ të verdhë - lani dhe prerë në kube të vogla 1 domate - prerë tërthore pa kërcell, përvëlojeni me ujë të valë dhe qërojeni 250 g qiqra të ziera (p.sh. nga një gotë (organike)) 100 ml melmesa perimesh 1 qepe e kuqe- pres imët 2 lugë vaj ulliri 1 lugë salcë soje pak arrëmyshk pak piper të kuq / pluhur djegës Kripë kristali dhe piper i zi nga mulliri 1/2 tufë majdanoz - prere imët Përgatitja: Hapi i parë Lëreni lëngun e perimeve të ziejë për një kohë të shkurtër, shtoni melin dhe gatuajeni të mbuluar në nxehtësi të ulët për rreth 20 minuta. Hapi i 2 -të Ndërkohë, ngrohni vajin në një tigan dhe avulloni qepet në të derisa të bëhen të tejdukshme. Më pas shtojmë perimet, i rregullojmë me kripë, piper, spec djegës dhe arrëmyshk, shtojmë salcen e sojes dhe i gatuajmë të mbuluara për 10 minuta. Në fund shtojmë qiqrat. Hapi i 3 -të Sapo meli të jetë gatuar, shtojeni në tiganin me perime, rregulloni gjithçka përsëri dhe shërbejeni të spërkatur me shumë majdanoz. Darka: Supë me finok dhe kerri Për receptin e supës - kliko këtu! Dita e dytë Në ditën e dytë të ushqimit vegan, plani juaj i të ngrënit mund të duket kështu: Qull i thjeshtë tërshëre me fara Chia Rizoto me speca dhe barishte Tavë me perime me bulgur integral Mëngjesi: Qull i thjeshtë tërshëre me fara Chia Për receptin - kliko këtu! Dreka: Rizoto me speca dhe barishte Përbërësit: 150 g oriz rizotë integral 2 qepe - pres imët 1 thelb hudhër - pres imët 2 speca të kuq - prere ne kube 500 ml melmese perimesh 3 lugë vaj ulliri 1 degëz të vogël rozmarine - lani, këpusni gjilpërat dhe pritini imët Grini ½ lugë çaji koriandër pak piper të kuq / pluhur djegës Kripë kristali dhe piper i zi nga mulliri ½ tufë majdanoz - lani dhe copëtoni imët Përgatitja: Hapi i parë Gatuani specat e prerë në kubikë me melmesen e perimeve në një tenxhere të mbyllur për rreth 20 minuta. Përzieni herë pas here. Bluajeni mirë pas kohës së gatimit me nje blender dhe lëreni mënjanë deri në përdorim. Hapi i 2 -të Ngrohni vajin në një tigan. hidhni qepet, hudhër dhe orizin në të derisa të behën të tejdukshë dhe lëreni të ziejë. Pastaj derdhni melmesen e perimeve gradualisht, duke e trazuar vazhdimisht. Përziejini derisa orizi të jetë gatuar fort deri në kafshim. Hapi i 3 -të Fikeni shporetin dhe rregulloni gjithçka me kripë, piper dhe piper të kuq për shije. Paloseni në purenë e paprikës, rozmarinë dhe majdanoz dhe shërbejeni. Darka: Tavë me perime me bulgur integral Përbërësit: 125 g bulgur 150 g kungulleshe - grijeni trashë 2 karota - grijini trashë 150 g bizele (organike - të ngrira) 1 qepë - copëtuar imët 1 thelpinj hudhër - copëtuar imët Spec i djegës - përgjysmoni, bërthamën dhe priteni në shirita të imët 1 lugë vaj ulliri 300 ml melmese perimesh 50 g krem ​​soje ose tërshërë të bërë në shtëpi Kripë dhe piper kristal nga mulliri 1 grusht barishte të freskëta - të prera imët Përgatitja: Hapi i parë Ngroheni vajin në një tigan dhe hudhni qepën me hudhrën në të. Pastaj shtoni bulgurin dhe skuqeni derisa të gjithë përbërësit të mbulohen në mënyrë të barabartë me vaj. Hapi i 2 -të Përziejini me perimet dhe shiritat djegës dhe derdhni lëngun e perimeve. E lini të ziejë për pak kohë, zvogëloni nxehtësinë dhe gatuajeni të mbuluar për rreth 15 minuta. Hapi i 3 -të Më pas shtoni bizelet dhe paloseni në krem. Spërkateni mirë me kripë dhe piper, shtoni barishtet dhe shërbejeni. Dita e tretë Në ditën e tretë të dietës vegane me ushqim të plotë, plani juaj i të ngrënit mund të duket kështu: Qull i ngrohtë meli me fruta Kerri i kokosit me perime Kuskus integral me speca dhe domate të thara Mëngjesi: Qull i ngrohtë meli me fruta Përbërësit: 50 g mel 1 mollë - qëroni dhe pritini në feta 1 dardhë - qërojeni dhe priteni në feta kanellë 1 grusht hurma ose fiq të tharë - të prera në copa të vogla 1 grusht arra (arra, bajame ose kokosit të tharë) - copëtojini imët Përgatitja: Hapi i parë Lëreni melin të ziejë me sasinë dyfish të ujit, kanellën dhe ziejini për 15 minuta në zjarr të ulët. Në një tigan tjetër, mbuloni pjesën e poshtme me ujë, shtoni pykat e frutave dhe ziejini derisa frutat të mund të shpohen lehtë me një pirun. Hapi i 2 -të Kur uji i melit të jetë zier, shtoni pak ujë, vendosni frutat e thata sipër melit dhe spërkatini me arrat. Fikeni shporetin dhe lëreni të gjithë të thith me kapak të mbyllur. Hapi i 3 -të Pastaj shtoni frutat, përfshirë ujin e gatimit, mbi melin. Përziejini shkurt dhe shërbejeni. Dreka: Kerri i kokosit me perime Përbërësit: 150 g oriz integral- gatuaj sipas udhëzimeve në pako 200 g fasule jeshile - gatuajini në ujë të kripur për 20 minuta 2 karota - të prera në feta shumë të holla 100 g feta bambuje - shpëlajini dhe kullojini 100 g fidane mungje 250 ml qumësht kokosi 4 lugë salcë soje 1 copë xhenxhefil me madhësi gjysmë gishti-prere imët 1 ½ lugë pluhur kerri pak piper të kuq / pluhur djegës 1/2 tufë koriandër - lani dhe shkulni gjethet. Lini disa gjethe për dekorim. Përgatitja: Hapi i parë Ngroheni vajin në një tigan dhe skuqni feta karrota në të për 4 minuta. Pastaj shtoni perimet e mbetura dhe skuqini për 4 minuta të tjera. Hapi i 2 -të Ndërkohë, pastroni qumështin e kokosit, tamarin, xhenxhefilin, kerrin, djegës dhe koriandër në një blender. Kur të përfundojë koha e gatimit, shtojini perimeve dhe lërini të ziejnë për pak kohë. Shijoni përsëri për shije, zbukuroni me gjethet e koriandrit dhe shërbejeni me orizin. Darka: Kuskus integral me speca dhe domate të thara Përbërësit: 150 g kuskus integral- vendoseni në një sitë shumë të hollë dhe shpëlajeni mirë 1 spec i verdhë - prere ne kube 250 ml melmesa perimesh 2 lugë paste domate 50 g domate të thata në vaj (kavanoz) - të prera në copa të vogla ½ speca djegës - përgjysmuar, pa gropa dhe prerë në shirita të imët 1 qepë - pres imët 1 thelb hudhër - pres imët 3 lugë vaj ulliri 3 luge gjellle borzilok - pres imët Kripë kristali dhe piper i zi nga mulliri Përgatitja: Hapi i parë Vendoseni kuskusin në një tenxhere dhe lëreni të ziejë me lëngun e perimeve. Hiqeni nga nxehtësia, mbulojeni dhe lëreni të thithë për rreth 10 minuta. Hapi i 2 -të Ngrohni vajin në një tigan. Fërgoni qepët dhe speca e prerë në të për rreth 3 minuta para se të shtoni hudhrën. Pastaj shtoni copat e thara të domates dhe pastën e domates dhe ngrohni duke i trazuar vazhdimisht. Mundësisht shtoni pak ujë. Hapi i 3 -të Pastaj shtoni kuskusin dhe përziejini gjithçka mirë dhe spërkoni mirë me kripë, piper dhe, nëse është e nevojshme, pak spec te kuq pluhur. Në fund paloseni në borzilok. 3 këshilla për të plotësuar planin tuaj të të ushqyerit Përveç 3 vakteve kryesore të sugjeruara nga ne, ju gjithashtu mund të përfshini në dietën tuaj një vakt të përditshëm me fruta në formën e frutave të freskëta, sallatave të frutave, lëngjeve të frutave ose smoothie. Ju gjithashtu mund ta filloni ditën me frutat dhe të anashkaloni mëngjesin ose ta merrni me vete në punë. Hani shumë perime me gjethe jeshile, sepse ato konsiderohen një bombë e vërtetë e substancave vitale, të cilat i sigurojnë trupit tuaj të gjitha vitaminat dhe mineralet në cilësi të lartë, e detoksifikojnë atë dhe e mbështesin atë në rigjenerimin e tij. Hani disa arra, bajame ose fara kërpi herë pas here, sepse këto janë ushqime veçanërisht të vlefshme. Ato janë një burim i shkëlqyer i proteinave, sigurojnë acide yndyrore të shkëlqyera dhe me cilësi të lartë dhe mbështesin trupin në rivendosjen e shëndetit të tij në shumë fusha. Në artikullin tonë me temën "arra" mund të zbuloni se çfarë arra, bajame dhe fara mund të bëjnë veçanërisht për shëndetin tuaj, asaj që patjetër duhet t'i kushtoni vëmendje kur blini arra dhe si mund të bëni lehtësisht vetë çokollatë me arra të shëndetshme. Plani juaj i të ushqyerit - vegan, i plotë dhe i shëndetshëm Shpresojmë që të kënaqeni duke krijuar planin tuaj individual ushqimor vegan dhe të shëndetshëm dhe ta shijoni atë! Përmes më poshtë ju do të gjeni përmbledhje e recetave tona vegane që kemi krijuar - Recetat vegane - kliko këtu! Burimet e artikullit: Der vegane Ernährungsplan - Zentrum der Gesundheit

Plani ynë ushqimor i pasur me hekur ju tregon në bazë të tre ditëve shembullore se si mund të furnizoni veten me hekur të mjaftueshëm me një dietë thjesht të bazuar në bimë dhe të tepërta alkaline. Si të merrni mjaft hekur me një dietë të pasur me hekur Nëse doni të hani një dietë të pasur me hekur dhe jeni duke kërkuar një dietë të pasur me hekur, nuk është e lehtë. Kryesisht mund të gjeni vetëm lista të ushqimeve të pasura me hekur, por asnjë plan ushqimor specifik. Në bazë të tre ditëve shembullore, ne do t'ju prezantojmë me një dietë të pasur me hekur dhe në të njëjtën kohë me bazë bimore, si dhe alkaline. Plani i të ushqyerit bazohet në rregullat që kemi shpjeguar në artikullin tonë për një dietë të pasur me hekur. Në veçanti, ka të bëjë me tre rregullat e mëposhtme: Tre rregullat Ushqimet që janë të pasura me hekur zgjidhen në mënyrë specifike. Këtu mund të gjeni listën tonë të këtyre ushqimeve. Shmangni ushqimet që pengojnë thithjen e hekurit, p.sh. kafe, kakao, çaj të zi, çaj jeshil, verë të kuqe, spec djegës dhe produkte të qumështit. Hani ushqime që promovojnë thithjen e hekurit, të tilla si: B. Ushqime të pasura me vitaminë C, proteina bimore, fruta si dhe qepë dhe hudhër. Plani i dietës së pasur me hekur Plani ynë ushqimor i pasur me hekur supozon një kërkesë ditore prej 15 mg hekur. Është nevoja e adoleshentëve dhe grave në moshën riprodhuese. Gratë dhe burrat në menopauzë kanë një kërkesë hekuri prej 10 mg, ndërsa gratë shtatzëna dhe ato që ushqejnë me gji përsëri kanë një kërkesë më të lartë prej 30 dhe 20 mg hekur, respektivisht. Plani i të ushqyerit natyrisht duhet të rregullohet sezonalisht. Sugjerimet tona të recetave kanë për qëllim vetëm të japin orientim dhe ide se cilat ushqime dhe kombinime ushqimore mund të përdoren për të mbuluar kërkesën për hekur. Sigurisht, ju mund të rrisni sasitë sipas oreksit, urisë dhe kërkesave tuaja për energji ose të shtoni pjata / ushqime të tjera. Ju lutemi vini re gjithashtu se përmbajtja e hekurit në ushqim mund të luhatet gjithmonë dhe se për këtë arsye ka informacione të ndryshme në burime të ndryshme. Dita 1-re Dita e parë e pasur me hekur siguron 15.2 mg hekur. Nëse plotësohet me ushqime të pasura me karbohidrate si makarona gruri të plota për drekë dhe / ose në mbrëmje, përmbajtja e hekurit rritet edhe më tej. Mëngjesi: 1 gotë lëng portokalli (200 ml, mundësisht e shtrydhur, si furnizues i vitaminës C për thithjen më të mirë të hekurit nga ushqimet e tjera) me 0.7 mg hekur. Bukë e spërkatur me fara luledielli (me 1.4 mg hekur për 50 g fetë) me kërp thjerrëze të kuqe (1.5 mg hekur për 25 g pjesë) dhe 100 g shkopinj perimesh (p.sh. karrota me 0.4 mg hekur); gjithçka së bashku siguron përafërsisht 3.3 mg hekur. Dreka: Supë hithre, e cila siguron të paktën 2 mg hekur për person. Spageti kungull i njomë me domate me 4 mg hekur Messhujt: 30 g përzierje me përafërsisht 1 mg hekur. Vendosni së bashku këtë përzierje: p.sh. Arra Cashew 2.8 mg, kajsi të thata 4.4 mg, fiq të thatë 2.7 mg, arra 2.5 mg, bajame 3.1 mg, lajthi 3.4 mg, fara luledielli 5.7 mg dhe fara kungulli 4.8 mg. Darka: Tenxhere e shpejtë me fasule dhe spinaq Dita 2-te Dita e dytë e pasur me hekur siguron 17.5 mg hekur. Mëngjesi: Smoothie për mëngjes me 1.7 mg hekur Dreka Gazpacho bizeleje me 2 mg hekur për racion (hiqni specin e kuq) Chard zvicerane me arra pishe (1 mg për racion) dhe oriz me kokërr (60 g të thata me 1.5 mg) me një total prej përafërsisht 7.5 mg hekur. Messhujt: Ëmbëlsirë me oriz me 2 mg hekur për racion Darka: Supë me perime me kuinoa me kuinoa me 4.3 mg hekur për racion (përfshirë përmbajtjen e hekurit të kurkumës) Dita e 3 -te Dita e tretë e pasur me hekur siguron 15.2 mg hekur. Mëngjesi: Sallatë frutash e bërë nga 100 g manaferra (përafërsisht 1 mg hekur) dhe 200 g fruta të tjera (mollë, portokall, kajsi, kivi, shegë me përafërsisht 0.5 - 0.8 mg hekur për 100 g) - arrin një total prej përafërsisht 2 mg hekur Dreka Sallatë e vogël e bërë nga 50 g sallate fushe (1 mg), 10 g krem ​​(0.3 mg) dhe 20 g fara kungulli (1 mg) me një total prej 2.3 mg hekur (p.sh. me salcë farë kungulli) Sallate me finok dhe me domate me 2.8 mg hekur Quinoa e gatuar me 1.5 mg hekur për racion (nga 50 g quinoa e papërpunuar) Messhujte: 25 g fara kungulli me 1 mg hekur Darka: Supë me finok me 2.8 mg hekur për racion (hiqni specin e djegës) Dy feta bukë me farë luledielli me përafërsisht 1.4 mg hekur për fetë 50 gram (gjithsej 2.8 mg) Nivelet e hekurit Për vlerat e hekurit të dhëna, ne kemi shtuar vetëm përmbajtjen e hekurit të përbërësve kryesorë. Pjatat përkatëse mund të kenë edhe vlera më të larta. Nëse përdorni edhe më shumë barishte të freskëta, atëherë këto natyrisht rrisin përmbajtjen e hekurit në ushqim edhe më tej. Në çdo rast, mos harroni të përtypni gjithmonë me kujdes dhe të hani ngadalë. Vetëm atëherë ushqimi juaj mund të tretet siç duhet dhe substancat vitale që përmban mund të shfrytëzohen plotësisht. Plotësoni planin e të ushqyerit me shtesa ushqimore të pasura me hekur Nëse keni një mangësi specifike të hekurit ose nëse aktualisht keni një kërkesë të shtuar për hekur për arsye të tjera, mund të kombinoni planin tuaj të dietës të pasur me hekur me një shtesë dietike të pasur me hekur. Për ta bërë këtë, zgjidhni një përgatitje të mirë toleruar dhe natyrale të hekurit (p.sh. përgatitja e hekurit nga gjethet e kerit) ose përfshini në dietën tuaj pluhurat e bimëve të pasura me hekur, të tilla si pluhuri i gjetheve të hithrës, pluhuri i gjetheve të majdanozit, pluhuri i barit të elbit, moringa, chlorella , proteina kërpi ose të ngjashme, të gjitha këto janë të mrekullueshme dhe mund të përzihen në Smoothies ose shakes. Do të shihni që me një dietë të pasur me hekur dhe shtesa të duhura, mungesa juaj e hekurit së shpejti do të jetë një gjë e së kaluarës. Burimet e artikullit: Eisenreicher Ernährungsplan - Zentrum der Gesundheit

Kjo supë e shijshme me finok është një përzierje veçanërisht e mirë e finokut, xhenxhefilit dhe kerrit. Ka shije kremoze dhe përgatitet shumë shpejt. Përbërësit për 2 porcione: 1 kokë finoku (përafërsisht 250 g) - lani, pritni përafërsisht zarzavatet dhe lërini mënjanë; Pritini finokun në feta 5 mm 1 lugë xhenxhefil të grirë hollë 400 ml melmese perimesh 100 ml krem ​​tërshërë - i bere vete 1 lugë vaj kokosi 1 lugë çaji pluhur kerri 1 majë pluhur spec i djegës 1 lugë çaji sheqer kokosi Kripë dhe piper kristal nga mulliri Përgatitja: Koha e parapërgatitjes: 10 minuta Koha e gatimit / pjekjes: 15 minuta Koha e pritjes: - Hapi i parë Për supën me finok, ngrohni vajin e kokosit në një tigan dhe avulloni finokun së bashku me xhenxhefilin për 3 minuta. Pastaj shtoni kerri dhe specin djegës dhe skuqini për pak kohë. Hapi i 2 -të Shtojme lëngun e perimeve, e rregullojmë me kripë dhe piper, e përziejmë me sheqer kokosi dhe e lëmë të ziejë një herë. Pastaj zvogëloni nxehtësinë dhe ziejeni finokun për 10-12 minuta. Hapi i 3 -të Pastaj përziejeni kremin e tërshërës, ngrohni për pak dhe e rregulloni për shije me kripë dhe piper. Hapi i 4 -të Ndani supën e koprës në dy pjata dhe shërbejeni të zbukuruar me zarzavatet e koprës. Këshillë: Ju gjithashtu mund ta vendosni supën në një blender dhe ta bëni atë të imët.

Për këtë recetë ne përgatitëm chardin në një salcë krem ​​të hollë, e kaluam me një shije të butë, pikante dhe e shërbyam me arra pishe të pjekura - shumë e lehtë dhe shumë e shijshme! Përbërësit për 2 porcione: 30 g gjalpë 30 g miell të shkruar, të bardhë 300 ml melmese perimesh, të ftohtë 200 ml krem ​​soje ose tërshërë 50 g qepë të kuqe - prejeni imët 2 majë pluhur arrëmyshk Kripë dhe piper kristal nga mulliri 700 g chard zvicerane - larje; Rrjedh në copa me madhësi kafshimi; Pritini gjethet në shirita 1 cm dhe lërini mënjanë veç e veç 1 lugë tamari (salcë soje) 3 lugë arra pishe - të pjekura pa yndyrë Përgatitja: Koha e parapërgatitjes: 20 minuta Koha e gatimit / pjekjes: 20 minuta Koha e pritjes: - Hapi i parë Së pari përgatitni përbërësit. Hapi i 2 -të Për salcën, shkrini 30 g gjalpin në një tigan. Pastaj shtoni 30 g miell në një gotë dhe përzieni fuqishëm me një kamxhik derisa të formohet një përzierje e lëmuar. Shtojme melmesen e perimeve 300 ml dhe e trazojmë fuqishëm derisa të mos ketë më gunga. Pastaj përzieni 200 ml ajkë dhe lërini të ziejnë një herë; Vazhdoni të trazoni vazhdimisht. Shtoni qepët, rregullojeni me 2 majë arrëmyshk, kripë dhe piper dhe ziejini për 15 minuta në zjarr të ulët. Hapi i 3 -të Ndërkohë, sillni një tenxhere të madhe me ujë të kripur në valë dhe gatuajini kërcellin e chardit për 2 minuta. Pastaj shtoni gjethet e chard dhe gatuajini për 1 minutë. Hidhini të dy mbi një sitë dhe lërini të kullojnë. Hapi i 4 -të Shtoni chardin zviceran të kulluar në salcë dhe përzieni. Pastaj përzieni 1 lugë gjelle tamari dhe shijoni me kripë dhe piper. Hapi i 5 -të Shërbejeni perimet e chardit të spërkatura me 3 lugë arra pishe të pjekura. Këshillë: Orizi ose patatet shkojnë mirë me kete shujte.

Për këtë gazpacho të shijshme kombinuam bizele me kungulleshë, avokado dhe arra pishe dhe i kaluam me një shije pikante. Një supë vere shumë e thjeshtë, e shpejtë, me shije të mrekullueshme. Përbërësit për 2 porcione: 170 g bizele të freskëta (alternativë - bizele të ngrira) 130 g kungulleshë - lani dhe prerë në copa të mëdha 600 ml qumësht bajame 20 ml vaj ulliri Lemon limon organik - nga i cili 1 lugë çaji lëvore + lëng 60 g avokado - hiqeni tulin nga lëkura 8 gjethe nenexhiku 2 lugë arra pishe Kripë dhe piper kristal nga mulliri 1 majë piper i kuq Përgatitja: Koha e parapërgatitjes: 10 minuta Koha e gatimit / pjekjes: 1 minuta Koha e pritjes: - Hapi i parë Së pari përgatitni përbërësit për gazpacho. Hapi i 2 -të Bluajeni bizelet dhe copat e kungujve së bashku me 600 ml qumësht bajame, 20 ml vaj ulliri, lëng limoni dhe ¼ lugë çaji kopër në një blender derisa të bëhet kremoze. Hapi i 3 -të Pastaj shtoni tulin e avokados dhe 5 gjethe nenexhiku, përzieni përsëri shkurt (!) Në mënyrë që avokadoja të mos bëhet e hidhur, dhe trazojini me arrat e pishës të copëtuara. Hapi i 4 -të Shijonio gazpacho me bizele me kripë, piper dhe piper te kuq, ndani në dy tasa. Garnizoni me 1 lugë çaji limon dhe gjethet e mbetura të mentes. Këshillë: Sigurisht që mund të shijoni gazpachon edhe akull të ftohtë.

Ëmbëlsira e orizit me frutat e thata dhe erëzat e imta është tashmë një ëmbëlsirë e shijshme. Por salca e mjedrës me fruta të freskëta e bën këtë ëmbëlsirë vërtet të përsosur! Përbërësit për 2 porcione: 75 g oriz rizoto 100 g mjedra, të freskëta 60 g fruta të thata sipas zgjedhjes suaj (p.sh. kajsi, rrush të thatë dhe hurma) - të prera në kube të imëta Lemon limon organik - prej të cilit lëngu + lëvorja 1 portokall organik - prej të cilit lëngu + lëvorja disa gjethe nenexhiku (për zbukurim) 250 ml pije tërshërë 3 lugë shurup jakon apo sheqer kokosi 1 majë pluhur kanelle 1 majë pluhur kardamom 1 majë kripe kristali Përgatitja: Koha e parapërgatitjes: 15 minuta Koha e gatimit / pjekjes: 35 minuta Koha e pritjes: - Hapi i parë Për ëmbëlsirën e orizit, së pari lërini pijen e tërshërës të ziejë në një tigan, pastaj shtoni orizin dhe ziejini në një nivel të ulët për rreth 35 minuta. Nëse pija e tërshërës nuk është e mjaftueshme, mund të shtoni me kujdes pak të nxehtë (!). Kur të përfundojë koha e gatimit, orizi duhet të ketë thithur të gjithë lëngun. Hapi i 2 -të Sapo orizi të jetë i butë, shtoni 1 lugë shurup jacon dhe frutat e thata. Nëse shtoni sheqer paraprakisht, orizi nuk do të bëhet i butë sepse sheqeri mbështillet rreth kokrrës si një pallto. Hapi i 3 -të Pastaj shtoni kanellë, një majë kripe, kardamom, lëkurë limoni, 2 lugë lëng limoni dhe gjysmën e lëvozhgës së portokallit dhe përziejini gjithçka mirë. Më pas shpëlajini dy kallëpe ose tasa me ujë të ftohtë dhe shtypni orizin në to. Hapi i 4 -të Vendosni mjedrat në një enë të gjatë, shtoni 2 lugë shurup jacon, 1 lugë çaji lëng limoni, lëng portokalli dhe lëvozhgën e mbetur të portokallit. Bluajeni me një blender dore dhe pastaj kullojeni salcën përmes një sitë. Hapi i 5 -të Vendosini kallëpet ose tasat mbi një pjatë, hiqini me kujdes nga orizi dhe shërbejini me salcën e mjedrës. Këshillë: Nëse preferoni ta shijoni ëmbëlsirën të ftohtë, mund t’i mbuloni format me një folie dhe t’i vendosni në frigorifer për 1 orë.

Shëndeti i mirë është thelbësor për të qenë i suksesshëm në jetë. Gatim i mirë mund të ndodhë vetëm nëse ndihem mirë mendërisht dhe fizikisht. Meqenëse gjithçka duhet të shkojë shpejt sot dhe shumë duhet të arrihen në një kohë të shkurtër, këto ushtrime të thjeshta fizike janë më të mirat për ne. Për arsyet e mëposhtme: Kërkojnë pak kohë Janë të lehta për tu ushtruar Ato janë argëtues Për të praktikuar asanat e jogës, keni nevojë për një batanije të pastër dhe, nëse është e mundur, një dritare ku mund të shikoni lindjen në mëngjes dhe perëndimin në mbrëmje. Dhoma duhet të jetë e pastër dhe e ajrosur mirë. Ju nuk duhet të ngrini gjatë stërvitjes. Joga do të thotë bashkim dhe asana do të thotë pozicion. Fillimi: Qëndroni drejt me sytë mbyllur dhe duart e palosura në drejtim të diellit dhe përshëndetni dhënësin e dritës dhe forcës sonë të jetës. Tani filloni ushtrimet. Ato duhet të kryhen ngadalë, pa lëvizje kërcitëse dhe me lehtësi. Sa herë që ndjeni dhimbje, ngadalësoni pak dhe qëndroni aty për 10-15 sekonda. Kuptimi dhe qëllimi i këtij ushtrimi të mrekullueshëm energjetik: Surya Namaskara do të thotë përshëndetje dielli. Surya është "dielli" dhe Namaskara do të thotë "i mirëpritur". Unë e mirëpres diellin pasi dielli lejon që gjithçka në tokën tonë të rritet dhe të lulëzojë. Është drita jonë dhe fuqia e jetës. Pra, ky ushtrim bën që kjo forcë të rrjedhë në çdo qelizë në trupin tonë. Duke e bërë këtë, ky ushtrim do të mbajë mendjen dhe trupin të shëndetshëm. Nëse stërviteni rregullisht gjashtë herë në mëngjes dhe gjashtë herë në mbrëmje, mund të prisni që të bëheni më të qëndrueshëm, fleksibël dhe të këndshëm. I gjithë trupi është i pasuruar me fuqi të pastër Ojas. Forcon të gjitha grupet e muskujve, nyjet bëhen më fleksibile, shtylla kurrizore është e rregulluar dhe në të njëjtën kohë masazhohen organet e brendshme. Ky është avantazhi i asanave të jogës mbi gjimnastikën dhe sportin në përgjithësi. Cikli harmonik i ushtrimeve të përshëndetjes së diellit përfshin dymbëdhjetë pozicione që ushtrohen lehtë dhe rrjedhshëm; pa mundim. Cikli i një raundi zgjat 1-2 minuta dhe duhet të rritet ngadalë nga tre raunde në gjashtë. Filloni ngadalë, tensionohuni dhe mos e tendosni veten. Dëgjoni trupin tuaj. Nëse ndiheni të lodhur, pushoni. Së pari shtrihuni, mbyllni sytë dhe shijoni heshtjen. Nëse keni akoma kohë dhe prirje, përfundoni ciklin pas pushimit dhe më pas bëni një cikël më shumë. Nëse nuk keni bërë yoga ose "ushtrime" të tjera për një kohë të gjatë, është e rëndësishme të vazhdoni shumë ngadalë. Kur praktikoni yoga, nuk duhet të djersiteni ose të merrni frymë rëndë, as të bëni lëvizje të papritura. Bëni ushtrimet rregullisht dhe me lehtësi dhe do të gjeni që gjendja juaj do të përmirësohet gradualisht. Në Surya Namaskara rekomandohet të marrësh frymë në një mënyrë specifike dhe të lehtë: Kur drejtoni shtyllën kurrizore, drejtoni trupin ose me duart plotësisht të zgjatura, merrni frymë butë dhe thellë. Ndërsa përkuleni, lëvizni trupin tuaj, ose përkulni shtyllën kurrizore, vetëm nxirrni frymë. Kjo e bën të lehtë praktikimin dhe lejon që Prana (energjia delikate e jetës) të rrjedhë në të gjitha qelizat. Qëndroni në çdo pozicion për rreth 5-10 sekonda. E rëndësishme: Nëse keni paaftësi fizike, ju lutemi bëni ushtrimet vetëm pasi të konsultoheni me mjekun tuaj. Njerëzit me pak praktikë duhet të fillojnë me një cikël për 14 ditët e para dhe gradualisht ta rrisin atë në gjashtë cikle. Pas ushtrimeve është e rëndësishme të merrni pozicionin e pushimit për 3 minuta (shavasana). Shtrihuni të qetë në shpinë me sytë mbyllur. Duart janë shtrënguar përgjatë gjatësisë së trupit. Thjesht lëreni trupin dhe mendjen tuaj të qetë. Surya Namaskara (shiko ilustrimin) është një nga programet më të lashta dhe të integruara të ushtrimeve. Është një pjesë integrale e Yogas, e dobishme si për mendjen ashtu edhe për trupin. Është unik në kuptimin që forcon dhe shtrin të gjitha grupet kryesore të muskujve, masazhon të gjitha organet e brendshme, mbështet kullimin limfatik nga çdo pjesë e trupit dhe gjallëron qendrat e energjisë dhe pikat e akupunkturës së trupit. Ky program ushtrimesh rrit qarkullimin e gjakut, rigjeneron shtyllën kurrizore dhe përmirëson fleksibilitetin e nyjeve. Hiri, butësia, si dhe qëndrueshmëria fizike janë rezultatet natyrore që dalin nga praktika e përditshme. Instrukcionet: Surya Namaskara përbëhet nga dy cikle me nga dymbëdhjetë qëndrime secila. Gjatë ciklit të parë, në pozicionet #4 dhe #9 gjuri i djathtë sillet përpara në gjoks, dhe gjatë ciklit të dytë është gjuri i majtë që sillet përpara në gjoks. Përveç këtij përjashtimi, të gjitha lëvizjet janë saktësisht të njëjta për të dy ciklet. Dymbëdhjetë qëndrimet ose pozicionet kryhen njëra pas tjetrës në sekuencë të rrjedhshme dhe koordinohen me frymëmarrjen. Është e rëndësishme të mos tendoseni me këtë ushtrim sepse përfitimet mund të ndihen vetëm kur bëhet lehtë dhe pa mundim. Kur ndiheni të lodhur, shtrihuni dhe pushoni dhe merrni frymë lirshëm. Filloni me një ose dy cikle të plota dhe shihni se si ndiheni më pas. Në këtë mënyrë, ju gradualisht do të rrisni kapacitetin tuaj për më shumë. Si një udhëzues i përgjithshëm, burrat përfundimisht mund të bëjnë deri në dymbëdhjetë raunde të plota (të dyfishta), zonjat deri në gjashtë. Do të zbuloni se pas disa cikleve fryma juaj do të përshtatet natyrshëm me lëvizjet e ndryshme. Pasi ta keni bërë këtë ushtrim për disa ditë, sekuenca e lëvizjeve do të jetë automatike dhe nuk do të keni më nevojë të shikoni fotografitë e udhëzimeve. Ilustrimi nga libri: Timeless Secrets of Health and Rejuvenation - Andreas Moritz Burimet e artikullit: Timeless Secrets of Health and Rejuvenation - Andreas Moritz

Për përfitimin sa më të madh të Vitaminës D gjatë rrezitjes dhe për mosdëmtimin e lëkures nga mbidoza e rrezeve UV (ultra Violet), atëhere janë teë nevojshme rregullat e meposhtme: Për përfitimin sa më të madh të Vitaminës D gjatë rrezitjes dhe për mosdëmtimin e lëkures nga mbidoza e rrezeve UV (ultra Violet), atëhere janë teë nevojshme rregullat e meposhtme: Gjate rrezitjes te ekspozohet sasi sa me e madhe e lekures - me se mire i trupi nga te dyja anet. Rrezet e diellit mundesisht te bijne vertikalisht mbi lekure. Preferohet rrezitja ne mes te dites kur dielli te kete posicionin e tij me te larte Cdo dite me diell te shfrytezohet per rrezitje, edhe nese jane pak minuta. Idelae jane ditet me diell dhe qeiell te kaltert Ne shtepi te kujdeset per rrezitje vetem pe dritare te hapura. Te shmanget rrezitja e tepruar. Minutat e para gjate rrezitjes jane më te vlefshmet. Cdo minut me pas prodhohet sasi me e vogel e vitamines D, pasi qe rrezet UV demtojne nje pjese te prodhuar te vitamines D. Prandaj rrezitja per nje kohe te gjate eshte e pallogjikshme dhe vetem cka demtn lekuren. Edhe tek lekura qe vetem eshte e rrezitur eshte i mundur perfitimi i madh i Vitamines D, nese rrezitemi per 30 minuta - 15 minuta perpara dhe 15 minuta prapa. Gjate rrezeve intensive UV (p.sh. ne mesdite ne plazh apo edhe gjate diteve me qiell te kaltert, keshillohet rrezitja si me poshte (sidomos per lekurat qe nuk jane te mesuara me rrezet e diellit) Tipi i lekures 1: secila ane 5 minuta - ne bark - dhe shpine Tipi i lekures 2: secila ane 10 minuta Tipi i lekures 3: secila ane 15 minuta Tipi i lekures 4: secila ane 20 minuta Gjate rrezitjes paradite apo pasdite koha e rrezitjes duhet dyfishuar. Poashtu gjate rrezitjes ne Pranvere apo ne veren e vonshme koha e rrezitjes mundet ne maksimum te trefishohet Lekura ti ekspozohet gradualisht diellit. Ata qe ushqehen me shume fruta dhe perime mund ti perballojne me mire rrezet UV. Permes ushqimit te shendetshem dhe pershtatjes se lekures ne diell atehere eshte e munshme mbrojtja vetanake e lekures. Keshtu me nje doze te optimale te rrezitjes nuk eshte e nevojshme lyrja e trupit me kreme mbrojtese! Te sigurohet per nje vlere e larte e vitamines D. Shume alergji te shkaktuara nga dielli do te perfundonin nese vlera e vitamines D eshte optimale. ASNJERE te mos perdoren kreme mbrojtese perpara rrezitjes. Keto bllokojne rrezet UVB dhe pengojne prodhimin e Vitamins D pothuajse teresisht. Nese nuk mundet ti iket diellit atehere lekura te mbrohet me rroba. Vetem pjeset e pa mbuluara si p.sh. fytyra dhe duart ty lyhen sipas nevojes. Te kihet kujdes qe kremet te jene me minerale per mbrojtje nga rrezet UV dhe pa kimikate! Ata qe i konsiderojne keto rregulla perfitojne shume Vitamin D. Keshtu nese per rrezitje shfrytezohet cdo dite e bukur me diell, atehere nga pranvera deri ne vjeshte eshte e mundshem arrittja e nje vlere optimale e vitamines D. Dhe kur te fillon koha e ftohte dhe e erret atehere sipas mundesive te behet nje pushim ose diku ne male apo diku ne vende e ngrohta. Permes kesaj arrihet absorbimi edhe i nje doze tjeter te Vitamines D e cila pastaj eshte e mjaftueshme deri ne Pranvere. Mundesi tjeter (vetem atehere kur masat natyrale nuk jane te mundshme) eshte te perdoren suplimentet e vitamines D, ne kombinim me Vitamine K2 dhe magnezium. Lexo Poshtu: Vitamina D - marrja e duhur Vitamina D vegane nga kërpudhat Burimet e artikullit: Shëndeti në Shtatë Ditë - Suksesi me Terapinë me Vitaminë D - Raimund von Helden

Në epokën vendimtare të evolucionit, njerëzit hëngrën ushqime natyrale: fruta, perime me gjethe dhe rrënjë, arra dhe herëpasher vezë të shpendëve, peshk dhe mish nga kafshët e vogla. Dieta origjinale e këtyre gjahtarëve dhe grumbulluesve shërben si një model për një ndjekje në rritje të "dietës së epokës së gurit" (dieta Paleo). Për shkak se përzierja natyrale e karbohidrateve, yndyrave dhe proteinave si dhe shmangia e njëkohshme e drithërave, produkteve të qumështit dhe të gjitha ushqimeve të prodhuara në mënyrë industriale duhet të çojnë në peshën ideale të trupit dhe të mbrojnë kundër sëmundjeve të ndryshme të qytetërimit. Ushqyerja e popujve autoktonë Në luftën kundër obezitetit dhe sëmundjeve të lidhura me dietën, gjithnjë e më shumë njerëz në botën perëndimore po kërkojnë dietën optimale për shëndetin maksimal. Sa më shumë të bëhet jeta moderne dhe sa më "përparimtare" të jetë industria ushqimore, aq më shumë njerëz vuajnë nga problemet shëndetësore dhe kthehen në një dietë origjinale, natyrale, e lirë nga të gjitha ndërhyrjet artificiale. Shumë njerëz me vetëdije ose instinktivisht i drejtohen një diete origjinale të cilës nutricionistët i referohen si dieta e Epokës së Gurit ose dieta paleo (gjithashtu: dieta paleo). Kjo është dieta e njerëzve, siç ishte ndoshta e përbërë në Paleolit, një kohë para se të praktikoheshin bujqësia dhe blegtoria. Nga pikëpamja evolucionare, kjo mund të duket si kthim prapa. Në të vërtetë, një kthim i tillë në dietën e paraardhësve tanë mund të sjellë përparim të madh për gjendjen aktuale shëndetësore në botën "moderne". Ushqimi i epokës së gurit - përparim në regresion? Me dietën paleolitike, një shkencë e veçantë i kushtohet zakoneve të të ngrënit të paraardhësve tanë nga Epoka e Gurit, të cilët jetuan 750,000 deri në 10,000 vjet më parë. Preokupimi me mënyrën e jetesës së këtyre gjuetarëve-grumbullues nuk është vetëm interesant në lidhje me historinë njerëzore. Në veçanti, shumë ekspertë të shëndetit tregojnë dietën tipike të kësaj moshe si një faktor vendimtar në evolucionin njerëzor. Përbërja e kësaj diete origjinale thuhet se është më e shëndetshmja për njerëzit si specie, pasi mbulon të gjitha nevojat ushqyese dhe korrespondon me përshtatjen tonë gjenetike. Ashtu si kafshët e kopshtit zoologjik marrin ushqimin që do të gjenin dhe hanë në natyrë sa më shumë që të jetë e mundur, gjithnjë e më shumë nutricionistë po arrijnë në përfundimin se një dietë që ka mbizotëruar mbi periudhën më të madhe të evolucionit njerëzor është akoma më e afërt me natyrën tonë. Anasjelltas, ato bëjnë ushqim industrial modern, të cilit nuk i jemi përshtatur fizikisht, përgjegjës për sëmundje të ndryshme të qytetërimit si diabeti i tipit 2 dhe sëmundjet koronare të zemrës. Për shkak të futjes së bujqësisë dhe blegtorisë gjatë 10 mijë viteve të fundit, duke pasur parasysh këtë periudhë të shkurtër kohore, kanë ndodhur ndryshime në dietën dhe aktivitetin fizik që janë të vështira për tu menaxhuar për trupin e njeriut, të cilat janë të kushtueshme në formën e sëmundjeve të qytetërimit. Dieta moderne kundrejt asaj të lashtë Para zhvillimit të bujqësisë dhe blegtorisë, zgjedhja e ushqimit u reduktua në bimë dhe kafshë të egra të përpunuara minimalisht. Për shkak të mënyrës së ndryshuar të jetës së njerëzve të vendosur, furnizimi me lëndë ushqyese gjithashtu ndryshoi. Që nga përparimet teknologjike si rezultat i revolucionit industrial, ushqimi që hamë është larguar vazhdimisht nga origjina e tij natyrore - me efekte të konsiderueshme në karakterin tonë aktual fizik. Në fakt, njerëzit modernë konsumojnë ushqime të panumërta që nuk ekzistonin në këtë formë gjatë epokës së gurit. Produktet e qumështit, drithërat, sheqernat e rafinuar, vajrat vegjetale të rafinuara dhe alkooli përbëjnë mesatarisht më shumë se 70 përqind të energjisë së konsumuar çdo ditë në vendet perëndimore. Qumështi dhe produktet e qumështit në veçanti pyeten vazhdimisht si ushqime të përshtatshme për njerëzit. Si të gjithë gjitarët, ne mund të tretim qumështin në foshnjëri. Konsumimi i qumështit nga organizmat e huaj ishte mjaft i pamundur për njerëzit e Epokës së Gurit, veçanërisht pasi mbajtja e deleve, dhive dhe lopëve për prodhimin e qumështit filloi 6000 vjet më parë. Fakti është se mbi 80 përqind e të rriturve në të gjithë botën nuk mund të tretin sheqerin e qumështit (laktozën) (saktë) për shkak të mungesës së një enzime të quajtur laktazë, e cila manifestohet në një sërë ankesash gastrointestinale. Ka një skepticizëm në rritje ndaj grurit. Meqenëse kokrrat e egra janë shumë të vogla, të vështira për tu korrur dhe të vështira për tu tretur në gjendjen e tyre të papërpunuar, supozohet se njerëzit e Epokës së Gurit konsumuan shumë pak grurë në rastin më të mirë. Edhe kultivimi i të ashtuquajturve kokrra të lashta zhavor dhe einkorn filloi vetëm rreth 10.000 vjet më parë si pjesë e bujqësisë së hershme (në Turqinë juglindore). Sasitë e grurit që hamë sot në formën e bukës, makaronave, ëmbëlsirave, etj do të ishin të papranueshme për aparatin tretës të një njeriu të Epokës së Gurit - pothuajse aq të papranueshme sa është për organizmin tonë "modern" të përshtatur minimalisht. Nuk është për t'u habitur, rastet në rritje të intolerancës ndaj glutenit dhe sëmundjes celiac, dy reagime të trupit ndaj përzierjes së proteinave gluten që gjenden në lloje të ndryshme të grurit (veçanërisht grurit). Shtuar kësaj është fakti se shumica e produkteve të grurit të konsumuara në botën perëndimore sot janë të përpunuara shumë. Bëhet fjalë shpesh për nxjerrjen e miellit, ekstrakte nga kokrra origjinale për ti bërë ato më te qëbdrueshme. Ajo që ka mbetur është kryesisht niseshte, ndërsa substancat vitale dhe fibrat dietike, të cilat gjenden kryesisht në lëkurën e fidanëve dhe argjendit, shkëputen nga kokrra. Këto karbohidrate të thjeshta, shumë glicemike nga mielli i ekstraktit futen në gjak shumë shpejt dhe rrisin nivelin e sheqerit në gjak, gjë që rrit rrezikun e sëmundjeve kronike si diabeti i tipit 2 dhe sëmundjet kardiovaskulare, por gjithashtu ndikon në florën e zorrëve. Ushqimi i epokës së gurit - i shëndetshëm pa grurë dhe sheqer Krahasimet shkencore midis Epokës së Gurit dhe dietave moderne sugjerojnë se konsumi i sotëm i madh i karbohidrateve të thjeshta në formën e kokrrave të përpunuara dhe sheqerit promovon florën inflamatore të zorrëve dhe është shkaku kryesor i obezitetit. Një dietë e orientuar nga Epoka e Gurit, pa drithëra nga ushqime të shëndetshme, natyrale (veçanërisht frutat, perimet me rrënjë dhe gjethe), nga ana tjetër, mund të pajisë traktin gastrointestinal me një florë bakteriale që korrespondon me predispozitat tona evolucionare. Kjo shpjegon gjithashtu shëndetin e mirë të popujve jo-perëndimorë dhe efikasitetin e dietës së tyre origjinale përsa i përket metabolizmit dhe ngopjes. Në kontrast me ushqimet që përmbajnë miell dhe sheqer në botën perëndimore, ushqimet tipike të Epokës së Gurit kanë një densitet karbohidratesh dukshëm më të ulët dhe, sipas studimeve, stimulojnë humbjen e peshës. Edhe frutat e ëmbla si pjesë e një diete të Epokës së Gurit nuk kanë një efekt negativ në peshë, në kundërshtim me indeksin glicemik që përhapet gjerësisht sot. Bëhet fjalë edhe për konsumin bujar të arrave dhe farave me yndyrë të lartë. Popujt primitivë nuk njohin mbipeshën Studimet mbi dietën e popujve autoktonë që jetojnë sot e kanë bërë të qartë se një dietë "fillestare" sipas kushteve klimatike jo vetëm që kalon pa ushqim perëndimor, por gjithashtu përjashton fenomenet tipike perëndimore si obeziteti. Anëtarët e këtyre popujve zakonisht kanë një përqindje më të ulët të yndyrës në trup dhe janë përgjithësisht në gjendjen më të mirë shëndetësore, megjithëse pesha e makro-ushqyesve (karbohidratet, proteina dhe yndyra) ndryshon në nivel rajonal. Popujt primitivë në rajonin e ekuatorit siç janë njerëzit e ishullit Kitavan nga Melanesia në Paqësor marrin 60 deri në 70 përqind të energjisë së tyre nga karbohidratet nga frutat, perimet dhe zhardhokët (p.sh. jam, patatet e ëmbla). Ato kryesisht thithin yndyrna në formën e kokosit. Edhe pse përmbajtja e yndyrës në këtë dietë natyrore në veçanti korrespondon përafërsisht me përmbajtjen e yndyrës së një diete mesatare perëndimore, këtu do të shikoni kot për njerëzit e shëndoshë. Dieta e Eskimos tradicionalisht të gjallë dhe gjithashtu të hollë, e cila është e përbërë kryesisht nga burime shtazore (veçanërisht peshku, mishi i balenave), është edhe më e pasur me yndyrë. Në të dy rastet bëhet e qartë se nuk është sasia e ushqimit ajo që është vendimtare, por cilësia për sa i përket natyralitetit të saj. Sepse yndyrnat natyrore padyshim që kanë një efekt të ndryshëm në trup sesa yndyrnat e modifikuara në mënyrë industriale, siç janë vajrat vegjetale të rafinuara dhe yndyrat e hidrogjenizuara. Si mund të integrohemi në botën tonë moderne si "Ushqimi i Epokës së Gurit" dhe të çlirohemi nga problemet tona shëndetësore? Dieta e Epokës së Gurit në Botën Moderne Njerëzit të cilët i bazojnë zakonet e tyre të të ngrënit në kushtet e Epokës së Gurit mund të përjetojnë një sërë përfitimesh shëndetësore. Kjo demonstrohet jo vetëm nga studimet shkencore, por mbi të gjitha nga deklaratat personale për mirëqenien e përgjithshme. Pjesëmarrësit në një studim krahasues të cilëve iu lejua të konsumonin sasi të pakufizuar arrash si pjesë e një diete paleo humbën më shumë peshë sesa ata që hëngrën aq arra si pjesë e një diete tipike mesdhetare. Në të njëjtën kohë, grupi Paleo konfirmoi një ndjenjë më të madhe të ngopjes pavarësisht uljes automatike të kalorive, e cila i detyrohet, ndër të tjera, pjesës së lartë të fibrave në fruta dhe perime. Në zbatimin privat të ushqyerjes së Epokës së Gurit, ne duhet t'i kushtojmë vëmendje nevojave tona individuale. Ndërsa disa njerëz shkojnë mirë me një dietë që përbëhet kryesisht nga fruta, perime dhe arra, të tjerët mund të rekomandojnë një përmbajtje më të lartë të yndyrës dhe proteinave përmes produkteve shtazore (vezë, peshk, mish). Në çdo rast, ushqimi duhet të vijë nga prodhimi organik ose, edhe më mirë, nga kopshti i egër i natyrës. (Mund të gjeni më shumë informacion në lidhje me ushqimin natyror këtu: Ushqimi natyral). Burimet e artikullit: Ernährung der Steinzeit als Vorbild? - Zentrum der Gesundheit Spreadbury I., "Comparison with ancestral diets suggests dense acellular carbohydrates promote an inflammatory microbiota, and may be the primary dietary cause of leptin resistance and obesity." Dovepress Journal: Diabetes, Metabolic Syndrome and Obesity: Targets and Therapy July 2012, Pages 175 - 189 (Der Vergleich mit einer ursprünglichen Ernährung lässt vermuten, dass azelluläre Kohlenhydrate eine entzündliche Mikroflora fördern und die primäre diätetische Ursache von Leptin Resistenz und Fettleibigkeit sein können.) Price, Dr Weston, A., "Nutrition and Physical Degeneration." 6th edition, 14th printing. La Mesa, CA, USA. Price-Pottenger Nutrition Foundation, 2000. (Ernährung und physische Degeneration) Cordain L. "Cereal Grains: Humanity`s Double-Edged Sword" World" Rev Nutr Diet. 1999;84:19-73. (Getreide Cerealien: Der Menschheit zweischneidiges Schwert.) The Kitava Study (Die Kitawa Studie) Brand-Miller J, Mann N, Cordain L. "Paleolithic nutrition: what did our ancestors eat?" In: ISS 2009 Genes to Galaxies. Eds: Selinger A, Green A. The Science Foundation for Physics, University of Sydney. University Publishing Service, University of Sydney, Sydney, 2009; 28-42. (Altsteinzeit Ernährung: Was haben unsere Vorfahren gegessen?) Ho KJ, Mikkelson B, Lewis LA, et al. "Alaskan Arctic Eskimo: responses to a customary high fat diet." Am J Clin Nutr. 1972 Aug;25(8):737-45. (Alaskische-Arktische Eskimos: Antworten auf eine übliche Ernährung mit hohem Fettanteil.)

Nëse kërpudhat ekspozohen ndaj rrezatimit diellor, ato formojnë vitaminë D dhe kështu bëhen një burim i vlefshëm i vitaminës D. Meqenëse kërpudhat gjithashtu lulëzojnë pa rrezet e diellit, shumë kërpudha të kultivuara rriten në zona të errëta dhe pastaj natyrisht nuk japin asnjë vitaminë D. Megjithatë, kërpudhat që tashmë janë korrur mund të "rimbushen" me vitaminë D. Vitamina D në kërpudha Vitamina D është një vitaminë thelbësore. Rregullon sistemin imunitar, zvogëlon inflamacionin, ngre humorin dhe parandalon shumë sëmundje kronike. Fatkeqësisht, ka vetëm disa ushqime që përmbajnë sasi të rëndësishme të vitaminës D. Mëlçia, harengat dhe ngjala mund të përdoren. Ata që jetojnë veganë ose nuk u pëlqen të hanë këto ushqime rregullisht për arsye të tjera, mund të bien përsëri në diell. Kjo ndodh sepse vitamina D formohet në lëkurë me ndihmën e dritës së diellit. Por kjo funksionon vetëm në Evropën Qendrore gjatë verës. Kjo është arsyeja pse mungesa e vitaminës D është kaq e zakonshme. Sepse edhe gjatë verës, shumë njerëz nuk arrijnë të shkojnë në diell rregullisht për të rimbushur rezervat e tyre të vitaminës D - veçanërisht pasi vitamina D formohet në lëkurë vetëm nëse nuk përdoren kremra dielli me faktorë të lartë mbrojtës nga dielli. Shtojcat dietike me vitaminë D janë një alternativë këtu. Sidoqoftë, shumë njerëz do të preferonin të plotësonin kërkesat e tyre jetike për lëndë ushqyese në një mënyrë natyrale, domethënë me ushqim. Por çfarë bëni nëse mëlçia, peshku dhe të ngjashme nuk janë në pyetje? Zgjidhja është: hani kërpudha! Vendosni kërpudhat në diell dhe pasurojini me vitaminë D. Kërpudhat mund të jenë një burim i shkëlqyer vegan i vitaminës D, por vetëm nëse ato mund të rriten në dritën e ditës. Sepse vetëm atëherë ata - ashtu si njerëzit - mund të prodhojnë vitaminë D. Practicalshtë praktike që formimi i vitaminës D në kërpudha të vazhdojë të funksionojë pas korrjes. Kjo do të thotë që kërpudhat që blini mund t’i vendosni në diell dhe në këtë mënyrë të shumëzoni përmbajtjen e vitaminës D të kërpudhave. Pothuajse të gjitha kërpudhat që janë në dispozicion në treg janë të përshtatshme. Për shembull, mund të përdorni kërpudha ose kërpudha shiitake, por edhe shumë lloje të tjera të kërpudhave. Me sa duket, fortifikimi i vitaminës D supozohet të funksionojë edhe nëse vendosni kërpudha në diell që tashmë janë prerë dhe blerë të thata. Sapo kërpudhat kanë qenë në gjendje të grumbullojnë vitaminë D në diell, vitamina D mbetet e qëndrueshme për muaj të tërë. Kërpudha të tilla janë mrekullisht të përshtatshme për ruajtjen e vitaminës D. Në të ardhmen, jo vetëm që do të jeni në gjendje të përdorni verën (maj deri në shtator) për të rimbushur furnizimet tuaja të vitaminës D duke qëndruar jashtë sa më shpesh të jetë e mundur dhe duke thithur diellin. Ju gjithashtu mund të thani kërpudhat në diell gjatë verës dhe t'i ruani ato për dimër. Në sezonin e ndriçimit të ulët, atëherë furnizoheni mirë me vitaminë D. natyrore dhe vegane. Kërpudhat sigurojnë vitaminë D2 Kërpudhat përmbajnë natyrshëm paraardhësin e vitaminës D ergosterol. Nëse ata tani janë të ekspozuar ndaj rrezatimit UVB, atëherë ergocalciferol, i njohur gjithashtu si vitamina D2, formohet prej tij. Pyetja që lind shpesh është nëse vitamina D2 është po aq e mirë sa vitamina D3. Në New England Journal of Medicine në 2007, eksperti i vitaminës D, Dr. Michael F. Holick publikoi një artikull të detajuar i cili, ndër të tjera, krahasoi rrugët metabolike të vitaminës D2 me ato të vitaminës D3. Holick shkroi se enzimat e trupit mund të konvertojnë lehtësisht të dyja llojet e vitaminave në vitaminë D. aktive. Një studim i vitit 2013 (botuar në Dermatoendokrinology) gjithashtu tregoi se vitamina D2 nga kërpudhat mund të rrisë nivelet e vitaminës D po aq mirë sa vitamina D3. Avantazhi i vetëm i vitaminës D3 është se qëndron në gjak më gjatë se vitamina D2. Ndërsa vitamina D2 është në dispozicion vetëm për disa ditë, vitamina D3 mbahet për disa javë deri në muaj. Sidoqoftë, nëse merrni një shtesë dietike disa herë në javë gjithsesi, ju mund të mbuloni kërkesën tuaj për vitaminë D me vitaminë D2 dhe nuk ka rëndësi nëse merrni vitaminë D3 (në kapsula) ose vitaminë D2 (me kërpudha të thata). Përveç kësaj, me kërpudha të thata sigurisht që jo vetëm që konsumoni vitaminë D, por edhe shumë lëndë ushqyese të tjera të dobishme dhe substanca vitale, si p.sh. B. beta-glucans për të stimuluar sistemin imunitar, ergothioneine si një antioksidant, substanca që stabilizojnë sistemin nervor dhe funksionet e trurit dhe substanca që kanë veti antimikrobike dhe kështu lehtësojnë sistemin imunitar. Këtu kemi përmbledhur vetitë promovuese të shëndetit të kërpudhave të ngrënshme: Efektet shëruese të kërpudhave të ngrënshme. Sa vitaminë D sigurojnë kërpudhat e thara në diell? Zyrtarisht, thuhet se një i rritur mund të shoqërohet mirë me 800 IU vitaminë D në ditë. Po, ekziston një paralajmërim i vërtetë kundër dozave më të larta. Në të njëjtën kohë, megjithatë, pacientëve (p.sh. pacientëve me kancer) u përshkruhen 4,000 deri në 10,000 IU vitaminë D në disa klinika në mënyrë që të shërohen përsëri. Shkencëtarët nga Universiteti i Kalifornisë në San Diego dhe Creighton University në Nebraska gjithashtu zbuluan në Mars 2015 se rekomandimet e zakonshme të vitaminës D nuk bazoheshin në asgjë më shumë se një gabim në llogaritjen dhe se kërkesa e vërtetë për vitaminë D ishte dhjetë herë më e lartë, domethënë rreth 7,000 IE gënjej Studiuesit e publikuan studimin e tyre në revistën Nutrients. A mund të sigurojnë kërpudhat në të vërtetë sasi kaq të larta të vitaminës D për të përmbushur nevojat njerëzore? Paul Stamets, konsulent për një program të mjekësisë integruese në Shkollën Mjekësore të Universitetit të Arizonës, Tucson, kreu eksperimente të ndryshme me kërpudha në mënyrë që të jetë në gjendje të përsosë pronat e tyre në lidhje me përmbajtjen e vitaminës D: Ne shqyrtuam tre grupe të kërpudhave organike shiitake. Një grup u rrit pa dritë dhe u tha. E dyta u rrit pa dritë, por u tha në diell (me pllakat drejtuar tokës). Grupi i tretë ishte identik me të dytin, vetëm ne i vendosëm të thaheshin me lamelat e tyre përballë diellit. " Vlerat më të larta të vitaminës D mund të maten në grupin e tretë. Para tharjes, kërpudhat treguan një vlerë të vitaminës D prej vetëm 100 IU për 100 gram. Por pasi u shtrinë në diell për dy ditë (6 orë në ditë) (me lamellat lart), vlera e tyre e vitaminës D në kone ishte rritur në 46,000 IU për 100 gram. Rrjedhat përmbajnë "vetëm" 900 IU për 100 g. Në ditën e tretë, nivelet e vitaminës D ranë, ndoshta për shkak të një mbidozimi të rrezatimit UV, kështu që kërpudhat nuk duhet të jenë kurrë në diell për më shumë se dy ditë. "Kur ekzaminuam kërpudhat tona të thata përsëri për vitaminë D një vit më vonë," thotë Stamets, "ata ende treguan përmbajtje shumë domethënëse të vitaminës D, kështu që kërpudhat e thara në diell janë shumë të përshtatshme për" grumbullimin "dhe ruajtjen e tyre të vitaminës D. kjo në formën e kërpudhave për dimrin ". Pasuroni kërpudhat me vitaminë D në diell Nëse tani ju pëlqen të thani kërpudhat në diell dhe t'i pasuroni ato me vitaminë D në këtë mënyrë, do të gjeni një përmbledhje të shkurtër të procedurës këtu: Vendosni kërpudhat e palara në diell që të thahen me lamellat të kthyera lart. Kërpudhat nuk duhet të thahen për më shumë se 2 ditë dhe jo më shumë se 6 orë në ditë. Sasitë e vitaminës D të krijuara në këtë mënyrë mbeten në kërpudha për të paktën një vit. Prandaj, ju mund të thani kërpudha të mjaftueshme në diell gjatë verës dhe t'i pasuroni ato me vitaminë D në mënyrë që t'i ushqeni rregullisht në dimër. Konsumimi i 2 deri në 15 gram (sipas nevojës) kërpudhave shiatake të thara në diell çdo ditë mund të jetë i mjaftueshëm për të përmbushur kërkesën tuaj ditore të vitaminës D. Paul Stamets shkruan: "Mjafton të hani një grusht nga këto kërpudha të thara në diell katër herë në javë për të rritur ndjeshëm nivelin tuaj të vitaminës D ose për ta mbajtur atë në një nivel të shëndetshëm." Burimet e artikullit: Omega-3-Fettsäuren kompensieren die Nachteile einer fettreichen Ernährung - Zentrum der Gesundheit Newman, T. "Could fish oil reverse negative effects of a fatty diet?."Medical News Today. 25. August 2016, (Kann Fischöl die negativen Auswirkungen von fettreicher Ernährung umkehren?) Alonso-Vale MIC et al., Fish oil prevents changes induced by a high-fat diet on metabolism and adipokine secretion in mice subcutaneous and visceral adipocytes, August 2016, (Fischäl beugt Änderungen vor, die eine fettreiche Ernährung auf den Stoffwechsel und die Adipokinsekretion von subkutanen und viszeralen Fettzellen ausübt)

Vegani nuk duhet të jetë i shëndetshëm në të njëjtën kohë. Sepse një dietë vegane gjithashtu mund të jetë mjaft e pashëndetshme - ashtu si çdo formë tjetër e të ushqyerit. E gjitha varet nga mënyra se si i zbatoni ato. Nëse dieta vegane praktikohet në mënyrë korrekte dhe nëse i kushtoni vëmendje 14 rregullave për një dietë të shëndetshme vegane, atëherë është dieta më e shëndetshme e të gjitha kohërave. Dieta vegane Kushdo që jeton dhe ha vegan nuk përdor asgjë që vjen nga kafshët - as mish, peshk dhe vezë, as produkte të qumështit, mjaltë dhe lëkurë. Produktet e kujdesit të lëkurës dhe flokëve si dhe kozmetika përdoren vetëm nëse ato janë të lira nga përbërësit e kafshëve. Për të gjithë ata që më parë hëngrën dhe jetuan "normalisht", dieta vegan fillimisht paraqet një sfidë të caktuar. Faleminderit librave të shumtë të gatimit vegan dhe udhëzuesve veganë që tregu tani duhet të ofrojë, dieta vegane nuk është më problem. Qoftë për atletët veganë, nënat vegane, fëmijët veganë, ushquesit veganë të papërpunuar apo veganët normal, për të gjithë ka informacion dhe receta të gjera për ushqimin vegan individualisht të përshtatshëm. Sidoqoftë, jo të gjitha informacionet lidhen me një dietë të shëndetshme vegane. Sepse ashtu siç ka të ashtuquajtur vegjetarianë puding në mesin e vegjetarianëve, ka veganë të ushqimit junk midis veganëve. Ata i duan ushqimet e shpejta dhe produktet e gatshme, pastat, produktet e pjekura, ëmbëlsirat dhe ëmbëlsirat e sojës me sheqer - dhe thjesht jetojnë sipas motos "gjëja kryesore është vegane". Ata nuk janë veçanërisht të interesuar nëse dieta e tyre është gjithashtu e shëndetshme. Nëse jeni duke kërkuar për receta të shijshme vegane, do të gjeni shumë ide dhe sugjerime të shkëlqyera në seksionin tonë të recetave: Receta vegane nga qendra e shëndetit. 14 rregullat e një diete të shëndetshme vegane Sidoqoftë, shumica e njerëzve që jetojnë veganë janë njerëz shumë të kujdesshëm ndaj shëndetit. Ju dëshironi të jetoni vegan DHE të shëndetshëm? Nëse jeni një prej tyre, 14 rregullat tona do t'ju ndihmojnë ta bëni dietën tuaj vegane plotësisht të shëndetshme. Sigurisht, jo vetëm një vegan ka nevojë për rregulla të caktuara. Çdo dietë - nëse supozohet të jetë e shëndetshme - ka rregulla që duhet të ndiqen. Përndryshe, dieta përkatëse shumë shpejt do të bëhet e pashëndetshme, pavarësisht se çfarë lloj diete është - qoftë me karbohidrate të ulëta, ushqime të papërpunuara, karbohidrate të larta, ushqime të plota, të stilit të shtëpisë apo çfarëdo. Pra, nëse ndiqni një dietë vegane, pa i kushtuar vëmendje një diete të shëndetshme dhe të balancuar vegane dhe pa marrë shtesa ushqimore të kërkuara individualisht, atëherë mund të vie deri tek mungesa e vitaminës B12, hekurit, zinkut, omega-3 acidet yndyrore ose të ngjashme. Njejte eshte edhe tek ata qe hane ushqime te perziera. Nëse nuk i kushtoni vëmendje një diete të përzier të SHËNDETSHME dhe të BALANCUAR dhe nuk merrni shtesat ushqimore të kërkuara individualisht, do të zhvilloni një mangësi në fibra, vitaminë C, acid folik, magnez, klorofil dhe substanca dytësore të bimëve më shpejt se sa dëshironi. Përveç kësaj, një mangësi në vitaminën D, hekur, zink dhe acide yndyrore omega-3 është shumë e zakonshme, veçanërisht në qarqet e përziera të ushqimit. Si është kjo kur dieta omnivore supozohet të jetë aq e ekuilibruar dhe "e përshtatshme për speciet"? Një dietë vegane tani mund të hartohet pa asnjë problem në atë mënyrë që të sigurojë gjithçka që i nevojitet një personi. Në mënyrë që të mos bëhen gabime ushqyese, më poshtë do të gjeni rregullat më të rëndësishme për një dietë të shëndetshme vegane: Rregulli Nr. 1 - Vitamina B12 në dietën vegane Substanca e parë vitale që zakonisht përmendet në një dietë vegane dhe e cila mund të jetë e mangët në veganë është vitamina B12. Ne i kemi shpjeguar faktet duke përfshirë burimet e mundshme të vitaminës B12 vegane në dy artikuj të detajuar: Mungesa e vitaminës B12 dhe këtu: Burimet e vitaminës B12 për veganët Rregulli Nr 2 - Acidet yndyrore Omgega -3 në dietën vegane Meqenëse veganët dihet se nuk hanë as peshk dhe as vezë omega-3, disa ekspertë të supozuar të të ushqyerit kanë frikë se veganët mund të vuajnë nga mungesa e acideve yndyrore omega-3, e cila është veçanërisht e pafavorshme kur bëhet fjalë për një grua shtatzënë vegane. Nevoja e tyre për acide yndyrore omega-3 rritet nga 250 mg EPA / DHA (për njerëzit jo shtatzëna) në 450 mg në ditë. Si duhet ta konsumoni këtë sasi vetëm me ushqim vegan? Për shkak se vaji i linit, vaji i kërpit dhe farat chia sigurojnë sasi të mjaftueshme të acidit yndyror omega-3 me zinxhir të shkurtër ALA (acidi alfa-linolenik), por jo format me zinxhir të gjatë dhe biologjikisht më aktiv EPA dhe DHA. Trupi i njeriut mund të konvertojë pjesërisht ALA në EPA dhe DHA. Sidoqoftë, shkalla e konvertimit ndryshon nga personi në person - dhe në rastin më të keq mund të jetë shumë e ulët. Ne kemi shpjeguar saktësisht se si mund të merrni mjaft acide yndyrore omega-3 nga burimet vegane me një dietë vegane dhe gjithashtu se si mund të përmirësohet shkalla e konvertimit të ALA në EPA / DHA: Duke mbuluar kërkesat omega-3 vegane Sidoqoftë, studimet kanë treguar gjithashtu se veganët në veçanti kanë një shkallë konvertimi veçanërisht të lartë dhe niveli i tyre omega-3 në gjak është shpesh i krahasueshëm me atë të atyre që hanë mish dhe peshk. Ne kemi shpjeguar detaje rreth kësaj këtu: Acidet yndyrore Omega-3 pa peshk Rregulli Nr. 3 - Hekuri në dietën vegane Hekuri - aq shumë besojnë ende - gjendet kryesisht në mish, mish dhe përsëri mish. Shumë janë bindur gjithashtu se spinaqi nuk është aq i pasur me hekur sa pretendohej fillimisht. Te dyja jane gabim. Pra, hekuri nuk gjendet aspak kryesisht në produktet shtazore, dhe spinaqi dhe shumë perime të tjera me gjethe jeshile janë një super burim hekuri. Ne artikullin "Plotësoni kërkesat e hekurit vegan" ne kemi shpjeguar çështjen në detaje. Atje ju gjithashtu mund të lexoni: se veganët nuk preken më shpesh nga mungesa e hekurit sesa "ngrënësit normalë", si mund t’i plotësoni me lehtësi kërkesat tuaja për hekur me një dietë thjesht vegane dhe Cilat shtesë të hekurit vegan janë më të mirat - nëse keni nevojë për ndonjë. Rregulli Nr 4 - Zinku në dietën vegane Edhe kur bëhet fjalë për zinkun, disa njerëz menjëherë mendojnë vetëm për mishin dhe qumështin. As afër. Këtu ne shpjegojmë se si mund të plotësoni kërkesat tuaja për zink me një dietë thjesht vegane: Mbuloni kërkesat tuaja për zink me ushqime thjesht me bazë bimore. Rregulli Nr. 5 - Jodi në dietën vegane Me jod, ushqimet e detit dhe peshku janë menjëherë në plan të parë, por veganët nuk hanë. Por ka edhe shumë burime të tjera të jodit që një vegan mund të përdorë pa pasur nevojë të përdorë ushqime shtazore ose shtesa dietike. Në lidhjen e mëposhtme mund të lexoni sesi mund të plotësoni kërkesat tuaja për jod me një dietë vegane: Përmbushja e kërkesave të jodit - e shëndetshme dhe vegane. Rregulli Nr. 6 - Kalciumi në dietën vegane Kalciumi - minerali i preferuar i dashamirëve të qumështit dhe djathit - është gjithashtu shpesh fokusi i diskutimeve rreth furnizimit me lëndë ushqyese në një dietë vegane. Përveç faktit se kërkesa e deklaruar zyrtarisht për kalcium është ndoshta shumë e lartë dhe të gjitha humbjet e kalciumit përmes urinës janë faktuar prej kohësh, të cilat janë të zakonshme në një dietë të rëndë me proteina të mishit dhe qumështit, kërkesa për kalcium mund të jetë mrekullisht arrihet me një mbulesë diete vegane. Ne kemi përshkruar se si funksionon këtu: Mbuloni nevojat tuaja për kalcium vegan. Dhe nëse mendoni se keni nevojë për një shtesë dietike të pasur me kalcium, do të gjeni gjithçka që duhet të dini këtu: Burimet më të mira të kalciumit. Rregulli nr 7 - Proteinat në dietën vegane Studimet tregojnë se veganët furnizohen mirë me makronutrientët (yndyrë, karbohidrate dhe proteina). Duhet gjithashtu të merret parasysh se kërkesa për proteina ka shumë të ngjarë të jetë më e ulët se sa supozohet zakonisht. Ne kemi shpjeguar tashmë këtu (proteina shtazore është po aq e dëmshme sa pirja e duhanit) pse një tepricë e proteinave mund të bëhet jashtëzakonisht e pashëndetshme dhe të shkurtojë jetën. Meqenëse proteinat nuk përmbahen vetëm në ushqimet shtazore, por në çdo ushqim - qofshin ato shtazore apo perime - nuk duhet të kesh frikë nga mungesa e proteinave në një dietë vegane. Sigurisht, përmbajtja e proteinave në perime është më e ulët se në mish, por meqenëse hani shumë perime në dietën vegane, perimet janë ende një nga burimet më të rëndësishme të proteinave. Bishtajoret (fasulet, bizelet, qiqrat, etj.), Farat e vajit (farat e kungullit dhe lulediellit), drithërat dhe pseudo-drithërat, si dhe arrat e të gjitha llojeve janë burime shumë të mira thjesht proteina vegjetale. Një tryezë me proteinën më të rëndësishme vegane burimet dhe përmbajtja e tyre e proteinave në g / 100g). Nëse dëshironi të zgjeroni furnizimin tuaj me proteina më tej - qoftë sepse jeni atlet ose jeni në fazën e rimëkëmbjes dhe rigjenerimit ose thjesht nuk keni kohë të vendosni me kujdes dietën tuaj - atëherë mund të shkoni për një pluhur proteine ​​perimesh të bërë nga oriz, bizele, kërp ose lupin, i cili është gjithashtu një shtesë dietike shumë e mirë për atletët me ushqim normal. Për shkak se pluhurat e zakonshëm të proteinave përmbajnë, përveç proteinave kryesisht shtazore, një numër të madh të substancave të tepërta dhe jo të shëndetshme (aromë, ëmbëlsues, ngjyra, trashës, vitamina sintetike, etj.) Që nuk përmbahen në pluhurat e proteinave të perimeve. Pluhurat e proteinave të perimeve mund të përzihen lehtësisht në pije ose smoothie. Këtu do të gjeni të gjitha detajet në lidhje me pluhurat e proteinave me bazë bimore dhe këshilla se si të gjeni pluhurin e duhur të proteinave për ju: Pluhurat e proteinave me bazë bimore-ushqimi i fuqisë Rregulli nr 8 - L -carnitine në dietën vegane L-carnitine është veçanërisht e bollshme në mish. Kjo është arsyeja pse veganët kërcënohen nga një mungesë e L-carnitine, që dikush dëgjon herë pas here. Por L-carnitine gjithashtu mund të prodhohet nga vetë trupi. Dhe edhe nëse disa burime pohojnë se vetë-sinteza është shumë e ulët, kështu që ju duhet të merrni L-carnitine shtesë në çdo rast me ushqim ose me një shtesë dietike, simptomat tipike të mungesës së L-carnitine tregojnë vetëm se veganët janë më pak ngrënësit e shpeshtë se zakonisht preken nga një mangësi e tillë. Obeziteti, për shembull, është një tregues i mungesës së L-carnitine, si dhe diabeti, problemet kardiovaskulare, sëmundjet e mëlçisë, lodhja kronike dhe rritja e ndjeshmërisë ndaj infeksioneve. Shumica e këtyre simptomave dihet se ndodhin më rrallë te veganët sesa tek ata që hanë normalisht. Studimet gjithashtu tregojnë se veganët nuk janë aspak të paracaktuar për mungesën e L-carnitine. Thjesht duhet të jeni të kujdesshëm për t’i siguruar organizmit materialet e nevojshme për ndërtimin e L-karnitinës: aminoacidet lizin dhe metioninë, hekur, acid folik, vitaminë B3, vitaminë B6, vitaminë B12 dhe vitaminë C. Të gjithë njerezit kanë nevojë për këto lëndët ushqyese - pavarësisht nëse është vegan apo jo. Rregulli Nr 9 - Vitamina D në dietën vegane Mungesa e vitaminës D prek pjesë të mëdha të popullsisë dhe prandaj nuk ka të bëjë pothuajse me llojin e dietës. Burimet e listuara shpesh të vitaminës D nga sektori ushqimor janë qumështi dhe peshku. Përmbajtja e vitaminës D në qumësht dhe produkte të qumështit është më e lartë se ajo e ushqimeve të tjera që nuk përmbajnë vitaminë D. Në lidhje me kërkesën për vitaminë D, megjithatë, përmbajtja e vitaminës D në produktet e qumështit është gjithashtu shumë e ulët. Kërkesa për vitaminë D në këtë vend (CH, D, A) është zyrtarisht 20 µg (= 800 IU) në ditë. Interesante është se, megjithatë, shkencëtarët kohët e fundit zbuluan se ky rekomandim i ulët bazohet në një gabim të llogaritjes, ndërsa kërkesa aktuale është shumë më e lartë, përkatësisht me gati dhjetëfishin e vlerës: në 175 µg (= 7,000 IU). Kosi tani siguron rreth 0.1 µg vitaminë D, qumësht të plotë 1 μg dhe disa djathëra të fortë rreth 3 μg vitaminë D, e cila është shumë pak dhe vështirë se ka ndonjë ndikim në kërkesën e deklaruar. Prandaj, studimet që pretendojnë se ata që pinë qumësht kanë nivele më të larta të vitaminës D janë gjithashtu pak befasuese. Nëse shikoni studimet, mund të shihni shpejt se edhe këtu niveli i vitaminës D nuk mund të ketë lidhje me qumështin. Në vitin 2014, për shembull, studiuesit shkruan se fëmijët që pinë qumësht kanë nivele më të larta të vitaminës D sesa fëmijët që pinë pije me bazë bimore (1). Nëse shikoni vlerat, mund të shihni se fëmijët e qumështit kishin një nivel mesatar 25 (OH) të vitaminës D3 prej 81 nmol / l, fëmijët e tjerë që nuk pinin qumësht kishin një nivel 25 (OH) të vitaminës D3. 78 nmol / l Pra, ndryshimi është minimal dhe jo i rëndësishëm. Ishte gjithashtu interesante që një grup i tretë - fëmijët që pinin të dyja, domethënë qumësht herë pas here dhe pije me bazë bimore herë pas here - kishin vlera 76 nmol / l. Nëse qumështi do të ishte vendimtar, atëherë vlerat e tij duhet të ishin midis vlerave të dy grupeve të tjera. Furnizuesit shumë më të mirë të vitaminës D janë peshqit. Ato sigurojnë midis 2 dhe 22 µg vitaminë D - e cila është një gamë e gjerë. Pra, këtu ju duhet të dini se cili peshk ka në të vërtetë vlerat përkatëse të vitaminës D (rreth 20 μg). Por kush ha harengë, ngjala ose spërkat çdo ditë? Sepse shumë lloje të tjera peshqish - siç është toni dhe skumbri - sigurojnë vetëm 4 deri në 5 μg vitaminë D. Kështu që ushqimet shtazore nuk janë vërtet të dobishme kur bëhet fjalë për vitaminën D. Nga sektori i ushqimit vegan, megjithatë, ka patjetër një ushqim që jo vetëm që mund t'ju sigurojë vitaminë D natyrale dhe thjesht vegane, por edhe sasi përkatëse të vitaminës: kërpudha! Sigurisht, jo çdo kërpudhë nga supermarketi është gjithashtu e dobishme këtu. Kërpudhat duhet të thahen në diell. Por kjo mund të bëhet edhe në shtëpi pasi të blini kërpudha. Pas vetëm dy ditësh në diell, kërpudhat përmbajnë mbi 40,000 IU vitaminë D, kështu që edhe sasi të vogla të këtyre kërpudhave janë të mjaftueshme për të përmbushur kërkesën për vitaminë D. Si t’i thani kërpudhat në diell dhe t’i pasuroni me vitaminë D, lexoni këtu: Burimi i vitaminës D vegan: kërpudha Përveç kësaj, dielli jo vetëm që siguron kërpudha me vitaminë D, por edhe ne njerëzit, po, është furnizuesi ynë më i mirë i vitaminës D. Dhe nëse nuk arrini të hani rregullisht kërpudha të thara në diell dhe as të merrni mjaftueshëm vitaminë D në diell gjatë verës, prapë mund të përdorni suplemente të vitaminës D - siç bëjnë miliona njerëz në mbarë botën (pavarësisht nëse janë veganë apo jo). Sa i përket dozës, është mirë që së pari të orientoheni në vlerën tuaj. Ne kemi shpjeguar këtu se si mund të matni nivelin tuaj të vitaminës D dhe cilën dozë të vitaminës D ju nevojitet: Vitamina D - marrja e duhur. Rregulli Nr. 10 - Vitamina B2 në dietën vegane Ndonjëherë vëmendja tërhiqet edhe nga vitamina B2, e cila thuhet se është e mangët në një dietë vegane. Është e rëndësishme për shëndetin e nervave dhe kujdeset për metabolizmin e energjisë. Vitamina B2 është gjithashtu e përfshirë në metabolizmin e hekurit. Mungesa e vitaminës B2 ju bën të lodhur, të shkujdesur dhe çon në probleme të syve dhe lëkurës (skuqje, kruajtje, lot në cepat e gojës). Meqenëse vitamina B2 gjendet kryesisht në mish dhe produkte të qumështit - siç thuhet shpesh - veganët rrezikojnë të kenë një furnizim të pamjaftueshëm të kësaj vitamine. Kërkesa ditore e vitaminës B2 është 1.2 deri 1.5 mg. Për shembull, nëse shikoni menunë vegane që sugjeruam në artikullin tonë Si të rregulloni mungesën e zinkut në mënyrë natyrale, jo vetëm që ju siguron zink të mjaftueshëm, por edhe rreth 1.6 mg vitaminë B2. Sidoqoftë, ky plan natyrisht duhet të zgjerohet në varësi të nevojave tuaja personale të energjisë, pasi siguron vetëm rreth 1,300 kcal, që është shumë pak për shumicën e njerëzve. Pra, nëse tani hani ushqime të tjera ose pjesë më të mëdha të pjatave të sugjeruara, natyrisht që do të konsumoni edhe më shumë substanca vitale dhe kështu edhe më shumë vitaminë B2. Vitamina B2 nuk është pra një substancë jetike me të cilën veganët nuk do të furnizoheshin sa duhet. Ne te kunderten. Ka mjaft ushqime vegane që përmbajnë sasi përkatëse të vitaminës B2. Ushqimet e listuara këtu janë ndër burimet më të mira të perimeve të vitaminës B2 (për 100 g): Bajame: 0.6 mg Kërpudha: 0.45 mg (të freskëta, vetëm gjysma nga kanaçe) Kopra: 0.4 mg Tabela e plotë si PDF mund të gjendet këtu nën këtë lidhje. Sidoqoftë, kërkesa për vitaminë B2 (si kërkesa e pothuajse të gjitha substancave vitale) mund të rritet në kushte të caktuara, p.sh. B. nëse jeni i sëmurë nëse keni probleme kronike të zorrëve gjatë shtatzënisë dhe ushqyerjes me gji kur pini duhan nëse keni sëmundje tiroide ose diabet nëse merrni pilulën ose nëse jeni në terapi zëvendësuese të hormoneve gjatë menopauzës Nevoja gjithashtu rritet me rritjen e përmbajtjes së yndyrës në dietë. Në disa raste - për të gjithë, vegan apo jo - një shtesë dietike që siguron një pjesë shtesë të vitaminës B2 mund të jetë e dobishme. Në tabelën më poshtë do të gjeni disa shembuj të shtesave ushqimore me vitamina B. Rregulli Nr. 11 - Vitamina K2 në dietën vegane Vitamina K1 gjendet me bollëk në ushqimet me bazë bimore, por jo në vitaminën K2. Prandaj, substanca vitale gjithashtu renditet vazhdimisht si një dietë anti-vegane. Ndërsa vitamina K1 është kryesisht përgjegjëse për rregullimin e koagulimit të gjakut, vitamina K2 thuhet se është veçanërisht përgjegjëse për parandalimin e depozitimit të kalciumit në enët e gjakut dhe në vend të kësaj kanalizimin e mineralit në eshtra. Prandaj vitamina K2 siguron kocka të shëndetshme dhe enë të shëndetshme të gjakut. Nëse veganët në të vërtetë do të kërcënoheshin me mungesë të vitaminës K2, shumica e të gjithë veganëve do të duhej të vuanin nga humbja e kockave dhe arterioskleroza pas disa vitesh. Sidoqoftë, ky nuk është rasti, i cili është për shkak të faktit se organizmi mund ta shndërrojë në mënyrë të pavarur vitaminën K1 në vitaminë K2. Kjo ndodh në indet ku nevojitet vitamina. Në mënyrë që ky konvertim të ndodhë, sigurisht që duhet të ketë vitaminë K1 të mjaftueshme, por kjo nuk do të jetë problem me një dietë të shëndetshme vegane me shumë perime dhe sallata. Për shkak se vitamina K1 përmbahet në sasi veçanërisht të larta në perimet me gjethe jeshile, barërat, bishtajoret dhe perimet e lakrës. Më poshtë është një tabelë me vlerat e vitaminës K të disa burimeve veçanërisht të mira të vitaminës K (për 100 g): Kale 800 μg Majdanoz: 350 - 800 µg Lakër Brukseli 200 - 500 µg Tabela e plotë si PDF për printim mund të gjendet këtu nën këtë lidhje. Kërkesa e deklaruar zyrtarisht për të rriturit është 90 deri në 120 µg vitaminë K, megjithëse mund të supozohet se kërkesa aktuale është më e lartë. Përndryshe, jo-veganët nuk do të vuanin nga kalcifikimi vaskular dhe sëmundjet kardiovaskulare të lidhura. Sidoqoftë, siç tregojnë vlerat e dhëna më lart, nuk është e vështirë të arrihet një shumëfish i vlerave të kërkuara me një dietë vegane. Për më tepër, meqenëse deri në 90 përqind të K1 ekzistues mund të konvertohet në K2 nëse është e nevojshme, gjithashtu nuk është e nevojshme të konsumoni ushqim me K2 (2). Nëse jeni duke kërkuar një shtesë ushqimore me vitaminë K2, sigurohuni që është menaquinone-7. Ndërsa menaquinone-4 është një vitaminë K2 nga burimet shtazore, menaquinone-7 është një vitaminë K2 e prodhuar nga mikrobet. Në mënyrë të përshtatshme, menaquinone-7 është gjithashtu forma e vitaminës K2 që duket të jetë më e disponueshme-siç tregoi një studim i vitit 2012, në të cilin administrimi i menaquinone-4 nuk mund të rrisë nivelin e serumit të vitaminës K2 në gjak; Menaquinone-7, nga ana tjetër, e bëri këtë në mënyrë shumë domethënëse (3). Rregulli Nr. 12 - Soja në dietën vegane Dikush lexon dhe dëgjon gjithnjë e më shpesh se zëvendësuesit e mishit vegan nuk janë aspak të shëndetshëm. Soja, në veçanti, quhet fjalë për fjalë gjëra të djallit, mbeturina të rrezikshme, helm, etj. Ky vrasje e personazheve, megjithatë, është pothuajse tërësisht për shkak të atyre që duan të stimulojnë konsumin e mishit dhe produkteve të qumështit. Ka qindra studime që citojnë dëshmi se soja thuhet se është e dëmshme. Shumica dërrmuese e këtyre studimeve nuk u kryen me tofu ose pije soje ose ndonjë ushqim tjetër të bërë nga soja, por me substanca individuale të izoluara, të përqendruara dhe me dozë të lartë nga soja, të cilat u janë dhënë kryesisht minjve. Në rastet më të rralla, këto kafshë laboratorike janë të shëndetshme. Këto janë shpesh kafshë të modifikuara gjenetikisht që lindin pa një sistem imunitar, të cilat më pas infektohen me tumore ose organet e tyre riprodhuese hiqen në mënyrë që të simulojnë menopauzën. Pra, nuk është çudi kur rezultatet negative dalin në dritë këtu. Në të njëjtën kohë, megjithatë, ka të paktën po aq studime (përsëri me substanca individuale të izoluara) që dëshmojnë për këto efekte të shkëlqyera. Dhe për këtë arsye, izoflavonet nga soja dolën në treg si një shtesë dietike shumë vite më parë. Këtu mund të zgjidhni studimet që i përshtaten mendimit tuaj personal. Në një dietë të shëndetshme vegane, ju nuk hani kapsula me izoflavone të izoluar, të koncentruar dhe me dozë të lartë. Në vend të kësaj, ju hani tofu ose pini një gotë pije soje - një ndryshim i madh! Sepse soja nuk përbëhet vetëm nga izoflavone dhe sigurisht nuk përmban sasitë e izoflavoneve që përdoren zakonisht në eksperimente. Sidoqoftë, ka rrallë studime që thjesht janë kryer me njerëz që hanë tofu - dhe kur ata hanë, rezultatet janë shumë pozitive. Janë të gjitha ato studime vegane që tregojnë se një dietë me bazë bimore (e cila gjithashtu përmban produkte soje) ka një numër të madh përfitimesh shëndetësore. Përveç kësaj, nëse veganët që hanë produkte soje janë përgjithësisht më të shëndetshëm se ata që hanë normalisht, soja nuk mund të jetë toksike, pasi pjesa e përparme e ngrënësit të mishit është aq e dashur për të pretenduar. Konsumimi i rregullt dhe i shëndetshëm i produkteve të sojës as nuk ka një efekt negativ në gjëndrën tiroide, siç e përshkruam këtu nën pikën 14 (Dieta për hipotiroidizmin - goitrogeni): Hipotiroidizmi - terapi holistike Në rastin e kancerit, duket se konsumi i rregullt i sojës madje mund të mbrojë kundër tij në rrethana të caktuara: Soja mbron kundër kancerit të gjirit. Po, soja madje mund të zvogëlojë efektet e dëmshme të ndotësve të mjedisit, si p.sh B. Bisfenol A (një plastifikues aktiv hormonal i bërë nga plastika) dhe në këtë mënyrë kanë një efekt pozitiv në pjellorinë: soja mbron kundër bisfenolit A. Rregulli Nr. 13 - Seitan në dietën vegane Seitan, nga ana tjetër, në të vërtetë nuk është shumë i shëndetshëm për shumë njerëz. Përbëhet nga 100 për qind gluten, proteina e diskutueshme, veçanërisht nga gruri. Ne kemi raportuar shumë për glutenin dhe disavantazhet e tij shëndetësore, të tilla si: B. këtu: Gluteni errëson shqisat Gluteni nxit sëmundjet autoimune Gjashtë shenja të intolerancës ndaj glutenit Sidoqoftë, nëse toleroni mirë glutenin dhe nuk vuani nga intoleranca ndaj glutenit (vëmendja, intoleranca ndaj glutenit nuk do të thotë sëmundje celiac!), Atëherë sigurisht që mund të hani një produkt seitan herë pas here pa asnjë problem. Sidoqoftë, ne rekomandojmë përdorimin e seitanit të shkruar sepse nuk përmban vetitë potencialisht të dëmshme të grurit. Kur bëhet fjalë për produktet zëvendësuese të mishit vegan të gatshëm për të ngrënë, gjithmonë mbani mend se shumë prej tyre janë shumë të kripura, mund të përmbajnë yndyrna të dyshimta dhe aditivë ushqimorë dhe, si zakonisht me produktet e gatshme, përpunohen shumë. Prandaj, gjithmonë duhet të blini produkte seitan dhe soje në supermarkete organike dhe jo në dyqane konvencionale. Prodhuesit organikë të paktën i kushtojnë vëmendje përbërësve me cilësi të lartë, si dhe origjinës organike të lëndëve të para dhe shmangin aditivët e shmangshëm. Sigurisht, ju gjithashtu mund të bëni seitan vetë. Ju mund të lexoni gjithçka për seitan këtu: Seitan - një zëvendësues i shëndetshëm i mishit? Rregulli Nr. 14 - Jo shumë drithëra dhe pa grurë Ata që ndjekin një dietë vegane lehtë mund të rrezikojnë të hanë papritur shumë produkte me drithëra. Sepse mishi, peshku, vezët dhe produktet e qumështit tani janë eliminuar dhe shpesh kompensohen nga rritja e konsumit të produkteve të pjekura dhe makaronave. Por kjo nuk është as e shëndetshme dhe as e nevojshme. Në vend të kësaj, hani më shumë perime përfshirë perimet me niseshte si patatet, patatet e ëmbla, misri dhe bizelet jeshile. Nëse hani drithëra, zgjidhni produkte të bëra nga drithërat pa gluten, si mel, oriz dhe misër (polenta) ose nga pseudo-drithërat quinoa, canihua, amaranth dhe hikërror. Tërshëra me gluten të ulët është gjithashtu ushqim jashtëzakonisht i shëndetshëm dhe ngopës. Në vend të bukës, për shembull, petullat e orizit dhe thjerrëzave ose tortillat meksikane të misrit gjithashtu kanë shije shumë të shijshme. Alternativa të tjera janë shumë receta të bukës me karbohidrate të ulëta që përdorin miell arre dhe bajame, si dhe pluhura proteina thjesht vegjetale. Në vend të makaronave normale, mund të provoni makarona të bëra nga bishtajore (thjerrëzat e kuqe, qiqrat ose fasulet e mungës), të cilat janë shumë të shijshme dhe al dente. Gështenjat janë gjithashtu një pjatë e mrekullueshme në vjeshtë. Nëse zgjidhni bukë "normale" dhe makarona "normale", patjetër që duhet të zgjidhni varietetin e drithërave. Për më tepër, blini vetëm bukë nga bukëpjekësit organikë dhe zgjidhni - kudo që të jetë e mundur - bukë dhe produkte të pjekura të bëra nga drithëra e shkruar ose lloje të tjera origjinale të grurit. Sepse gruri tani është aq i mbarështuar sa shumë njerëz nuk mund ta tolerojnë atë. Një dietë e shëndetshme vegane është shumë e lehtë Prandaj, një dietë e shëndetshme vegane nuk është problem. Dhe nëse i merrni parasysh këshillat tona të mësipërme, atëherë ju jeni të furnizuar mirë me të gjitha lëndët ushqyese të nevojshme dhe substancat vitale - po, sigurisht më mirë se një "ngrënës normal". Ju mund të gjeni një plan ushqimor vegan për tre ditë këtu: Plani ushqimor 3-ditor vegan Si mund ta ndryshoj dietën time në vegan? Për ta bërë më të lehtë kalimin në një dietë vegane, do të gjeni shumë këshilla të vlefshme këtu: Ndryshimi i dietës vegane: Si veganizoheni ...? Burimet e artikullit: Vegane Ernährung – Die Regeln- Zentrum der Gesundheit (1) Uenishi K et al., Comparison of menaquinone-4 and menaquinone-7 bioavailability in healthy women, Nutrition Journal, November 2012, (Vergleich von Menaquinon-7 und Menaquinon-4 bei gesunden Frauen) (2) Okano T, Nakagawa K et al., Conversion of phylloquinone (Vitamin K1) into menaquinone-4 (Vitamin K2) in mice: two possible routes for menaquinone-4 accumulation in cerebra of mice. The Journal of Biological Chemistry, April 2008, (Umwandlung von K1 in K2 bei Musen: zwei mögliche Wege der Menaquinon-4-Akkumulation im Gehirn von Musen) (3) Lee GJ et al., Consumption of noncows milk beverages and serum vitamin D levels in early childhood, CMAJ, November 2014, (Verzehr von nicht-Kuhmilch-Getränken und Serum-Vitamin-D-Spiegel in der frühen Kindheit)

Acidet yndyrore Omega-3 mbrojnë kundër disavantazheve shëndetësore të një diete me yndyrë të lartë, siç tregohet në një studim. Në verën e vitit 2016 kjo u botua në The Journal of Physiology. Është vërejtur se plotësimi i acideve yndyrore omega-3 ka fuqinë për të parandaluar të gjitha çrregullimet e dëmshme metabolike të lidhura me një dietë me yndyrë të lartë. Pasojat e një diete me yndyrë të lartë Çdokush që ha një dietë me yndyrë të lartë duhet të presë një numër të disavantazheve shëndetësore. Këto përfshijnë shtimin në peshë, nivelet e larta të kolesterolit dhe rezistencën ndaj insulinës (para-diabet). Tani nuk është shumë larg nga obeziteti dhe diabeti i tipit 2. Një dietë me yndyrë të lartë ka një ndikim kaq negativ në metabolizëm sa ka ndryshime të shumta në organizëm që herët a vonë ju sëmurin rëndë: Niveli i adiponektinës bie: Sa më shumë yndyrë të hajë një person, aq më i ulët niveli i tij adiponektin bie. Adiponektina është një substancë që prodhohet në qelizat yndyrore. Sa më shumë qeliza yndyrore të ketë një person dhe sa më të plotë të jenë, aq më pak adiponektinë prodhohet. Sidoqoftë, sa më pak adiponektinë të prodhojë një person, aq më i lartë është rreziku i vuajtjes nga dëmtimi i enëve të gjakut dhe zhvillimit të diabetit Niveli i Interleukin-6 rritet: Interleukin-6 është një citokinë, domethënë një substancë lajmëtare që nxit proceset inflamatore kronike kur niveli rritet. Në rastin e një diete me yndyrë të lartë dhe sëmundjeve dytësore përkatëse (diabeti, presioni i lartë i gjakut, niveli i lartë i kolesterolit dhe obeziteti), niveli i interleukin-6 është gjithmonë i ngritur në mënyrë kronike, gjë që ndihmon në përkeqësimin e vazhdueshëm të gjendjes dhe p.sh. B. kontribuon në rezistencën ndaj insulinës. Niveli i faktorit të nekrozës tumorale rritet: Faktori i nekrozës tumorale alfa është gjithashtu një substancë që nxit inflamacionin, e cila, kur niveli rritet, gjithashtu rrit prirjen për mpiksje (e bën gjakun më të trashë dhe nxit trombozën), përshpejton rezistencën ndaj insulinës dhe mund të dëmtojë gjakun muret e enëve. Me një dietë me yndyrë të lartë, vlerat e faktorit të nekrozës tumorale rriten në mënyrë kronike. Rritja e lipogjenezës de novo: Me një dietë afatgjatë me yndyrë të lartë, karbohidratet e tepërta shndërrohen në yndyrë dhe ruhen më shpejt. Për shkak se një dietë me yndyrë të lartë stimulon rezistencën ndaj insulinës, e cila mund të shoqërohet me nivele të larta të insulinës. Kjo nga ana tjetër promovon të ashtuquajturën lipogenesis de novo, domethënë formimin e yndyrës nga (teprica!) Karbohidratet. Rritja e lipolizës: qelizat dhjamore të indit dhjamor visceral (zgavra e barkut) vuajnë veçanërisht shpesh nga rezistenca ndaj insulinës. Këto qeliza lëshojnë gjithnjë e më shumë acide yndyrore të lira (lipolizë). Anasjelltas, acidet yndyrore të lira nxisin rezistencën ndaj insulinës, ato prishin metabolizmin e glukozës dhe, në afat të gjatë, pengojnë sekretimin e insulinës, dhe madje çojnë në vdekjen e qelizave të qelizave prodhuese të insulinës në pankreas. Fuqia e acideve yndyrore omega-3 Acidet yndyrore Omega-3 tani mund të ndikojnë pozitivisht në të gjithë këta mekanizma dhe disavantazhe të një diete me yndyrë të lartë. Nuk është çudi që ato janë shitur si ilaç për vite me radhë. Përveç shumë përfitimeve të tjera, thuhet se ato ju ndihmojnë të humbni peshë, të rrisni pjellorinë, të përmirësoni shëndetin e lëkurës dhe të përmirësoni statusin e energjisë, për shembull. Jo të gjitha pretendimet mund të gjurmohen në punën e plotë shkencore, por është pikërisht ndikimi në proceset metabolike të sipërpërmendura që nuk është më në dyshim. Acidet yndyrore Omega-3 janë acide yndyrore të pangopura me zinxhirë të gjatë, të cilat përfshijnë acidin eikosapentaenoik EPA dhe acidin docosahexaenoic DHA. Të dy dihet se përmirësojnë ndjeshmërinë ndaj insulinës (parandalojnë diabetin) dhe kanë efekte anti-inflamatore. Nivelet e yndyrës në gjak gjithashtu zvogëlohen në prani të tyre - dhe po kështu edhe pesha e tepërt. Një ekip studiuesish nga Universiteti i São Paulo, Brazil, tani ka hetuar saktësisht se si një shtesë dietike me acide yndyrore omega-3 ndikon në rrugët e ndryshme metabolike kur një person praktikon një dietë me yndyrë të lartë. Acidet yndyrore Omega-3 ndalojnë ndikimin negativ të një diete me yndyrë të lartë Siç pritej, një dietë me yndyrë të lartë pa marrjen e njëkohshme të acideve yndyrore omega-3 shkaktoi ndryshime të rëndësishme dhe jashtëzakonisht të dëmshme në një numër procesesh metabolike të përshkruara më sipër. Sidoqoftë, të gjitha këto ndryshime ndodhën vetëm tek ata që nuk morën acide yndyrore omega-3. Metabolizmi i atyre që morën acide yndyrore omega-3 nuk përjetuan çrregullimet e përshkruara. Me fjalë të tjera, efektet metabolike negative që normalisht shkakton një dietë me yndyrë të lartë janë ndalur nga acidet yndyrore omega-3. Udhëheqësja e ekipit Profesor Maria Isabel Alonso-Vale tha: Rezultatet tona të hulumtimit tregojnë se shtesa dietike me acide yndyrore omega-3 duhet të jetë gjithmonë pjesë e një katalogut te masava për të parandaluar diabetin dhe obezitetin e tipit 2 ". Ju mund të lexoni gjithçka që duhet të dini për acidet yndyrore omega-3 këtu: Plotësoni nevojat tuaja për acide yndyrore omega-3 dhe merrni dozën e duhur të acideve yndyrore omega-3 Burimet e artikullit: Omega-3-Fettsäuren kompensieren die Nachteile einer fettreichen Ernährung - Zentrum der Gesundheit Newman, T. "Could fish oil reverse negative effects of a fatty diet?."Medical News Today. 25. August 2016, (Kann Fischöl die negativen Auswirkungen von fettreicher Ernährung umkehren?) Alonso-Vale MIC et al., Fish oil prevents changes induced by a high-fat diet on metabolism and adipokine secretion in mice subcutaneous and visceral adipocytes, August 2016, (Fischäl beugt Änderungen vor, die eine fettreiche Ernährung auf den Stoffwechsel und die Adipokinsekretion von subkutanen und viszeralen Fettzellen ausübt)

Shkaqet e sakta të sëmundjes inflamatore të zorrëve ende nuk janë sqaruar. Sipas shkencëtarëve, ushqimi junk mund të jetë i përfshirë të paktën në zhvillimin e sëmundjes së Crohn dhe kolitit ulcerativ. Ushqimi junk si një shkak i mundshëm i sëmundjeve inflamatore të zorrëve Simptomat tipike të sëmundjes inflamatore të zorrëve janë dhimbja e barkut, diarreja e rëndë, lodhja dhe humbja e peshës. Duhet bërë një dallim midis dy llojeve: sëmundjes së Crohn dhe kolitit ulcerativ (1). Ndërsa sëmundja e Crohn mund të prekë të gjithë zorrën, koliti ulcerativ është i kufizuar në zorrën e trashë (2). Në të dy rastet, simptomat janë afatgjata ose shfaqen kohe pas kohe. Shkaqet e këtyre sëmundjeve ende nuk janë hulumtuar në mënyrë adekuate. Deri më tani, megjithatë, është supozuar se disa faktorë ndërveprojnë. Një shkak i mundshëm mund të jetë ushqimi (2). Ata që pëlqejnë patatet e skuqura dhe biskotat kanë një rrezik në rritje të sëmundjes inflamatore të zorrëve Studiuesit e Universitetit Shtetëror të Xhorxhias vlerësuan të dhënat nga rreth 100,000 njerëz. Qëllimi i studimit ishte të hetonte marrjen e ushqimit të të rriturve me sëmundje inflamatore të zorrëve . Ajo tregoi se të rriturit me sëmundje inflamatore të zorrëve hanë ushqime që zakonisht quhen ushqim junk më shpesh sesa njerëzit që nuk kanë sëmundje inflamatore të zorrëve . Shkencëtarët përmendin patatet e skuqura, biskotat, limonadën, pijet sportive dhe pijet energjike si shembuj të ushqimit junk (3). Këto rezultate mbështesin tezën se një dietë e pashëndetshme, nëse është e predispozuar, mund të çojë në sëmundje inflamatore kronike të zorrëve ose të paktën të promovojë sëmundjen. Djathi gjithashtu mund të nxisë zhvillimin e sëmundjes inflamatore të zorrëve Studimet e mëparshme kanë treguar se konsumimi i proteinave shtazore rrit rrezikun e zhvillimit të sëmundjeve inflamatore të zorrëve. Studimi i Universitetit Shtetëror të Xhorxhisë gjithashtu shqyrtoi produktet shtazore, të tilla si djathi. Është interesante, njerëzit me sëmundje inflamatore të zorrëve pëlqyen djathin më shumë sesa njerëzit me zorrë të shëndetshme (3). Studiuesit gjithashtu hodhën një vështrim më të afërt në konsumin e qumështit. Sidoqoftë, ata zbuluan se qumështi dhe sëmundja inflamatore e zorrëve janë më pak të lidhur se ushqimi junk dhe djathi (3). Faktori i përpunimit të ushqimit (p.sh. tiganisja e thellë) nuk mund të përjashtohet (3). Shkalla në të cilën ky faktor ndikon në zhvillimin e sëmundjes inflamatore të zorrëve ende nuk është hulumtuar në mënyrë adekuate. Ushqimi i shëndetshëm në sëmundjen inflamatore të zorrëve Dietat e larta në yndyrna dhe sheqerna shtazore i bëjnë simptomat e sëmundjes inflamatore të zorrëve më keq për shumë njerëz. Perimet e papërpunuara, agrumet, frutat e papjekura të shegës dhe ushqimet e skuqura gjithashtu mund të kenë një efekt negativ në simptomat (4). Në përgjithësi, të prekurit këshillohen të mbajnë një dietë të shëndetshme. Mënyra më e mirë për të gjetur vetë se cilat ushqime janë të mira për ju. Mbajtja e një ditari ushqimor mund të ndihmojë në përcaktimin se si reagoni ndaj ushqimeve të caktuara. Nëse e keni të vështirë t'i kushtoni vëmendje një diete të shëndetshme, një trajtim detoksifikimi mund t'ju ndihmojë të ndryshoni dietën tuaj. Disa studime të mëparshme kanë treguar gjithashtu se mungesa e vitaminës D në kolitin ulcerativ rrit rrezikun e rikthimit më shpejt. Prandaj, mos harroni të kontrolloni nivelin tuaj të vitaminës D dhe, në rast të mungesës - në konsultim me mjekun tuaj - të merrni një shtesë dietike të përshtatshme. Burimet e artikullit: Junk-Food könnte Ursache für chronisch-entzündliche Darmerkrankungen sein - Zentrum der Gesundheit Georgia State University, Certain foods common in diets of US adults with inflammatory bowel disease, Medicalxpress, 6.5.2020. Klinik für Gastroenterologie und Hepatologie, Chronisch entzündliche Darmerkrankungen, UniversitätsSpital Zürich, Stand: 12.5.20. Moon K. Han et al, Examination of food consumption in United States adults and the prevalence of inflammatory bowel disease using National Health Interview Survey 2015, PLOS ONE, 23.5.20. Susanne Meinrenken, Ernährung bei chronisch-entzündlichen Darmerkrankungen, Deximed, 26.12.2019

Ushqimi i papërpunuar është shumë më tepër sesa një dietë e thjeshtë. Është një mënyrë jetese krejtësisht unike dhe - nëse zbatohet si duhet - jashtëzakonisht e shëndetshme gjithashtu. Për më tepër, ushqimi i papërpunuar nuk është aspak monoton, sepse tani gjithçka është në dispozicion në cilësinë e ushqimit të papërpunuar - nga buka tek ëmbëlsirat dhe tartat tek makaronat dhe çokollata. Ushqimi i papërpunuar: historia Mjeku zviceran Maximilian Bircher-Benner (1867-1939) konsiderohet të jetë themeluesi i ushqimit të papërpunuar në vendet gjermanishtfolëse. Bircher-Benner njohu dhe vlerësoi fuqinë shëruese të frutave dhe perimeve të papërpunuara përmes eksperimenteve gjatë një sëmundjeje të verdhëzës. Ai vëzhgoi barinjtë zviceranë në male dhe dietën e tyre të thjeshtë, ndërsa në të njëjtën kohë ishte në shëndetin më të mirë. Bircher-Benner mbronte teorinë se ushqimi i perimeve do të ruante energjinë diellore dhe do ta lëshonte përsëri në trupin e njeriut. Ai e quajti ushqimin e bimës "akumulues të dritës së diellit". Përkufizimi i ushqimit të papërpunuar Në thelb, ekziston një moto e vetme për ushqimin e papërpunuar: Çdo gjë mund të hahet për sa kohë që nuk është ngrohur mbi 40 deri në 42 gradë. Kjo temperaturë përfaqëson të ashtuquajturin kufirin e etheve.Sepse proteina që nxehet mbi 42 gradë denatyrohen. Atëherë jo vetëm njerëzit vdesin, por kryesisht bimët, frutat dhe perimet gjithashtu. Ushquesit me ushqime të papërpunuar, megjithatë, duan të konsumojnë ushqim "të gjallë", ushqim në zotërim të plotë të forcave të tij vitale. Sepse vetëm atëherë kjo forcë jete mund të kalojë në ata që hanë këtë ushqimin - kështu thuhet. Në kontrast me ushqimin e papërpunuar, ushqimi i gatuar është i vdekur, i vjedhur nga vitaliteti. Pra, ajo nuk mund të dhurojë vitalitet dhe kështu asnjë shëndet. Molla legjendare shpesh citohet si një shembull bindës, nga i cili - nëse do të mbillej- një pemë mollë do të mbinte. Salca e mollës, nga ana tjetër, ndoshta nuk do të zhvillohet kurrë në një pemë. Cilat ushqime i përkasin dietës së papërpunuar? Ushqimi i papërpunuar mund të përfshijë të gjitha ushqimet që mund të konsumohen të papërpunuara ose të nxehen në një maksimum prej 42 gradë. Këto përfshijnë fruta, perime, sallata, arra, fara vaji, kokrra, pseudo-kokrra dhe bimë të egra. Disa bishtajore hahen në formë filizi, p.sh. B. lakër mung ose lakër qiqrash. Jo -veganët gjithashtu integrojnë produktet shtazore në dietën e tyre të ushqimit të papërpunuar - megjithëse mishi, peshku dhe ushqimet e detit nuk janë më "të gjalla", pavarësisht nëse mbani kufirin e etheve apo jo. A jeni tashmë në humor për ushqim të papërpunuar? Atëherë jeni shumë të mirëpritur në seksionin tonë të recetave. Kuzhinierët tanë kanë zhvilluar një sërë recetash të shijshme të ushqimit të papërpunuar. Meqenëse ka kaq shumë pikëpamje të ndryshme se si duhet të praktikohet ushqimi i ushqimit të papërpunuar, së pari një përmbledhje të disa formave të zakonshme të ushqimit të papërpunuar: Format e ushqyerjes së ushqimit të papërpunuar Pothuajse të gjitha dietat mund të zbatohen të papërpunuara. Dieta e ushqimit të papërpunuar mund të jetë vegan. Pastaj ushqimi i papërpunuar bashkohet nga ushqime thjesht me bazë bimore. Dieta e ushqimit të papërpunuar gjithashtu mund të jetë vegjetarian dhe të përmbajë produkte të qumështit të papërpunuar (gjalpë të papërpunuar, qumësht të papërpunuar, djathë të qumështit të papërpunuar, etj.) Si dhe vezë të papërpunuara. Dieta e ushqimit të papërpunuar gjithashtu mund të përmbajë mish dhe peshk të papërpunuar, dhe në disa raste insekte. Ushqimi i papërpunuar i epokës së gurit ose ushqimi i papërpunuar i kuzhinës Edhe tre format e ushqimit të ushqimit të papërpunuar të përmendura më sipër secila mund të ndahen më tej. Sepse të gjithë mund të jenë të shijshëm / Epoka e Gurit ose të praktikohen në aspektin e kuzhinës. Fillimisht e shijshme / Epoka e Gurit do të thotë që ushqimi i papërpunuar hahet sa më shumë i papërpunuar, ndërsa kuzhinës nënkupton sa vijon: Ushqimi i papërpunuar i kuzhinës Spageti, lasagne, pjata orizi, supë me petulla, patë me salcë, sanduiçe, baguette qepë, simite pranverore, ëmbëlsira dhe tarta - e gjithë kjo është ushqim i papërpunuar - ushqim i papërpunuar i kuzhinës! "Kuzhinë" do të thotë "e lidhur me kuzhinën / artin e kuzhinës". Prandaj, kjo formë e ushqimit të papërpunuar është ideale për njerëzit që kënaqen me gatimin. Sigurisht që tani nuk ka më gatim. Por ushqimet përgatiten me kujdes dhe ju punoni me vegla të shumta kuzhine - veçanërisht blender, dehidratues dhe shtrydhëse frutash - dhe i përdorni ato për të krijuar shumë pjata interesante. Ajo që nuk do t'ju duhet më në të ardhmen janë, furrë, mikrovalë, tenxhere me avull, tenxhere me presion, prodhues bukë, tigan, tenxhere per vezë, tigan, etj. Në kuzhinën e ushqimit të papërpunuar, spageti bëhet me prerës spirale nga kungull i njomë ose perime të tjera. Fletët e lazanjës mund të priten në madhësi nga kohlrabi, orizi është bërë nga lulelakra, buka dhe simitet (nga fidanët) thahen në dehidratues dhe petat në supën e ushqimit të papërpunuar shijojnë shijen e bërë nga një përzierje e avokados dhe arrave të pishës. Sigurisht, të gjitha këto receta kanë shije të ndryshme nga ato të zakonshme. Por kush thotë se një picë duhet të shijojë ashtu si dikur? Dhe pse duhet që petat të përbëhen gjithmonë nga mishi ose drithi? Pse makaronat duhet të ngjiten? Po, shpesh ndodh që - sapo të mësoheni me perimet e papërpunuara - nuk mund ta sillni veten për të ngrënë bukë, makarona apo edhe pica normale. Ushqimi i papërpunuar ka shije kaq të freskët dhe të papërlyer. Ju mund të ndjeni forcën e tyre, vitalitetin e tyre. Ju nuk doni të ktheheni. Dhe nëse e bëni këtë, shpesh keni dhimbje koke ose një lloj ndjenje të shurdhër më pas, sikur të kishit mjegull, sikur qartësia dhe pastërtia e perimeve të papërpunuara të largoheshin nga tenxhere. Sigurisht, një përvojë e tillë është thjesht subjektive - por provojeni vetë! Ndoshta edhe ju ndiheni njësoj! Dieta e ushqimit të papërpunuar të kuzhinës është bërë e njohur vetëm vitet e fundit. Para kësaj, mbështetësit e ushqimit të papërpunuar praktikuan format tradicionale të ushqimit të papërpunuar, siç është ushqimi origjinal sipas Franz Konz: Ushqimi i papërpunuar i epokës së gurit: Dieta ushqimore e lashtë Dieta ushqimore e lashtë është dieta e ushqimit të papërpunuar sipas Franz Konz, i cili ishte në të vërtetë shumë i suksesshëm në shkrimin e udhëzuesve për taksat, por më pas u sëmur nga kanceri i stomakut në vitet 1960. Gjysma e stomakut të tij u hoq në një operacion të mëvonshëm. Ai nuk i besoi mjekësisë konvencionale për të arritur një kurë të plotë dhe më pas krijoi ilaçin e tij origjinal. Kjo përbëhet jo vetëm nga ushqimi i papërpunuar, i njohur si ushqimi origjinal, por edhe nga shumë ushtrime në ajër të pastër, nga forcimi dhe rrezet e diellit. Medicina e lashtë- sipas Konz - thuhet se e ka mbajtur atë të shëndetshëm në pleqëri pavarësisht stomakut të tij të keq, para se të vdiste në 2013 në moshën gati 87 vjeç. Dieta origjinale është një mënyrë e mrekullueshme e të ushqyerit dhe jetesës për njerëzit që ndjehen vërtet afër natyrës dhe duan të hanë dhe të jetojnë siç kanë bërë paraardhësit tanë në kohët e largëta parahistorike. Përbërësi kryesor i ushqimit origjinal janë pra bimët e egra që mblidhen nga vet. Bimët e egra përmbajnë shumë herë më shumë minerale, elementë gjurmë, vitamina dhe substanca bimore dytësore se çdo sallatë e kultivuar. Bimët e egra kanë një shije shumë të fortë. Ata kanë shije kaq të mrekullueshme pikante saqë kripa nuk është më e nevojshme për sallatat e bimëve të egra. Një pjesë tjetër e madhe e dietës origjinale merret nga frutat, frutat rajonale nëse është e mundur. Sidoqoftë, frutat tropikale gjithashtu mund të jenë pjesë e dietës origjinale, pasi supozohet se paraardhësit tanë të parë kanë jetuar në rajone tropikale, kështu që frutat vendas atje ishin pjesë e dietës sonë origjinale. Për më tepër, këto fruta - përveç bananeve, mangove dhe papajave - nuk janë aq të mbingarkuara sa mollët, dardhat, qershitë, luleshtrydhet, etj. Për shembull, durianët, frutat e pemës së bukës, xhaketa, rambutani, tamarindi, lisi, mangosteen, pirja e kokosit dhe kokosit të jashtëzakonshëm, të cilët kanë shije si gjizë, premtojnë kënaqësi jashtëzakonisht të hollë. Përveç kësaj, disa fruta ekzotikë janë shumë më ushqyes se frutat tanë vendas, siç është fruti yndyror afrikan Safu me 22 përqind yndyrë dhe 4 përqind proteina. Dhe para se të ankoheni për ndotjen e mjedisit (pershkak transportit) ose gjurmën e CO2 të frutave tropikale, konsumi i frutave të importuar gjithashtu mund të ketë avantazhe, pasi shumë familje në vendet shpesh prodhuese të varfra mund të jetojnë nga kultivimi dhe shitja e frutave në këtë mënyrë. Sepse, ndryshe nga bananet e prodhuara në masë, frutat tropikale, të cilat janë më të rralla në vendin tonë, nuk rriten në plantacione, por në kooperativat e pronarëve të vegjël. Në tregun vendas, nga ana tjetër, prodhuesit marrin vetëm disa cent për frutat e tyre, në mënyrë që ata të mos jetojnë nga shitjet e frutave të tyre vetëm me blerësit rajonalë. Sigurisht, arrat dhe farat e vajit përfshihen gjithashtu në dietën tradicionale të lashtë. Në thelb, do të lejoheshin edhe insektet, të cilët do ta dëshironin këtë, të paktën ata që hahen pa dashje me bimët e egra të sapo zgjedhur. Franz Konz gjithashtu këshilloi milingonat që të integrohen në menu. Ushqimi i papërpunuar instinktiv: Dieta Instincto Një tjetër variant i dietës së ushqimit të papërpunuar është dieta e instiktit. Shpikësi i tij Guy-Claude Burger (* 1964) supozon se njerëzit kanë një instinkt që u thotë atyre se çfarë kanë nevojë dhe çfarë të hanë për momentin. Por sipas Burger, instinkti funksionon vetëm nëse keni ushqim të papërpunuar në dispozicion. Ju mund të nuhasni lulelakër, papaja, chard zvicerane, bajame dhe një copë mish të papërpunuar, për shembull. Nëse njëra prej këtyre ushqimeve mban erë veçanërisht të mirë, atëherë kjo është një shenjë se trupi ka nevojë pikërisht për këto lëndë ushqyese dhe substanca vitale nga ky ushqim. Pastaj hani ushqimin e përzgjedhur si ushqim të papërpunuar dhe gjithashtu plotësisht të papërpunuar, domethënë gjithashtu të paprerë, pa erëza dhe pa salcë, salca ose "falsifikime" të tjera. E ashtuquajtura bllokim tregon kur trupi ka ngopur me këtë ushqim. Pastaj mund të hani një ushqim tjetër. Kështu që ju mund të ndjeni - sipas Burger - saktësisht se cila sasi e të cilit ushqim kërkohet aktualisht. Ushqimi i papërpunuar i bërë nga frutat: Ushqimi me diell Helmut Wandmaker (1916 - 2007) është gjithashtu një nga pionierët më të mëdhenj të ushqimit të papërpunuar. Thuhet se është frymëzuar nga dy amerikanët Harvey dhe Marilyn Diamond, të cilët festuan sukses të madh me konceptin e tyre "Fit for Life" në vitet 1980. Wandmaker e quajti formën e tij të ushqimit të papërpunuar "ushqim nga dielli" sepse kryesisht përbëhet nga fruta të pjekura nga dielli. Sipas mendimit të tij, njeriu është ngrënës i frutave. Prandaj ai rekomandon të hani fruta të ndryshme gjatë gjithë ditës dhe vetëm rreth 20 për qind perime të papërpunuara dhe 5 për qind arra në total. Ai nuk mendonte shumë për bimët e egra dhe për këtë arsye luftoi argumente me Franz Konz përsëri dhe përsëri gjatë jetës së tij. Ushqimi i papërpunuar në SHBA: Dieta e ushqimit me diell Në SHBA, "Dieta e ushqimit me diell" u krijua nga David Wolfe (* 1970) në vitet 1990. Wolfe zbuloi kur ishte 18 vjeç se ishte intolerant ndaj laktozës. Nga kjo pikë e tutje ai ishte i zënë me ushqimin e shëndetshëm, shpejt u bë një ushqimor i papërpunuar dhe themeloi kompaninë e tij të ushqimit të papërpunuar në moshën 25 vjeç. Në fillim ai shiste produkte ushqimore të papërpunuara nga bagazhi i tij, sot kompania e tij është një nga më të mëdhatë në tregun e ushqimit të papërpunuar. Dieta e diellit Wolfes është vegan. Ai përbëhet nga fruta që gjithmonë duhet të kombinohen me perime me gjethe jeshile. Yndyrnat e shëndetshme përfaqësojnë shtyllën e tretë të formës së tij të ushqimit të papërpunuar. Wolfe jo vetëm që fokusohet në shëndetin, por edhe në aspektin shpirtëror dhe mbrojtjen e mjedisit. Sepse një dietë e bazuar në produktet shtazore herët a vonë do të çojë në shembjen e tokës sonë. Paleo ose ushqim i papërpunuar i epokës së gurit Drejtimet e tjera të ushqimit të papërpunuar, nga ana tjetër, kombinojnë ushqimin e ushqimit të papërpunuar me dietën që njerëzit hanin në të kaluarën e largët. Në atë kohë, kur ai ende nuk ishte vendosur, por shkoi të mblidhte dhe ndoshta të gjuante nëpër vend. Këtu dieta e ushqimit të papërpunuar lidhet me dietën e Epokës së Gurit ose Paleos. Nuk ka të bëjë vetëm me ushqimin e papërpunuar. Konsumohen vetëm disa ushqime, domethënë vetëm ato që ishin atje në kohët e lashta dhe për këtë arsye as drithëra, as bishtajore, asnjë yndyrë dhe vajra të izoluara - dhe sigurisht jo produkte të qumështit. Me këtë formë të ushqimit të papërpunuar, enët e përpunuara të ushqimit të papërpunuar janë gjithashtu jashtë diskutimit, sepse familja Feuerstein hëngri vetëm atë që gjeti në të egra. Nuk kishte mikser apo shtrydhëse frutash e perimesh, as nuk kishte njohuri për pjatat e fermentuara. Pra, këtu nuk ka lakër turshi, lëngje ose smoothie. Në vend të kësaj, mish, peshk dhe vezë me bollëk - natyrisht të papërpunuara. A është një dietë ushqimore e papërpunuar 100 për qind e shëndetshme? Dallimet e mëdha midis formave individuale të ushqimit të papërpunuar tregojnë vetëm se është vështirë të bëhet një deklaratë e përgjithshme në lidhje me vlerën shëndetësore të ushqimit të papërpunuar. Sidoqoftë, meqenëse pothuajse çdo dietë ushqimore e papërpunuar përbëhet automatikisht nga një pjesë shumë e madhe e frutave dhe perimeve, kjo lloj diete siguron gjithashtu më shumë vitamina, substanca bimore dytësore dhe antioksidantë sesa llojet e ushqimit nga sektori i ushqimit të gatuar. Parakushti për vlerën shëndetësore të ushqimit të ushqimit të papërpunuar është, natyrisht, që ushqimi i papërpunuar tolerohet mirë. Ata që rrallë kanë ngrënë perime të papërpunuara do të kenë më shumë probleme me ndërrimin sesa njerëzit që gjithmonë kanë shijuar të hanë sallata dhe fruta. Shumicën e kohës, megjithatë, ata që zhvillojnë probleme me tretjen pasi konsumojnë perime të papërpunuara, gjithsesi nuk qëndrojnë me këtë formë të ushqyerit. Shpesh nuk është faji i vetë ushqimit të papërpunuar që nuk mund ta toleroni. Zakonisht hahet shumë shpejt dhe mezi përtypet. Pastaj është e rëndë në stomak dhe shfaqet siklet. Kombinimet e pafavorshme (p.sh. fruta me arra) ose ngrënia vonë në mbrëmje gjithashtu mund të çojë në intolerancë ndaj ushqimit të papërpunuar. Ashtu si me çdo formë të të ushqyerit, ushqimi i ushqimit të papërpunuar gjithashtu varet nga sa saktësisht zbatohet, sa i balancuar dhe sa i larmishëm dhe si duket pjesa tjetër e stilit të jetës. Për shembull, nëse akoma e kaloni tërë ditën ulur, nuk do të përjetoni përparimin vendimtar të shëndetit me ushqimin e ushqimit të papërpunuar. Sidoqoftë, ka raporte të shumta të përvojës që tregojnë se ushqimi i ushqimit të papërpunuar mund të mbështesë shumë mirë një koncept holistik në rastin e sëmundjeve. Qoftë kanceri, artriti apo fibromialgjia, shumë sëmundje mund të ndikohen jashtëzakonisht pozitivisht me ndihmën e perimeve të papërpunuara. Dieta e ushqimit të papërpunuar nga pikëpamja shkencore Nga pikëpamja shkencore, rezultatet në ushqimin e ushqimit të papërpunuar nuk janë të njëtrajtshme. Dy universitete në veçanti deri më tani janë marrë me këtë temë në mënyrë më të detajuar: Universiteti i Giessen, i cili ka identifikuar më tepër pasojat negative dhe Universiteti finlandez i Kuopio, i cili pretendon se ka përcaktuar kryesisht efekte pozitive, por edhe negative. Efektet e mundshme pozitive Efektet pozitive të ushqyerjes me ushqim të papërpunuar mund të përfshijnë sa vijon: Kolesteroli i ulët Rritja e niveleve të vitaminës A dhe karotenoideve në gjak Nivele më të larta të antioksidantëve Lehtësim për simptomat e fibromialgjisë dhe artritit reumatoid Efektet e mundshme negative Efektet e mundshme negative të ushqimit të ushqimit të papërpunuar mund të përfshijnë: Nivele të ulëta të omega-3 Humbje peshe trupore Parregullsi menstruale ose periudha të humbura Erozionet e dhëmbëve Dendësi e ulët kockore Mungesa e vitaminës B12 Ushqimi i papërpunuar: i shëndetshëm apo i rrezikshëm? Në shumë studime të kryera mbi ushqimin e ushqimit të papërpunuar, megjithatë, nuk u analizuan ushqimtarë të pastër të papërpunuar, por njerëz që p.sh. jetonin me të paktën 70 përqind të perimeve të papërpunuara. Rezultatet shkencore nuk mund të transferohen domosdoshmërisht në një dietë ushqimore të papërpunuar 100 përqind. Gjithashtu, lista e mësipërme e efekteve negative nuk do të thotë që secili prej subjekteve të testimit vuante prej tij. Në një studim të Institutit Gjerman për Kërkime Ushqimore në 2005, për shembull, u zbulua në 201 persona (70 deri 100 për qind e të cilëve jetonin me ushqime të papërpunuara) që 38 për qind kishin mungesë të vitaminës B12 dhe 12 për qind treguan shenja të anemisë ( anemi). Duke pasur parasysh shifrat nga popullsia me ushqim normal, megjithatë, është e diskutueshme nëse kjo duhet parë si një disavantazh. Në një studim zviceran, për shembull, u zbulua se deri në 23 përqind të grave që hanë normal në moshën e lindjes së fëmijës vuajnë nga mungesa e hekurit, e cila mund të çojë në anemi. Një mangësi e vitaminës B12 gjithashtu vërehet shpesh në popullatën me ushqim normal, siç e kemi shpjeguar tashmë këtu: Eliminoni mungesën e vitaminës B12 dhe gjithashtu mund të korrigjohet shumë lehtë me një shtesë dietike ose madje nuk ndodh nëse merrni masat e duhura parandaluese. E njëjta vlen edhe për mungesën e omega-3. Ju mund të gjeni një vazhdim të artikullit në tekstin tonë Ushqimi i ushqimit të papërpunuar i shëndetshëm apo i rrezikshëm? Burimet e artikullit: Rohkost – Die wichtigsten Rohkostformen - Zentrum der Gesundheit Koebnick C et al, Long-term consumption of a raw food diet is associated with favorable serum LDL cholesterol and triglycerides but also with elevated plasma homocysteine and low serum HDL cholesterol in humans., The Journal of Nutrition, 2005 Oct;135(10):2372-8 Garcia AL et al, Long-term strict raw food diet is associated with favourable plasma beta-carotene and low plasma lycopene concentrations in Germans., The British Journal of Nutrition, 2008 Jun;99(6):1293-300 Rauma AL et al, Antioxidant status in long-term adherents to a strict uncooked vegan diet., The American Journal of Clinical Nutrition, 1995 Dec;62(6):1221-7 Donaldson MS et al, Fibromyalgia syndrome improved using a mostly raw vegetarian diet: An observational study, BMC Complementary & Alternative Medicine, 2001; 1: 7, Hnninen et al, Antioxidants in vegan diet and rheumatic disorders., Toxicology, 2000 Nov 30;155(1-3):45-53 Kaartinen K et al, Vegan diet alleviates fibromyalgia symptoms., Scandinavian Journal of Rheumatology, 2000;29(5):308-13 Nenonen MT et al, Uncooked, lactobacilli-rich, vegan food and rheumatoid arthritis, British Journal of Rheumatology,1998 Mar;37(3):274-81, Peltonen R et al, Faecal microbial flora and disease activity in rheumatoid arthritis during a vegan diet., British Journal of Rheumatology, 1997 Jan;36(1):64-8.

Shumë njerëz e lidhin një dietë pa gluten me mos ngrënien e ndonjë gjëje që ka shije veçanërisht të mirë. Por në thelb nuk keni nevojë të bëni pa asgjë. E vetmja gjë e rëndësishme është të dini se cilat produkte përmbajnë gluten. Thjeshtë ato të shmangen dhe zëvendësohen me produkte pa gluten. Gluteni: I preferuari i industrisë ushqimore Gluteni është një lloj proteine ​​ngjitëse që gjendet në shumicën e llojeve të drithërave. Përmbajtja e glutenit në grurë është veçanërisht e lartë. Gruri është kultivuar për shekuj në mënyrë të tillë që së pari rendimenti dhe së dyti përmbajtja e glutenit është veçanërisht e lartë. Kjo sepse gluteni është përbërësi magjik në industrinë ushqimore. Përdoret si stabilizues, trashës, agjent xhel, bartës i aromës, agjent aromatizues dhe ngjyrosës. Në veçanti, gluteni siguron që buka dhe simitet të priten lehtë dhe të mos copëtohen. Prandaj, gluteni përdoret në pothuajse çdo produkt ushqimor të prodhuar në mënyrë industriale. Dhe jo vetëm kaq: Gluteni mund të gjendet edhe në ilaçe, pasta dhëmbësh dhe produkte kozmetike. Si rezultat, nuk është aq e lehtë për të shmangur plotësisht glutenin në fillim. Nëse po pyesni në këtë pikë PSE në botë duhet të dëshironi të shmangni glutenin, ju lutemi lexoni artikujt tanë mbi disavantazhet shëndetësore të glutenit, p.sh. B. këtu: Gluteni: a është shkaku i Hashimotos? Gluteni promovon obezitetin Gluteni dhe autizmi Ose ndoshta ju tashmë keni probleme shëndetësore dhe nuk e dini nga vijnë. Atëherë mund të jeni të interesuar për këtë artikull: Gjashtë shenja të intolerancës ndaj glutenit Më poshtë është një listë e ushqimeve që përmbajnë ose mund të përmbajnë gluten: Ushqimet që përmbajnë gluten: Kokrra të tilla si gruri, thekra, elbi, tërshëra, spelja, jeshile, einkorn, zmerile, kamut dhe produktet e bëra prej tyre Miell, bollgur, elb margaritar, niseshte, thekon drithërash, muesli Makarona, petë, bukë, simite, baguette, bukë të sheshtë Gnocchi, petulla, Thërrimet e bukës dhe produktet e bukës si p.sh. mish i pjekur me prezëll, peshk i pjekur prezëll, djathë i pjekur prezëll Bukë mishi, qofte dhe produkte të tjera të mishit të grirë Seitan dhe produktet që përmbajnë seitan Pica Shumë ushqime të gatshme Ëmbëlsira, byrekë, copa pastash të pastruara, Biskota, bare granola Konet e akullores Shkopinj me gjevrek, snacks Birra Lista tjetër duhet të përfshijë ato produkte që MUND të përmbajnë gluten. Këtu do të kishte kuptim - të paktën nëse vërtet dëshironi ose duhet të jetoni plotësisht pa gluten - nëse kontaktoni prodhuesin para se ta blini ose konsumoni atë. Gluten i fshehur: Salcat e gatshme (përfshirë salcat e kalitur si soja dhe salca e peshkut), salcat e gatshme, supat e gatshme Ilaçet, pasta e dhëmbëve dhe produktet kozmetike siç janë shkopinjtë e balsamit të buzëve Aromat, ngjyrat, stabilizuesit, trashësit, agjentët e xhelit, përforcuesit e aromës Brumë e ngrënshme për lojë Patate të skuqura Kroketa, petulla me patate Produktet e qumështit me preparate frutash Disa produkte me pak yndyrë Preparate krem ​​djathi me barishte Suxhuk dhe salcice Vezë të fërguara në restorante ose hotele Puding, akullore, krem ​​nougat arre Patate të skuqura, dhe messhujta tjera cokollate Ketchup, mustardë dhe salca të kalitur si salcë soje, salcë peshku dhe të tjera Përzierjet e erëzave Pije të modës, limonada Çaj ose kafe me shije Pluhurin i kakaos me aditivë Ne gjithashtu kemi mbledhur informacione të mëtejshme mbi burimet e fshehura të glutenit për ju këtu: Nëntë burime të fshehura të glutenit Sidoqoftë, në mënyrë që të mos tronditeni aq shumë dhe të mos mendoni se nuk mund të hani asgjë, më poshtë është lista pozitive me të gjitha ato produkte / ushqime që janë pa gluten: Ushqimet pa gluten: Orizi, orizi i egër, misri, meli, hikërror, amaranti, quinoa dhe produkte të bëra nga të gjitha këto drithëra dhe pseudo-kokrra (p.sh. miell, thekon, kokrra) arra Farat e vajit (fara liri, susami, farat e kungullit, farat e lulediellit, etj.) bishtajore fruta dhe perime Sallatat (kini kujdes me salcat e gatshme) Patate dhe niseshte patate Gështenja dhe produktet e bëra prej tyre (p.sh. miell gështenje, thekon gështenje) Miell delli, miell soje, miell teff, miell qiqrash, miell kokosi, miell kërpi, miell lupine, miell bajame qumësht dhe produkte qumështi Vajra vegjetale të ndryshëm nga vaji i embrionit të grurit Mish, peshk, ushqim deti Vezë Tofu dhe qumësht soje Produktet e kokosit dhe kokosit (miell kokosi, vaj kokosi, sheqer i lulëzimit të kokosit, gjalpë kokosi, thekon kokosi, etj.) Mjaltë dhe shumë ëmbëlsues alternativë si shurup panje, shurup agave, shurup molle, shurup orizi, yavon si shurup ose jakon si pluhur etj (malt elbi nuk është më mirë) erëza dhe barishte të pastra (kini kujdes me përzierjet) lëngje të pastra frutash, ujë, çaj (pa shije) pluhur kakao të pastër Verë dhe shampanjë Lidhës pa gluten: niseshte patate, miell orizi, niseshte misri, kudzu, Përfitimet e dietës pa gluten Nëse tani hani pa gluten, ju automatikisht keni avantazhin që në të ardhmen jo vetëm që do ta mbroni trupin tuaj nga gluteni, por edhe nga të gjithë aditivët kimikë që gjenden në shumicën e vakteve të gatshme. Mënyra më e lehtë për të kaluar në një dietë pa gluten është të filloni duke gatuar dhe pjekur gjithçka të freskët në shtëpi. Në këtë mënyrë ju gjithmonë e dini saktësisht se çfarë është në të vërtetë në ushqimin tuaj dhe shpejt merrni një ndjenjë për atë që mund të porosisni jashtë shtëpisë tuaj, domethënë në restorante ose hotele, dhe çfarë më mirë jo. Tani ka rafte të tëra me produkte të gatshme pa gluten si pica, bukë, simite dhe shumë më tepër në supermarkete, farmaci dhe dyqane të ushqimeve të shëndetshme. Por për fillim këshillohet të piqni dhe gatuani vetë në mënyrë që të njihni mundësitë alternative të kuzhinës pa gluten. Përveç kësaj, produktet e gatshme pa gluten nga rafti janë pa gluten, por ky është shpesh kriteri i vetëm. Aditivët tipikë kimikë të ushqimit janë ende të përfshirë. Ai gjithashtu mund të përmbajë substanca që supozohet se imitojnë vetitë e glutenit që mungon. Këtu do të gjeni rubriken me receta pa gluten. Recetat tona janë pa gluten, të shëndetshme dhe në të njëjtën kohë vegane, domethënë thjesht me bazë bimore. Zbuloni bukë, simite, pica, ëmbëlsira, krepa dhe pasta të shijshme me ne - të gjitha pa gluten, të shijshme dhe të shëndetshme. Pa gluten nuk është gjithmonë pa gluten Për t'i bërë gjërat më keq, të ashtuquajturat produkte të gatshme pa gluten mund të përmbajnë ende gluten. Sepse sipas rregullores KE numër 41/2009 të 20 janarit 2009, ushqimet mund të etiketohen "pa gluten" nëse ato kanë një përmbajtje gluteni jo më shumë se 20 mg / kg (= 20 ppm (ppm = pjesë për milion)) - e cila natyrisht mund të jetë problematike për intolerancat shumë të ndjeshme ndaj glutenit. Pra blini ushqime të freskëta dhe krijoni pjata të shijshme. Ju jeni të garantuar të keni sukses me recetat e mëposhtme. Receta pa gluten për mëngjes Nuk mund ta imagjinoni mëngjesin pa bukë dhe simite? As ​​nuk keni pse! Ju lehtë mund të piqni vetë bukën pa gluten dhe simite tuaja pa gluten. A preferoni muesli? Nuk ka problem! Një muesli pa gluten i bërë vetë përzihet në më pak se 15 minuta dhe gjithashtu mund të ruhet për shumë javë në kavanoza magazinimi të mbyllura mirë. Simitet të dielën pa gluten Kjo recetë bën rreth 25 simite. Nëse jeni duke pjekur pa gluten për herë të parë, merrni kohën tuaj të shtunën me qetësi dhe provoni të piqni simite dhe bukë me miell të ndryshëm në paqe. Miellrat pa gluten bëjnë një brumë më ngjitës dhe janë më të vështira për tu përpunuar sesa mielli i grurit, për shembull. Por mos lejoni që kjo t'ju dekurajojë. Me pak praktikë, shpejt do të bëheni një profesionist pa gluten! Simitet dhe bukën mund t’i ngrini pas pjekjes dhe ftohjes dhe më vonë t’i shkrini dhe t’i piqni të freskëta sipas kërkesës. Në këtë mënyrë ju mund të keni një furnizim për të gjithë javën dhe të mos keni stres në mëngjes. Përbërësit: 1 kilogram miell pa gluten për bukë ose simite ose një përzierje pjekje nga dyqanet e ushqimeve të shëndetshme Kushtojini vëmendje përbërësve dhe udhëzimeve të pjekjes për një përzierje pjekje të gatshme për përdorim. Nëse tashmë përmban kripë dhe / ose maja të thatë, nuk keni pse ta shtoni këtë natyrisht. Sidoqoftë, nëse përdorni vetëm një përzierje mielli, atëherë do t'ju nevojiten përbërësit e mëposhtëm: 2 lugë çaji kripë 750 mililitra ujë të vakët 1 kub farë të freskëta buke (përafërsisht 42 gram) Farat e lulekuqes, farat e susamit, farat e lulediellit ose farat e kungullit mund të spërkaten sipas dëshirës Përgatitja: Përzieni miellin dhe kripën në një tas përzierës dhe bëni një pus në qendër. Shpërndani farën e bukës mirë në ujë të vakët dhe pastaj derdhni ngadalë në pusin e miellit. Përziejini dhe gatuajini gjithçka ngadalë dhe tërësisht derisa të merrni një brumë të butë. Mbulojeni dhe lëreni brumin të pushojë për rreth një orë në një vend të qetë dhe të ngrohtë. Tani formoni toptha të vegjël të rrumbullakët dhe vendosini simite në një tepsi pjekje me letër pjekje. Para pjekjes, lyejini simitet me ujë të vakët dhe spërkatini me fara susami, fara lulekuqe ose fara të tjera sipas dëshirës. Piqni simitet në furrën e parangrohur për 10 minuta në 250 gradë dhe më pas për 20 minuta në 220 gradë. Buka e errët pa gluten Kjo bukë gjithashtu mund të jetë e para-pjekur dhe e prerë në feta dhe e ngrirë. Ju mund të shkrini dhe shijoni feta individuale shumë shpejt siç kërkohet. Nëse i vendosni feta bukë direkt nga frigorifer në toster për tu shkrirë, sigurohuni që tosteri të mos jetë i mbushur me bukë që përmban gluten, përndryshe thërrimet e bukës do të kontaminojnë bukën tuaj pa gluten me gluten. Nëse jeni shumë të ndjeshëm ndaj glutenit dhe jetoni me disa njerëz në një familje, është mirë që të blini dy nga këto pajisje shtëpiake dhe t'i etiketoni ato në mënyrë që ndihmësit tuaj pa gluten, të tilla si tosteri, tiganët dhe veglat e tjera të kuzhinës të jenë të ndara nga të tjerët (në sirtarin e tyre) të mos bini në kontakt me gluten. Përbërësit: 500 gram përzierje pjekje pa gluten për bukë të errët - në cilësi organike Edhe këtu, së pari i kushtoni vëmendje udhëzimeve për produktin e zgjedhur! 50 mililitra vaj luledielli 400 mililitra ujë të vakët 1 kub farë buke të freskët (përafërsisht 42 gram) Përgatitja: Shpërndani faren e bukës ne ujë të vakët. (Këshillë: nëse shtoni pak sheqer me lule kokosit, fara do të shpërndahet edhe më shpejt.) Vendoseni miellin në një tas përzierës. Ngadalë shtoni ujin dhe vajin njëra pas tjetrës dhe gatuajeni gjithçka në një brumë të lëmuar. Derdhni brumin në një tavë buke të me leter pjekje dhe lëreni të pushojë për të paktën një orë në një vend të ngrohtë dhe të qetë. Brumi duhet të jetë dukshëm më i madh pas një ore. (Nëse ju duket shumë e rëndë të vendosni letër për pjekje në tavën e bukës, ju mund të përdorni një formë silikoni. Ju mund ta hiqni lehtë bukën nga forma e silikonit pas pjekjes dhe ftohjes.) Pritini brumin gjatë në krye në mes dhe piqni bukën në furrën e nxehur për 10 minuta në 230 gradë dhe më pas për 40 minuta në 160 gradë. Lëreni bukën të ftohet në një raft teli para se ta prisni në feta dhe ndoshta ta ngrini. Muesli frutash pa gluten Kjo recetë mund të përgatitet në pak minuta dhe të ruhet në një kavanoz ruajtës të mbyllur mirë. Kështu që ju mund të keni mueslin tuaj pa gluten çdo mëngjes dhe të rimbushni bateritë tuaja për ditën. Përbërësit: 250 gram thekon misri pa gluten 150 gram thekon meli 150 gram amarant të fryrë 100 gram bajame ose arra Cashew 100 gram rrush të thatë 100 gram fara luledielli 100 gram chips banane 100 gram copa molle të thata 80 gram thekon kokosi ose chips kokosi Përgatitja: Përziejini të gjithë përbërësit tërësisht dhe ruajini në një kavanoz ruajtjeje të mbyllur mirë. Për mëngjes, përzieni 3 deri në 5 lugë muesli me fruta të freskëta, lëng ose një pije perimesh sipas dëshirës tuaj (p.sh. qumësht bajame, qumësht tërshëre ose të ngjashme). Nëse hani produkte të qumështit, sigurisht që mund të përdorni edhe kos organik, kuark organik ose të ngjashme. Kujdes! Fletët e misrit pa gluten janë bërë nga mielli i misrit. Sidoqoftë, misri përmban proteinën zein, e cila është e ngjashme me glutenin. Prandaj, disa njerëz të cilëve nuk u lejohet të hanë gluten shpesh nuk mund të tolerojnë as produktet e misrit. Një alternativë këtu janë z. B. thekon gështenje ose chips kokosi. Receta pa gluten për messhujta Sidomos në fillim të një ndryshimi në dietë, është e rëndësishme që gjithmonë të keni me vete ushqime të vogla. Nëse jeni uritur papritur, nuk keni pse të blini diçka që mund të përmbajë gluten nga nevoja. Snacks klasike të tilla si fruta të freskëta (banane, mollë ose perime të papërpunuara) janë pa gluten dhe super të shëndetshme. Vafllat e orizit janë gjithashtu të mira dhe mund të mbushen në shtëpi dhe të merren nëse dëshironi. Por ndoshta ju thjesht dëshironi një bar ose diçka më mbushëse në mes. Atëher provoni recetat e mëposhtme pa gluten: Katërkëndshe me fruta dhe arra Kjo recetë është e mjaftueshme për dy tepsi. Ju gjithashtu mund të shtoni copa të vogla çokollate në brum, por sigurohuni që çokollata të përbëhet vetëm nga gjalpë kakao, kakao dhe sheqer dhe është e garantuar të mos përmbajë gluten. Përbërësit për dy tepsi përafërsisht 30 x 35 cm: 50 gram bajame të prera në feta 50 gram fara kungulli 50 gram fara luledielli 50 gram amarant të fryrë 150 gram thekon mel 50 gram lajthi të copëtuara 50 gram arra të copëtuara 50 gram fiq të thatë 50 gram rrush të thatë 2 lugë shurup orizi ose një ëmbëlsues tjetër pa gluten 3-4 lugë gjalpë bajame të bardhë 340 g mus molle 2 lugë fara chia të bluara Lëng nga 1 limon organik Përgatitja: Përziejini të gjithë përbërësit së bashku përveç pesë të fundit (nga shurupi i orizit). Përzieni shurupin e orizit me gjalpin e bajames, mollën dhe farat chia dhe më pas përziejeni mirë këtë krem ​​me përzierjen e arrave dhe frutave të thata. Përhapeni përzierjen në dy tepsi pjekje të veshura me letër furre dhe spërkateni me pak lëng limoni të shtrydhur. Tani piqni shufrat e arrave me shije frute në furrën e nxehur më parë në 180 gradë për 20 minuta. Pas ftohjes, preri në katerkendsha. Sallatë kuinoa me ngjyra Kjo recetë jep 4 racione dhe mund të përgatitet në 30 minuta. Ju mund ta shijoni sallatën të ngrohtë dhe të ftohtë dhe për këtë arsye ta merrni me vete në zyrë. Për më tepër, sallata përmban shumë proteina të vlefshme, shumë vitamina dhe lëndë ushqyese të rëndësishme dhe ju bën të ndiheni të ngopur për një kohë të gjatë. Përbërësit: 80 gram kuinoa me ngjyrë (një përzierje e quinoa të bardhë, të kuqe dhe të zezë) 1 spec i verdhë 1 kungulleshë 1 karotë 2 lugë gjelle vaj ulliri Kripë dhe piper për erëza Barëra të freskëta (majdanoz, qershi ose borzilok) Përgatitja: Lani kokrrat e quinoa tërësisht me ujë të ngrohtë për të larë substancat e hidhura në lëvozhgat e jashtme. Ziejeni quinoan në 2.5 herë sasinë e ujit për 15 minuta dhe më pas lëreni të thith edhe për 5 minuta të tjera. Pritini karrotën, specin dhe kungulleshen në kube dhe skuqni perimet në vaj ulliri në këtë mënyrë në mënyrë që perimet të jenë të skuqura lehtë, por ende të freskëta. Përziejini kuinoan me perimet dhe shijoni sallatën me kripë, piper dhe barëra të freskëta si majdanoz ose borzilok. Receta pa gluten për pjatën kryesore Shumë gjella janë natyrisht pa gluten kur gatuhen të freskëta. Për shembull, nëse ju pëlqen të hani patate të ziera me perime të freskëta dhe ndoshta një biftek organik, një fileto peshku, një tofu ose një recetë veze organike, ju keni një pjatë të mrekullueshme pa gluten dhe pa pasur nevojë të hiqni dorë nga ushqimet. Por edhe pica, lazanja dhe produktet e bukës nuk janë tabu për ju, përderisa përgatitni gjithçka vetë me miell pa gluten-ose blini produkte përkatëse pa gluten. Por përtej picave dhe të ngjashme, ka shumë më të mirë dhe më të shëndetshme saqë duhet patjetër të provoni së pari kuzhinën e ushqimit të freskët pa gluten, si p.sh. galetat franceze. Galata franceze (petulla me hikërror) Galettes janë një specialitet bretonik i bërë nga mielli i hikërror me mbushje të ndryshme të përzemërta. Shtoni një sallatë jeshile dhe do të mahniteni. Përbërësit: 250 gram miell hikërror 3 vezë 500 mililitra ujë 1 majë kripe Vaj për tiganisje Përgatitja: Fillimisht përzieni miellin e hikërror me vezët dhe më pas shtoni ngadalë ujë dhe pak kripë. Kur brumi të përzihet derisa të jetë i qetë, lëreni të pushojë për një orë. Ndërsa brumi pushon, ju mund të keni gati përbërësit për mbushjen tuaj të preferuar. Për shembull, mund të përdorni feta kërpudha të prera hollë, proshutë të zier organike, djathë të grirë nga Gouda organike ose djathëra të tjerë të pastër natyralë, thekon spinaq, djathë organik të deleve ose djathë të freskët organik natyral, domate të holla, feta paprika ose kungulli ose çfarëdo që dëshironi si për mbushjen tuaj, përgatituni. Organizoni gjithçka në mënyrë që të vendosni shpejt mbushjen në brumin e petullave kur piqeni. Ngrohni një tigan jo ngjitës me pak vaj mbi nxehtësinë mesatare. Pastaj shtoni një lugë të vogël brumi në tigan dhe tundeni tiganin për të bërë një brumë shumë të hollë për petulla. Kur pjesa e poshtme e brumit të marrë ngjyrë kafe të artë, kthejeni brumin në tigan. Tani mbuloni galetën në tigan me mbushjen e zgjedhur dhe palosni me kujdes skajet e galetës në mes në mënyrë që të krijohet një katror. Kur galeta ka ngjyrë kafe të artë nga të dyja anët, bëhet. Një sallatë krokante, jeshile shkon shumë mirë me këtë pjatë të përzemërt. Supë me kunguj dhe presh Supat natyrisht që mund të integrohen mrekullisht në kuzhinën pa gluten, pasi përgatitja e tyre pa gluten nuk është problem nëse shmangen supat e gatshme. Supa me kunguj dhe presh është një ëmbëlsirë në ditët e ftohta dhe mund të shtoni perime të tjera në supë në varësi të disponimit tuaj. Përbërësit: 1 kungull të vogël Hokkaido 1 presh 1 qepë 500 mililitra mëlmes perimesh vaj ulliri Kripë, piper dhe barishte të freskëta për erëza Vaji i farave të kungullit dhe farat e kungullit për zbukurim Përgatitja: Pritini një qepë në kube të vogla dhe skuqini në pak vaj ulliri në një tigan të madh mbi nxehtësinë mesatare. Ju mund të përdorni kungullin Hokkaido me lëvozhgën. Nëse kjo nuk është ajo që dëshironi, zhvisheni së pari. Lani preshët. Pritini të dyja në copa të vogla dhe shtoni perimet tek qepët në tenxhere. Kur perimet të jenë avulluar për disa minuta, shtoni lëngun e perimeve. Lëreni supën të ziejë për rreth një orë derisa perimet të jenë të buta. Shijoni me kripë dhe piper, nëse dëshironi, mund të shtoni edhe një majë thike kurkuma. Bluajeni supën shumë mirë në mikser ose me një blender dore dhe, nëse është e nevojshme, kullojeni supën përmes një sitë të imët. Së fundi, spërkoni supën për shije me kripë, piper dhe majdanoz ose qepë. Shërbejeni supën me disa pika vaj të farës së kungullit dhe spërkateni me disa fara kungulli të pjekur. Sallatë dimërore Kjo sallatë ofron një larmi shijesh dhe është super e shëndetshme. Ju tashmë mund të ngopeni me sallatën tuaj ose ta shërbeni (atëherë në pjesë më të vogla) me një pjatë kryesore. Përbërësit: 2 shkopinj sallatë çikore 2 portokall 50 gram rrush të thatë 50 gram arra 2 lugë çaji lëng të shtrydhur nga një limon organik 1 lugë gjelle vaj arre Kripë dhe piper për erëza Përgatitja: Lani sallatën e çikores dhe priteni kërcellin e bardhë nga mesi. Pastaj preni sallaten në shirita shumë të hollë. Pritni portokallet feta Pritini arrat në copa të vogla. Vendosni sallaten, portokall, rrush të thatë dhe arra në një tas. Përzieni së bashku lëngun e limonit, vajin e arrës dhe pak kripë dhe piper dhe më pas përziejeni salcën me sallatën. Këshillë: Sallata ka përbërës pak të hidhur, me shije frute, të ëmbël, të shijshme, të kripura, të nxehta dhe të tharta dhe shpaloset në gojë në një kënaqësi të vërtetë kulinare. Sidoqoftë, nëse çikorja ka shije shumë të hidhur, mund të shtoni pak mjaltë në sallatë. Një avokado gjithashtu ka shije shumë të mirë në këtë përzierje! Tortë pa gluten Tortë pa miell gruri? A mund të ketë edhe shije të mirë? Po, dhe si! Dhe mbi të gjitha, e lëngshme - pa asnjë gluten. Provoje. Recetat e mëposhtme janë pa gluten, por jo domosdoshmërisht vegane. Ato gjithashtu përmbajnë sheqer dhe shumë përbërës të tjerë që shumë nga lexuesit tanë nuk i përdorin më. Ju lutemi vini re këtu se ne gjithashtu do të donim të sugjeronim receta për të sapoardhurit në kuzhinën pa gluten. Sepse një tortë bazë ose një tortë me përbërës të shumtë të rinj për të cilët një i sapoardhur nuk ka dëgjuar kurrë, shpesh nuk inkurajon zbatimin. Prandaj, ka shumë më shumë kuptim që shumë njerëz të ecin hap pas hapi dhe të ndjejnë një kuzhinë të re që do të bëhet më e shëndetshme me kalimin e kohës. Por tani ja recetat e nivelit fillestar pa gluten: Torte me bajame Së pari, kjo tortë është shumë e lehtë për tu pjekur, së dyti, ajo gjithmonë ka sukses, së treti, nuk kërkon as pluhur pjekje dhe së katërti, lista e përbërësve mund të jetë e ndryshme. Sigurisht, është e shijshme gjithsesi. Përbërësit: 5 vezë organike 250 gram gjalp organik 250 gram sheqer të luleve të kokosit 250 gram kokrra bajame të bluar (alternativisht kokrra lajthie ose kokosit të tharë) pak gjalpë për të lyer tepsin Përgatitja: Ndani vezët në të verdhat dhe të bardhat. Së pari, rrihni të bardhat e vezëve shumë fort dhe vendosini në frigorifer. Tani trazoni të verdhat e vezëve, sheqerin dhe gjalpin (gjalpi duhet të jetë në temperaturën e dhomës) derisa të shkumëzohet. Pastaj përziejini me kujdes bajamet e bluara. Në fund, palosni të bardhat e vezëve në masë. Lyejeni një tepsi me pak gjalpë dhe mbushni brumin e tortës në kallëp. Piqeni tortën në furrën e nxehur më parë në 160 gradë për rreth 45 minuta. Këshillë: Nëse dëshironi, mund të derdhni me çokollatë mbi tortë pas pjekjes. Për ta bërë këtë, shkrini një kuverturë në një banjë me ujë dhe lyejeni çokollatën mbi tortë me një furçë. Për të dekoruar, mund të spërkatni disa bajame të prera e sipër. Desertet pa gluten Ka kaq shumë krijime të mrekullueshme të ëmbëlsirave që bëhen natyrshëm pa miell ose gluten. Kjo kategori përfshin të gjitha sherbetet e bëra në shtëpi, krijimet e akullores, ëmbëlsirat e frutave dhe gjithashtu pralinat e bëra në shtëpi ose një fondue me fruta çokollate, nëse përdorni çokollatën e duhur për to. Nëse jeni në restorant, thjesht pyesni kuzhinierin nëse nuk jeni të sigurt për ëmbëlsirën tuaj të dëshiruar nëse mielli është përdorur si agjent lidhës në fund të fundit. Për të gjitha pjatat në restorante ose hotele që përmbajnë vezë, duhet të flisni me kuzhinierin paraprakisht, sepse shpesh në gastronomi nuk përdoren vezë të freskëta, por përzierje vezësh nga paketat. Këto përzierje pothuajse gjithmonë përmbajnë gluten. Prandaj sigurohuni që të pyesni nëse vezët e freskëta janë përdorur vërtet. Rostiçeri pa gluten Çokollata është veçanërisht e popullarizuar. Çokollata e blerë nuk është gjithmonë pa gluten. Prandaj, është më mirë ta bëni vetë! Rastësisht, kjo funksionon me shumë pak përbërës, kështu që shumë lehtë dhe gjithashtu shumë shpejt. Ju mund të zbuloni se si mund ta bëni vetë çokollatën këtu: Çokollata - ja vlen ta provoni! Këshilla praktike për jetën e përditshme Nëse nuk doni të hani gluten, gjëja e parë që duhet të bëni është të hidhni një vështrim të afërt në kuzhinën tuaj. Rendisni gjithçka që përmban gluten nga furnizimet tuaja ushqimore dhe jepni atë miqve, fqinjëve ose institucioneve shoqërore . Nëse jetoni me disa njerëz në të njëjtën familje, vendosni qilarë të veçantë. Një dollap ose sirtar ekskluzivisht për ushqim pa gluten, tjetri për pjesën tjetër të familjes ose shokun e dhomës. Rregullat e kuzhinës pa gluten Ushqimet si gjalpi që përdoren nga të dyja palët blihen më së miri dy herë dhe shënohen një herë për përdorimin tuaj të vetëm. Nëse keni një kufi zero të tolerancës ndaj glutenit, atëherë mjafton që një anëtar i familjes të marrë gjalpin me thikën e tij dhe ta përdorë atë për të përhapur ne një simite gruri normal. Pas kësaj, gjalpi është mjaft i kontaminuar me gluten për të shkaktuar të gjitha simptomat tek ju. Ju gjithashtu duhet të ndani të gjitha veglat e kuzhinës. Dërrasat prej druri dhe lugët prej druri përmbajnë sasi të mjaftueshme të glutenit në brazdat dhe çarjet më të vogla që nuk mund t'i hiqni prej tyre. Ose blini dërrasa të reja ose vegla të bëra prej çeliku inox ose plastike që mund t’i pastroni lehtësisht në pjatalarëse. Edhe makinat më të mëdha të tilla si hekura për waffle, toster, kallëpe pjekje, makina kuzhine dhe miksera dore nuk mund të përdoren më së bashku. Sidoqoftë, blerja e një mulli të ri mielli është veçanërisht i rëndësishëm nëse planifikoni të bluani miellin tuaj. Një mulli që është përdorur tashmë nuk mund të pastrohet në mënyrë të tillë që të mund të hiqni plotësisht glutenin. Prandaj, mos bluani miell në një dyqan ushqimesh të shëndetshme. Rreziku i kontaminimit është shumë i madh atje. Mbani gjithmonë sipërfaqen e punës të pastër dhe pa mbeturina. Sigurohuni që simitet dhe bukët që përmbajnë gluten të vendosen në një shportë bukë të ndryshme nga ato pa gluten. Sigurohuni që të mos përdorni thika për prerjen e bukës për simite pa gluten dhe me gluten së bashku. Nëse piqni diçka në furrë, gjithmonë vendosni letër pjekje nën produktet tuaja të pjekura pa gluten. Kjo do të parandalojë që rafti ose tabaka për pjekje të kontaminojnë produktet tuaja të pjekura. Vaji i skuqjes së thellë ose uji i gatimit që tashmë ka rënë në kontakt me ushqimet me gluten nuk duhet të përdoren më për ushqime pa gluten. Nëse fëmija juaj është eshte intolerant ndaj glutenit dhe i jepen si dhurate (nga gjyshi, gjyshja etj) ëmbëlsira që përmbajnë gluten, atëherë lërini të vijnë tek ju. Atëherë do të keni një kuti karamele pa gluten nga e cila fëmija juaj mund të zgjedhë diçka në këmbim të dhuratës. Nëse merrni çokollata ose delikatesa të tjera si dhurate, telefononi në linjën telefonike të prodhuesit dhe pyesni për të gjithë përbërësit, veçanërisht glutenin. Nëse jeni të sigurt se nuk përmban gluten, shijoni dhuratën tuaj, përndryshe dikush tjetër do të jetë i lumtur për të. Këshilla për pushime pa gluten Me një përgatitje të vogël, udhëtimi ajror tani është i mundur pa gluten edhe në udhëtime të gjata. Porositni ushqim pa gluten në bord kur rezervoni fluturimin tuaj, nëse është e mundur. Disa kompani nuk e ofrojnë këtë shërbim, kështu që ju duhet të kujdeseni vetë për ushqimin tuaj në bord. Për ta bërë këtë, mund të jetë e nevojshme të aplikoni për bagazhe shtesë në kohën e rezervimit ose të miratoni një lejim shtesë të bagazheve. Sigurohuni që ta keni konfirmuar këtë me shkrim, në mënyrë që të mos ketë diskutime të gjata në sportelin e regjistrimit më vonë. Rekomandohet gjithashtu një certifikatë mjekësore për importin e produkteve pa gluten. Pyesni paraprakisht për rregulloret e importit të vendit tuaj të pushimeve. Ka disa gjëra për t'u marrë parasysh në hotele dhe restorante. Mëngjesi zakonisht ofrohet si Buffet. Nëse sillni bukën ose mueslin tuaj me vete, sigurohuni që përdorni vetëm reçel, mjaltë, gjalpë ose llaqe të tjera në paketimin origjinal. Tabak të zbukuruar bukur, të hapur me reçel dhe pjata me djathë ose copa të ftohta sigurisht që nuk janë plotësisht pa gluten. Para se të porosisni, pyesni kuzhinierin (!) Në restorant nëse ai mund të përgatisë diçka pa gluten për ju. Ndonjëherë është e nevojshme të theksohet se ju duhet të përdorni lugët, tenxheret dhe tavat tuaja prej druri, të sapo pastruara. Nëse keni dyshime, shpjegojini kuzhinierit në detajet më të vogla se çfarë saktësisht duhet të përgatisë për ju dhe çfarë duhet t'i kushtojë vëmendje. Gjithmonë pyesni nëse supat dhe salcat janë bërë te fresketa dhe me çfarë janë të lidhura. Kur është fjala për pjatat me vezë, këmbëngulni që ato janë bërë në të vërtetë nga vezë të sapo plasaritura. Kujdes këshillohet gjithashtu me salcat dhe salcat e sallatës. Këto shpesh përgatiten paraprakisht dhe shtohen me aditivë që p Festoni festa pa gluten Nëse merrni një ftesë martese ose një ftesë për një festë tjetër, njoftoni nikoqirët për dietën tuaj pa gluten në kohën e duhur. Ju mund të ofroni që të kujdeseni për ëmbëlsira pa gluten, bukë ose pasta vetë. Në këtë mënyrë ju lehtësoni nikoqirët tuaj dhe mund të shijoni festimin pa shqetësime. Burimet e artikullit: Glutenfreie Ernährung: Leicht und lecker! - Zentrum der Gesundheit Gloria Lichtenfels: Wie Sie mit glutenfreier Kost wieder wunderbar beschwerdefrei leben!, 2012, ISBN: 978-3-95443-007-9 Dr. med. Maximilian Ledochowski: Wenn Brot und Getreide krank machen: Gluten-Intoleranz, Zöliakie – oder was sonst?, 2011, ISBN: 978-3-830437765

Së pari, kjo tortë është shumë e lehtë për tu pjekur, së dyti, ajo gjithmonë ka sukses, së treti, nuk kërkon as pluhur pjekje dhe së katërti, lista e përbërësve mund të jetë e ndryshme. Sigurisht, është e shijshme gjithsesi. Përbërësit: 5 vezë organike 250 gram gjalp organik 250 gram sheqer të luleve të kokosit 250 gram kokrra bajame të bluar (alternativisht kokrra lajthie ose kokosit të tharë) pak gjalpë për të lyer tepsin Përgatitja: Koha e parapërgatitjes: 20 minuta Koha e gatimit / pjekjes: 45 minuta Koha e pritjes: - Hapi i parë Ndani vezët në të verdhat dhe të bardhat. Së pari, rrihni të bardhat e vezëve shumë fort dhe vendosini në frigorifer. Tani trazoni të verdhat e vezëve, sheqerin dhe gjalpin (gjalpi duhet të jetë në temperaturën e dhomës) derisa të shkumëzohet. Hapi i 2 -të Pastaj përziejini me kujdes bajamet e bluara. Hapi i 3 -të Në fund, palosni të bardhat e vezëve në masë. Hapi i 4 -të Lyejeni një tepsi me pak gjalpë dhe mbushni brumin e tortës në kallëp. Piqeni tortën në furrën e nxehur më parë në 160 gradë për rreth 45 minuta. Këshillë: Nëse dëshironi, mund të derdhni çokollatë mbi tortë pas pjekjes. Për ta bërë këtë, shkrini një kuverturë në një banjë me ujë dhe lyejeni çokollatën mbi tortë me një furçë. Për të dekoruar, mund të spërkatni disa bajame të prera e sipër.

Kjo recetë është e mjaftueshme për dy tepsi. Ju gjithashtu mund të shKëto simite pa gluten janë shumë të shëndetshme dhe jashtëzakonisht të shijshme! Përbërësit për dy tepsi përafërsisht 30 x 35 cm: 50 gram bajame të prera në feta 50 gram fara kungulli 50 gram fara luledielli 50 gram amarant të fryrë 150 gram thekon mel 50 gram lajthi të copëtuara 50 gram arra të copëtuara 50 gram fiq të thatë 50 gram rrush të thatë 2 lugë shurup orizi ose një ëmbëlsues tjetër pa gluten 3-4 lugë gjalpë bajame të bardhë 340 g mus molle 2 lugë fara chia të bluara Lëng nga 1 limon organik Përgatitja: Koha e parapërgatitjes: 15 minuta Koha e gatimit / pjekjes: 35 minuta Koha e pritjes: - Hapi i parë Përziejini të gjithë përbërësit së bashku përveç pesë të fundit (nga shurupi i orizit). Hapi i 2 -të Përzieni shurupin e orizit me gjalpin e bajames, mollën dhe farat chia dhe më pas përziejeni mirë këtë krem ​​me përzierjen e arrave dhe frutave të thata. Hapi i 3 -të Përhapeni përzierjen në dy tepsi pjekje të veshura me letër furre dhe spërkateni me pak lëng limoni të shtrydhur. Hapi i 4 -të Tani piqni shufrat e arrave me shije frute në furrën e nxehur më parë në 180 gradë për 20 minuta. Pas ftohjes, preri në katerkendsha.

Këto simite pa gluten janë shumë të shëndetshme dhe jashtëzakonisht të shijshme! Përbërësit për 6-8 simite: 200 g miell tërshërë pa gluten ose fjollëza tërshëre të bluara 20 g miell luledielli ose farat e lulediellit të bluar 100 g niseshte patate 3 lugë pluhur pjekje 3 lugë miell liri 300 ml ujë 1/2 lugë çaji kripë 2 lugë gjelle mus molle (pa sheqer) Përgatitja: Koha e parapërgatitjes: 15 minuta Koha e gatimit / pjekjes: 35 minuta Koha e pritjes: - Hapi i parë Ngrohni furrën në 200 ° C në nxehtësinë e sipërme dhe të poshtme. Hapi i 2 -të Përzieni miellin e lirit në një tas me ujë të nxehtë. Mënyra më e mirë për ta bërë këtë është të përdorni një kamxhik dhe ta trazoni shpejt në mënyrë që të mos grumbullohet. Lëreni të qëndrojë për 20 minuta. Hapi i 3 -të Grini imët tersheren dhe të gjithë përbërësit e tjerë të thatë në një blender. Shtoni miellin e lirit, i cili ka formuar një masë të rrëshqitshme në 20 minuta, dhe mollën dhe gatuajeni. Hapi i 4 -të Formoni brumin në përafërsisht 6-8 simite (me duar të lagura funksionon shumë mirë) ose mbushini në forma kifle dhe piqini për rreth 35 minuta në 200 ° C. Lëreni të ftohet dhe shërbejeni. Ato qendrojne mirë deri të nesërmen, por shijojnë më së miri të freskëta.

Me këtë recetë do t'ju tregojmë se si mund të piqni bukë të shijshme, pa gluten vetë - pa asnjë miell! Në vend të kësaj, brumi i bukës përbëhet nga shumë kokrra të shijshme, thekon, fara dhe bajame. Prandaj sigurohuni që ta provoni! Përbërësit për 1 bukë: 130 g fara luledielli 90 g fjollëza tërshërë, të trashë + pa gluten 60 g fara kungulli 40 g fara kërpi, të qëruara 40 g farë liri ari - bluaj 40 g kokrra arre - bluajeni trrash 30 g bajame - bluajeni trrash 30 g fara susami, e bardhë 25 g pluhur lëvore psyllium 25 g fara chia 20 g miell të farës së rrushit 400 ml ujë 20 g vaj kokosi 1 lugë caji sheqer kokosi 10 g kripë kristali Përgatitja: Koha e parapërgatitjes: 15 minuta Koha e gatimit / pjekjes: 1 orë e 30 minuta Koha e pritjes: 3 orë Hapi i parë Së pari, shtroni një tavë për bukë (20 cm të gjatë) me një copë të tërë letre për pjekje (letra duhet të dalë përreth). Hapi i 2 -të Vendosni të gjithë përbërësit e thatë në një tas dhe përzieni në mënyrë të barabartë. Pastaj shtoni sheqerin e kokosit, vajin e kokosit dhe ujin dhe gatuajeni brumin tërësisht me duart tuaja. Shënim: Megjithëse brumi bëhet mjaft i fortë për shkak të lidhjes së lëvoreve të psyllium, ai ende mbetet i lëngshëm! Hapi i 3 -të Shtypeni brumin në tavën e bukës dhe lyejeni sipërfaqen me duar të lagura. Mbulojeni me letrën e tepërt të pjekjes dhe lëreni të pushojë për të paktën 3 orë (maksimumi 12 orë) në temperaturën e dhomës. Hapi i 4 -të Pastaj ngrohni furrën në 170 ° C në nxehtësinë e sipërme / të poshtme; Përgatitni një raft furre të veshur me letër pjekje. Hapi i 5 -të Hiqeni letrën e pjekjes e cila gjendet sipër bukës dhe preni të gjithë përrreth me gërshërë. Pastaj piqni bukën në furrë për rreth 40 minuta. Hapi i 6 -të Hiqeni tavën e bukës nga furra dhe kthejeni menjëherë bukën në raftin e telit. Hiqeni letrën e pjekjes, vendoseni rrjetën në furrë dhe përfundoni pjekjen e bukës për 25-30 minuta të tjera. Hapi i 7 -të Buka e energjisë pa gluten duhet të ftohet plotësisht para konsumimit!

Një dietë vegjetariane është dieta më e mirë për shëndetin dhe mjedisin, sipas ekspertëve të të ushqyerit në Akademinë Amerikane të të ushqyerit dhe dietologjisë. Sipas mendimit të tyre, ekspertët theksuan përparësitë e një diete vegjetariane dhe shpjeguan se dietat vegjetariane dhe vegane në krahasim me dietat jo-vegjetariane, ndër të tjera redukton obezitetin dhe ndihmon në parandalimin e sëmundjeve të zemrës, diabetit dhe shumë formave të kancerit dhe për këtë arsye duhet të zbatohet në fëmijëri. Dieta vegjetariane - mundësisht prej nga fëmijëria Akademia Amerikane e të ushqyerit dhe dietologjisë, një nga organizatat më të mëdha për nutricionistët, publikoi një përditësim të pozicionit të saj mbi dietat vegjetariane në Gazetën e Akademisë së të ushqyerit dhe dietologjisë. Ai thotë, ndër të tjera, se një dietë vegjetariane ose vegane e planifikuar mirë është e përshtatshme për të gjitha fazat e jetës, dhe nëse këto dieta ishin praktikuar tashmë në fëmijëri, kjo masë vetëm mund të zvogëlojë rrezikun e sëmundjeve kronike në jetën e mëvonshme. Ushqimi vegjetarian - më i mirë për shëndetin dhe mjedisin Përveç kësaj - sipas Vandana Sheth, zëdhënëse e Akademisë, e cila përfshin pothuajse 70,000 anëtarë nga qarqet e dietologëve, dietologëve, dietologëve dhe dietologëve - një dietë me bazë bimore është shumë më miqësore me mjedisin dhe e qëndrueshme sesa dietat që janë të pasura me produkte shtazore , meqenëse përdoren ato vegjetariane Dietat, për shembull, mund të zvogëlojnë emetimet e gazrave serrë deri në 50 përqind. Vegjetariani nuk do të thotë menjëher vegjetarian Në Gjermani, rreth 10 përqind e popullsisë aktualisht janë vegjetarianë dhe mbi 1 përqind veganë. Në SHBA, është vetëm 3.3 përqind e të rriturve në përgjithësi - sipas një sondazhi të vitit 2016 nga The Vegetarian Resource Group. Nga rruga, "vegjetarian" nuk është vetëm një formë e vetme e të ushqyerit në të cilën thjesht nuk hani mish, shpendë apo peshk. Nga ana tjetër, ka shumë lloje të ndryshme të dietës vegjetariane, p.sh. B. kjo: Lakto-vegjetarianët nuk hanë mish, peshk ose vezë, por përdorin produkte të qumështit. Mjalti dhe produktet e tjera të bletëve hahen nga shumica e vegjetarianëve, por jo nga veganët. Vegjetarianët lakto-ovo hanë vezë dhe produkte të qumështit, por as mish as peshk. Vegjetarianët Ovo hanë vezë, por jo produkte të qumështit dhe natyrisht asnjë mish apo peshk. Veganët nuk hanë fare ushqime shtazore. Ekziston një variant i ushqimit të papërpunuar për secilën nga katër format e përmendura. Këtu hani ushqimin e zgjedhur vetëm në formë të papërpunuar, domethënë të pa ngrohur mbi 42 gradë. Pra, një vegjetarian lakto-ovo ha vetëm produkte të qumështit të bëra nga qumështi i papërpunuar. Vezët gjithashtu hahen të papërpunuara. Shumë studime kanë treguar tashmë përfitimet shëndetësore të një diete vegane. Para së gjithash, këto përfshijnë një rrezik më të ulët të obezitetit dhe diabetit. Disa rreziqe të kancerit dhe rreziku kardiovaskular gjithashtu mund të zvogëlohen nëse përdoren më shumë ushqime me bazë bimore. Dieta vegjetariane - më e mira nëse është planifikuar mirë Sigurisht, një dietë vegjetariane ose vegane nuk është gjithmonë e shëndetshme. Ju mund të hani shumë në mënyrë të pashëndetshme me pothuajse çdo lloj diete dhe kështu edhe me një dietë vegane ose vegjetariane. Sepse ata që hanë sheqer, miell të bardhë dhe patate të skuqura, për shembull, janë veganë por jo veçanërisht të shëndetshëm. Prandaj Akademia e të ushqyerit dhe dietologjisë thekson se një dietë e planifikuar mirë me bazë bimore - e pasur me perime, fruta, arra, fara, bishtajore dhe drithëra - mund të ofrojë një kornucopi të tërë të përfitimeve shëndetësore. Mangësitë ushqyese dhe thelbësore të substancave nuk duhen pasur frikë. Sepse nëse rekomandoni një dietë vegane ose vegjetariane, atëherë sigurisht që ju rekomandoni variantin e shëndetshëm, të shëndetshëm dhe të balancuar dhe jo versionin e ushqimit junk. Një dietë me bazë bimore zvogëlon rrezikun e diabetit me 62 përqind Për deklaratën e re të Akademisë - e shkruar ndër të tjera. nga nutricionistja Susan Levin e Komitetit të Mjekëve për Mjekimin Përgjegjës në Uashington, DC -Akademia shqyrtoi shumë studime në lidhje me efektet e mundshme shëndetësore dhe mjedisore të një diete me bazë bimore ose bimore. Për shembull, autorët e Akademisë shkruajnë se një dietë me bazë bimore mund të zvogëlojë rrezikun e kancerit të prostatës me 35 përqind dhe rreziku i zhvillimit të kancerit - pavarësisht nga cili - zvogëlohet me 18 përqind nëse hani një dietë me bazë bimore Me Sipas Akademisë, rreziku i sulmit në zemër zvogëlohet me një dietë me bazë bimore me 32 përqind, rreziku i sëmundjeve të zemrës me 10 deri në 29 përqind dhe rreziku i diabetit me një 62 përqind të jashtëzakonshëm. Njerëzit që ndjekin një dietë vegjetariane ose vegane, "thotë Sheth," në përgjithësi kanë një BMI më të ulët (kështu që ata kanë më pak gjasa të jenë mbipeshë), presion më të shëndetshëm të gjakut dhe nivele të sheqerit në gjak, më pak inflamacion kronik dhe nivele të ulëta të kolesterolit në krahasim me njerëz jo-vegjetarianët . Të ushqyerit vegjetarian - plane ushqyese Nëse doni të ndryshoni dietën tuaj në një dietë vegjetariane ose vegane, por nuk e dini saktësisht se si ta bëni këtë, mund të kontaktoni me lehtësi një nutricionist holistik dhe të hartoni një plan individual të të ushqyerit që përfshin të gjitha substancat ushqyese dhe jetësore dhe që mund të çojë për qëllimet e përmendura shëndetësore. Ju gjithashtu mund të gjeni sugjerime për një plan ushqimor të shijshëm vegjetarian dhe të shëndetshëm këtu: Plani i të ushqyerit vegan ose këtu: Plani ushqimor vegan dhe i ulët në karbohidrate. Ushqimi vegjetarian është gjithashtu një zgjidhje e mirë për fëmijët Dietat vegjetariane janë gjithashtu shumë të përshtatshme për fëmijët dhe adoleshentët, po ato ndihmojnë të rinjtë të krijojnë një bazë të shëndetshme për jetën e mëvonshme, pasi një dietë vegjetariane në adoleshencë - sipas autorëve të Akademisë - do të thotë që ju keni më pak gjasa që më vonë të vuani nga sëmundje kronike. Në këtë kontekst, autorët e Akademisë tregojnë studimet që tregojnë se fëmijët dhe adoleshentët që ndjekin një dietë vegjetariane kanë shumë më pak gjasa të jenë mbipeshë sesa moshatarët e tyre që hanë mish. Përparësitë e një diete vegjetariane në fëmijëri përfshijnë ngrënien e më shumë frutave dhe perimeve, ngrënien e më pak ëmbëlsirave, më pak yndyrna të pashëndetshme dhe më pak ushqime të kripura. Vetëm këta faktorë çojnë në dhëmbë më të shëndetshëm, një peshë të shëndetshme dhe një furnizim të shkëlqyeshëm me minerale bimore sekundare. Ushqyerja me bazë bimore - më e mira nga të gjitha format e të ushqyerit për mjedisin As përfitimet për mjedisin nuk harrohen. Në këtë drejtim, Akademia raporton se një dietë vegjetariane zvogëlon emetimet e gazrave serrë me 29 përqind, dhe një dietë vegane e bën këtë me 50 përqind. Kjo ndodh sepse dietat vegjetariane kërkojnë më pak ujë, më pak lëndë djegëse fosile, më pak pesticide dhe më pak pleh artificial sesa dietat e bazuara në mish dhe ushqime të tjera shtazore. Merrni për shembull fasulën kidney. Për të prodhuar 1 kilogram fasule duhet të keni 18 herë më pak tokë, 10 herë më pak ujë, 9 herë më pak karburant, 12 herë më pak pleh dhe 10 herë më pak pesticide sesa keni nevojë për të prodhuar 1 kg viçi. Në të njëjtën kohë, fasulja është një burim i proteinave me cilësi të lartë që gjithashtu mund ta bëjë mishin të tepërt nga pikëpamja ushqyese. Dieta vegjetariane - më e mirë se ilaçet Përfundimi i Akademisë Amerikane të Dietikës është si më poshtë: Dietat vegjetariane mund të mbrojnë si shëndetin ashtu edhe mjedisin. Dhe kështu ju mund të lexoni fjalinë përfundimtare në punimin e Akademisë: Nëse do të ishte e mundur që një dietë me bazë bimore dhe efektet e saj të merren të paketuara si pilula me recetë, ky ilaç do të shndërrohej në një blockbuster brenda natës, pasi dieta me bazë bimore i dhuron aq shumë energji trupit të njeriut dhe në të njëjtën kohë i merr kaq pak energji planetit tonë ". Cili ilaç tjetër përmirëson metabolizmin aq mirë, ul presionin e gjakut në mënyrë të qëndrueshme, stabilizon sheqerin në gjak në mënyrë të përhershme dhe ul rrezikun kardiovaskular dhe diabetin aq bindshëm (dhe pa efekte anësore) sa dieta vegjetariane dhe vegane? " Nëse jeni të interesuar për një furnizim të plotë të lëndëve ushqyese dhe substancave vitale në një dietë me bazë bimore, do të gjeni informacionin që ju nevojitet këtu: 14 rregulla për një dietë të shëndetshme vegane Ju gjithashtu mund të përdorni recetat tona të shëndetshme, të cilat do të jenë shumë të dobishme për shëndetin tuaj. Burimet e artikullit: Vegetarische Ernährung ist die beste Ernährung für Gesundheit und Umwelt - Zentrum der Gesundheit Whiteman, Honor. "Vegetarian diets best for health and the environment, say Nutritionists."Medical News Today. MediLexicon, Intl., 4. Dez. 2016, (Vegetarische Ernährung ist am besten für die Gesundheit und die Umwelt, sagen Ernährungsfachleute) Susan Levin et al., Position of the Academy of Nutrition and Dietetics: Vegetarian diets, Journal of the Academy of Nutrition and Dietetics, 1. Dezember 2016, (Position der Academy of Nutrition and Dietetics: Vegetarische Ernährungsweisen

Përgjatë epokave Aloe Vera është njohur si "bima e mjekimit", "bima e djegies", "bima e ndihmës së parë" ose "bima e mrekullisë". Edhe sot, Aloe Vera është një nga bimët më efektive për trajtimin e djegieve, shërimin e plagëve dhe lehtësimin e dhimbjeve. Rekomandohet për psoriasis, ku, kur përdoret rregullisht, zvogëlon shkallëzimin dhe kruajtjen dhe përmirëson shumë pamjen. Aloe Vera u bë shumë e njohur për përdorimin e saj në luftimin e efekteve të rënda të djegies të shkaktuara nga rrezet X dhe fatkeqësitë bërthamore. Djegiet nga rrezatimi shkaktojnë ulcera të lëkurës që ishin pothuajse të pashërueshme derisa mjekët filluan të provonin ilaçin e vjetër popullor të gjethes së Aloe Vera. Sot, Aloe Vera ka fituar një popullaritet kaq të madh saqë po përdoret në shumë produkte kozmetike dhe shëndetësore. Lëngu i Aloe Vera që merret brenda është gjetur të jetë efektiv në pothuajse çdo sëmundje, përfshirë kancerin, sëmundjet e zemrës dhe SIDA -n. Në fakt, vështirë se ka ndonjë sëmundje apo problem shëndetësor për të cilin Aloe Vera nuk është provuar e suksesshme. Shtë e dobishme për të gjitha llojet e alergjive, sëmundjeve të lëkurës, çrregullimeve të gjakut, artritit, infeksioneve, rritjes së majave, kisteve, diabetit, problemeve të syve, çrregullimeve të tretjes, ulcerave, sëmundjeve të mëlçisë, hemorroideve, presionit të lartë të gjakut, gurëve në veshka dhe goditje në tru. pak. Efektet janë më të dobishme nëse trajtimet aplikohen si brenda ashtu edhe jashtë. Aloe Vera përmban mbi 200 lëndë ushqyese, përfshirë vitaminat B1, B2, B3, B6, C, E, acid folik, hekur, kalcium, magnez, zink, mangan, bakër, barium, sulfat, 18 aminoacide, enzima të rëndësishme, glikozide, polisaharide, etj. Janë rreth 500 studime kërkimore të pavarura të publikuara të kryera nga mjekë dhe shkencëtarë mbi agjentin shërues të gjetur në bimën Aloe Vera dhe përfitimet e tij jo toksike. Ky është shumë më tepër studime sesa mund të gjendej në ndonjë substancë tjetër natyrore, dhe qindra herë konfirmimi i sigurisë dhe efektivitetit të çdo ilaçi në dispozicion. Kujdes: Me pirjen e rregullt të Aloe Vera, diabetikët mund të përmirësojnë aftësinë e pankreasit për të prodhuar më shumë insulinë të vet. Meqenëse insulina e tepërt është e rrezikshme diabetikët duhet të konsultohen me mjekun e tyre për të monitoruar nevojën e tyre për insulinë shtesë. Shumë diabetikë raportojnë një ulje të sasisë së insulinës së kërkuar. Gjithashtu nëse përjetoni diarre ose ngërçe të zorrëve për më shumë se 2-3 ditë, ndërpriteni. Kjo është për shkak të ngacmuesve që përmban bima e aloe. Në vend të kësaj, ju mund të zgjidhni një produkt që ka hequr të gjithë irrituesit. Kujdes nga mashtrimet: Meqenëse tregu i konsumit ka krijuar një kërkesë të madhe për lëng Aloe Vera, prodhimi po rritet me shpejtësi. Fatkeqësisht, shumë marka përmbajnë sasi të papërshtatshme të lëngut të Aloe Vera për të qenë efektive. Sipas ligjit, nëse merrni një kazan 10.000 gallon dhe vendosni 9.999 gallon ujë në të dhe pastaj shtoni një gallon lëng Aloe Vera, ju lejohet të reklamoni se përmban "Aloe Vera të stabilizuar 100% të pastër". Ju nuk jeni të detyruar të përmendni sa ujë shtesë i është shtuar lëngut 100% Aloe Vera. Prandaj shumë njerëz janë të zhgënjyer sepse nuk marrin përfitimet e vlerësuara. Para se të përdorni ndonjë markë është mirë të shikoni tabelën e saktë të përmbajtjes siç përmendet në broshurën e një kompanie ose më mirë kërkoni që kompania t'ju japë shifrat e sakta të përmbajtjes. Gjithashtu, mos u tundoni të blini lëngun më të lirë të Aloe Vera. Lëngu i Aloe Vera është i shtrenjtë. Nëse nuk po merrni ndonjë përfitim prej tij, mund të keni zgjedhur produktin e gabuar. Provoni markat e tjera derisa të jeni të kënaqur. Testet kanë treguar se më pak se një përqind e markave të gatshme në dispozicion përmbajnë nivele të pranueshme të Aloe Vera për të qenë të çdo vlere mjekësore. Nga mbi 1.000 markat e Aloe Vera në dispozicion në treg sot, disa vështirë se kanë një gjurmë të Aloe Vera në to. Etiketat e tyre përmbajnë fraza të tilla "ka shije si ujë mineral" dhe "pa aditivë ose ruajtës". Analiza kimike zbulon se këto "produkte" nuk përmbajnë pothuajse asgjë tjetër veçse ujë mineral të thjeshtë. Lajmi i mirë është se gjithnjë e më shumë njerëz kanë filluar të shohin përmes biznesit të mashtrimit; kështu, shumë kompani të tjera tani po prezantojnë gjënë e vërtetë. Kujdes: Me pirjen e rregullt të Aloe Vera, diabetikët mund të përmirësojnë aftësinë e pankreasit për të prodhuar më shumë insulinë të vet. Meqenëse insulina e tepërt është e rrezikshme diabetikët duhet të konsultohen me mjekun e tyre për të monitoruar nevojën e tyre për insulinë shtesë. Shumë diabetikë raportojnë një ulje të sasisë së insulinës së kërkuar. Gjithashtu nëse përjetoni diarre ose ngërçe të zorrëve për më shumë se 2-3 ditë, ndërpriteni. Kjo është për shkak të ngacmuesve që përmban bima e aloe. Në vend të kësaj, ju mund të zgjidhni një produkt që ka hequr të gjithë irrituesit. Një nga produktet më premtuese është molo-cure. A.M.P. Molo-kurë Për IBS, Zorrët Rrjedhëse, Ulçera në Stomak, Kolit Ulcerativ, Sëmundja e Crohn dhe Refluksi i Acidit Molekula polisakaride mucilagjinoze Aloe Vera (A.M.P.) është një karbohidrate komplekse, një substancë ushqimore dhe është krejtësisht jo toksike. Molo-Cure është agjenti shërues i stabilizuar, i cili është nxjerrë nga Bima e Aloe Vera. Gallen Marshall, MD, Ph.D., profesor i imunologjisë dhe alergjisë në Qendrën e Shkencës Shëndetësore të Universitetit të Teksasit në Houston injektoi 50 studentë të mjekësisë në 1993 me polisakaride mucilaginous Aloe, me miratimin e FDA, dhe konfirmoi se nuk kishte efekte anësore toksike ( nuk ka toksicitet në mëlçi, palcën e eshtrave, veshkat dhe qelizat në përgjithësi). Që nga ky test në 1993, dhjetëra mijëra kanë marrë A.M.P. pa një incident të vetëm me efekt të dëmshëm. A.M.P. është gjetur të jetë shumë e dobishme në një numër mënyrash: • Ndihmon në ndalimin e gjakderdhjes, dëmtimit dhe rrjedhjes së murit të zorrëve, duke hequr kështu stresin nga sistemi imunitar. • Ndihmon në balancimin efektiv dhe rivendosjen e funksionit të duhur të sistemit imunitar duke lehtësuar përgjigjen autoimune dhe kushtet alergjike. • Vepron si një agjent i fuqishëm anti-inflamator për të zvogëluar inflamacionin. • Ndihmon në rindërtimin e mukozës mbrojtëse të zorrëve. • Promovon dhe përshpejton procesin e shërimit të indeve. • Ndihmon në ndalimin e prodhimit të tepërt të acideve të stomakut të cilat çojnë në urth, sëmundje të zbaticës së acidit ose "sëmundje të refluksit gastro-ezofageal" (GERD) • Ndihmon në rivendosjen e niveleve të duhura të lagështisë brenda zorrës së trashë duke eleminuar diarrenë dhe kapsllëkun me kalimin e kohës. • Ndihmon në nxitjen e të gjitha sistemeve trupore përmes promovimit të tretjes së duhur, thithjes dhe asimilimit të ushqimeve dhe lëndëve ushqyese. • Ndihmon në normalizimin e një sërë procesesh dëmtuese në traktin tretës. • Ndihmon në eliminimin e tretjes së dobët dhe kështu një mori reagimesh patologjike • Ka efekte direkte anti-bakteriale, anti-virale, anti-fungale, anti-maja dhe anti-parazitare. • Rrit Phagocytosis në mënyrë dramatike për të gëlltitur agjentë të huaj viral dhe bakterial. • Promovon përhapjen e florës së shëndetshme në aparatin tretës. • Ndihmon për të kontrolluar rritjen kronike të majave në mënyrë që flora normale e shëndetshme të lulëzojë. • Ndihmon në rritjen e qarkullimit të gjakut në të gjithë trupin dhe ndihmon në balancimin e sheqerit në gjak. • anshtë një antioksidant ndërqelizor jashtëzakonisht efektiv dhe pastrues i radikaleve të lira. • Depërton çdo qelizë në trup. • Nuk tretet nga sistemet enzimatike - merret në qelizë e paprekur. • Përthithet përmes vendeve të veçanta të receptorëve të cilat ekzistojnë brenda traktit tretës të njeriut. • Është 100% jo toksike pa efekte anësore negative. • Mund të përdoret njëkohësisht me çdo ilaç pa kundërindikacione. • Është 100% natyral. A.M.P. është klasifikuar si një material ushqimor i ngrënshëm dhe është i sigurt për të rriturit dhe fëmijët e të gjitha moshave. A.M.P. nuk eshte droge. Asnjë recetë nuk është e nevojshme. Një shënim për këshilla: Si gjithmonë, ndonëse ndonjë ose të gjitha këto produkte mund të jenë shumë të dobishme, mos harroni të kujdeseni për shkaqet rrënjësore të sëmundjeve tuaja. Lehtësimi i simptomave të sëmundjes në fakt mund të jetë i dëmshëm për shëndetin tuaj nëse nuk hiqni çfarëdo që i shkakton ato. Në shumicën e rasteve, pastrimi i mëlçisë, veshkave dhe zorrës së trashë dhe rregullimi i dietës/stilit të jetës janë të mjaftueshme për t'u kujdesur për shumicën e problemeve fizike. Për t'u marrë me çështjet psikologjike dhe emocionale që qëndrojnë pas shumicës së çrregullimeve fizike, unë sugjeroj të përdorni Sacred Santémony. Burimet e artikullit: Timeless Secrets of Health and Rejuvenation - Andreas Moritz

Unë gjithashtu rekomandoj Gingko Biloba, e disponueshme në shumicën e dyqaneve të ushqimit të shëndetshëm. Guarana dhe Gingko duket se plotësojnë njëra -tjetrën. Gingko konsiderohet ushqim i trurit. Me sa duket rrit rrjedhjen e gjakut në tru, duke përmirësuar kështu kujtesën dhe funksionimin e trurit. Dihet që përmirëson të gjitha llojet e problemeve të qarkullimit të gjakut dhe veçanërisht rrit rrjedhjen e gjakut në zemër, gjymtyrë, lëkurë, sy, vesh të brendshëm dhe organe të tjera. Gingko dihet se lehtëson ankthin dhe depresionin, marramendjen, dhimbjen e kokës, tringëllimën në veshët, PMS, astmën, simptomat e alergjisë dhe hepatitin. Alsoshtë gjithashtu një përmirësues natyral i humorit. Burimet e artikullit: Timeless Secrets of Health and Rejuvenation - Andreas Moritz

Jodi vjen në formën e një solucioni super të ngopur të jodidit të kaliumit i njohur klinikisht si SSKI. Është në dispozicion në çdo farmaci, zakonisht pa recetë. Jodidi SSKI mund të përfundojë një infeksion kokëfortë të fshikëzës, të shpërndajë cistet vezore dhe kolesterolin e tepërt, madje edhe të rrafshojë hemorroidet kur përzihet me një vaj vegjetal dhe aplikohet në vend para gjumit. Mund të përdoret edhe për kërpudhat e thonjve. Për infeksionet rezistente, kancerin e prostatës dhe sëmundjet e tjera të shkaktuara nga estrogjeni, përdorni 10 pika jod tri herë në ditë, për katër deri në gjashtë javë. Disa pika të jodidit SSKI të shtuar në ujin e infektuar me mikrobe pak minuta para se të pini, e bën të sigurt për të pirë. Për të mos u sëmurur pas një fluturimi të gjatë ajror, pini pak ujë të përzier me disa pika jodid SSKI. Jodidi udhëton shpejt në veshët, hundën dhe sinuset, duke kapur kështu grumbuj bakteresh dhe virusesh që qarkullojnë në ajrin e kabinës. Aplikime të tjera përfshijnë heqjen e kërpudhave të thonjve të këmbës, fryrjen e zvogëluar dhe zmadhimin e akneve të reja. Një shënim për sëmundjen/strumën e tiroides: Rreth 96% e strumave shkaktohen nga mungesa e jodit. Nëse mjekoni me jod, në mënyrë ideale me "jodidin SSKI" të thjeshtë pa recetë, duhet të bëhet më mirë nën mbikëqyrje të kujdesshme sepse, nëse përdoret shumë, jodi mund të çojë në hipotiroidizëm (shih më poshtë). Sidoqoftë, ngrënia e ushqimeve të pasura me jod, të tilla si dulse (një alga deti), është një mënyrë më indirekte dhe e sigurt për të rritur jodin dhe për të zvogëluar strumat. Në të njëjtën kohë, është e rëndësishme të hiqni muret e enëve të gjakut dhe mbingarkesën limfatike që qëndrojnë pas furnizimit të dobët me lëndë ushqyese (përfshirë jodin) dhe kullimin e mbeturinave nga zona e qafës dhe gjëndrës tiroide. Mbeturinat limfatike të bllokuara, të përbëra nga produktet e mbeturinave metabolike dhe qelizat e vdekura, shkaktojnë formimin e nyjeve dhe trashjen e përgjithshme të indeve atje. Kjo kërkon një rishikim të sistemit tretës, duke përfshirë heqjen e të gjithë gurëve biliare nga kanalet biliare të mëlçisë, (shiko gjithashtu Pastrimi i Mëlçisë Amazing) pastrimi i zorrës së trashë, dhe ndryshimi i dietës/stilit të jetesës sipas kërkesave të llojit të trupit. Dhe po, është thelbësore të shmangni të gjitha ushqimet e qumështit (përveç gjalpit të pakripur), mishin dhe veçanërisht ushqimet që përmbajnë sojë (mijëra ushqime të përpunuara përmbajnë soje). Kujdes: Megjithëse mungesa e jodit mund të shkaktojë sëmundje tiroide, jodi gjithashtu mund të shtypë funksionin e tiroides kur merret për periudha të gjata kohore, të tilla si disa muaj ose vite. Nëse vuani nga një gjendje tiroide, duhet të bëni kujdes të veçantë në monitorimin e funksionit të tiroides gjatë përdorimit të këtij trajtimi. Unë rekomandoj që të konsultoheni me mjekun tuaj ose një profesionist të kujdesit shëndetësor naturopatik para se të përdorni SSKI. Edhe pse shumë pak njerëz janë alergjikë ndaj jodit, ata që janë duhet ta shmangin atë në çdo formë. Burimet e artikullit: Timeless Secrets of Health and Rejuvenation - Andreas Moritz

Pfaffia (e njohur edhe si Xhenseni Brazilian ose Suma) është shumë efektive për problemet menstruale, simptomat e menopauzës, diabetin dhe çdo problem tjetër hormonal. Cohosh i zi është një nga produktet natyrore më efektive për menopauzën. Ndihmon në zvogëlimin dhe madje ndalimin e skuqjeve të nxehta dhe shqetësimeve të tjera gjatë ndryshimeve hormonale të një gruaje (shih artikullin "Qëllimi i menopauzës"). Burimet e artikullit: Timeless Secrets of Health and Rejuvenation - Andreas Moritz

Të gjitha këto produkte në thelb mund të arrijnë të njëjtën gjë. Kur përdoren në vend, ata janë në gjendje të heqin plotësisht kanceret malinje dhe jo malinje të lëkurës, nishanet, njollat ​​e mëdha dhe njollat ​​e tjera të lëkurës të tipit të rritjes. Kur një sasi e vogël aplikohet në një nishan, për shembull, rreth një javë më vonë nishani, së bashku me rrënjët e tij dhe depozitat toksike, shkarkohet nga lëkura dhe bie. Edhe tumoret e mëdha kanceroze dalin në një copë, pa pasur nevojë për kirurgji. Formula e Shërimit gjithashtu mund të merret brenda dhe ka përfitime të shumta shtesë. Kanceret, për shembull, që nuk janë të vendosur në lëkurë mund të eliminohen përmes përdorimit të brendshëm. Nëse keni ndërmend t'i përdorni këto barëra vetëm për përdorim lokal, Bari Indian më pak i shtrenjtë është i mjaftueshëm. Kujdes: Kur aplikoni Barin Indian, jini shumë të kujdesshëm që të mos e përdorni shumë ose mos e vendosni në pjesë të lëkurës që nuk kërkojnë ndonjë trajtim. Kloruri i zinkut që përmban mund të shkaktojë dëme serioze në lëkurën e shëndetshme. Pasta Bloodroot nuk përmban zink dhe mund të jetë më pak agresive. Burimet e artikullit: Timeless Secrets of Health and Rejuvenation - Andreas Moritz

Ekziston një bimë tjetër e Amerikës së Jugut që ka veti shumë të pazakonta dhe të dobishme për promovimin e shëndetit. Bima njihet si paullinia cupana, dhe farat e saj si Guarana. Ashtu si Pau d ’Arco, Guarana mund të gjendet në shumicën e dyqaneve të ushqimit të shëndetshëm Guarana konsiderohet si një eliksir natyral ose forcues energjie. Shpesh, indianët e Amazonës hanin vetëm Guaranën kur hynin në xhungël. Ata i bluanin farat, i përzienin me ujë dhe pinin përzierjen. Vetëm kjo do t'i mbante ata në udhëtimet e tyre të gjata. Ata gjithashtu përdorën Guarana për të luftuar ethet, dhimbjet e kokës dhe dhimbjet. Hulumtimet kanë treguar se Guarana stimulon butësisht sistemin mbiveshkor për të luftuar lodhjen pa prodhuar goditje të dëmshme të adrenalinës. Sasia e madhe e pjesës më të madhe pengon që kafeina e saj natyrale të lëshohet me breshëri, siç ndodh me kafen ose çajin e zi. Lëshimi gradual i kafeinës e bën shumë energji të disponueshme për trupin pa përdorur burimet e tij (të trupit) të energjisë. Guarana qetëson sistemin nervor dhe, për këtë arsye, është i dobishëm për kushtet e lidhura me stresin, përfshirë ankthin dhe depresionin. Hasshtë vlerësuar shumë si një bar tonik, duke përmirësuar përqendrimin dhe qëndrueshmërinë fizike. Shumë sportistë profesionistë dhe gjimnastë e përdorin rregullisht. Përdorimet e rekomanduara janë: • Kur keni nevojë për një nxitje të energjisë (merrni atë në vend të kafesë e cila mund të lodhë sistemin nervor) • Si një tonik i përgjithshëm dhe qetësues i stresit • Për ata që jetojnë një mënyrë jetese aktive ose kanë një ditë të vështirë përpara • Gjatë periudhave të punës së madhe, qoftë mendore apo fizike • Si stimulues i butë dhe për të hequr lodhjen • Kur shëroheni nga një sëmundje ose ndiheni të dobët • Për të ngadalësuar ose përmbysur shenjat e plakjes • Për të ndihmuar në lehtësimin e dhimbjeve të kokës dhe migrenës • Si diuretik natyral, për të hequr trupin nga lëngu i tepërt • Për të lehtësuar dhimbjet e periodave • Si një antidepresant jo-Addictive Çfarëdo marke që përdorni, sigurohuni që është 100% Guarana e pastër dhe nuk përzihet me përbërës të tjerë ose ruajtës. Kujdes nga çamçakëzat ose produktet e ngjashme që pretendojnë se përmbajnë Guarana. Sasia e madhe e kimikateve dhe ruajtësve, ngjyruesit, ëmbëlsuesit artificialë, etj. Që ato përmbajnë shkakton dëme të konsiderueshme në trup, të cilat mund t’i konfirmoni duke bërë testin e muskujve. Burimet e artikullit: Timeless Secrets of Health and Rejuvenation - Andreas Moritz

Në shekullin e 17 -të, herbalisti i njohur Nicholas Culpeper shkroi se kjo barishte mund të "shërojë" kujtesën, ndërsa, "ngrohjen dhe shpejtimin e shqisave". Vaji i sherebelës ka pasur gjithmonë atë reputacion, por askush nuk e dinte pse. Studiuesit nga Qendra Kërkimore e Bimëve Mjekësore (MPRC) në Universitetet e Newcastle dhe North Umbria në Mbretërinë e Bashkuar ndoshta kanë zbuluar sekretin e lashtë të urtë. Një enzimë e quajtur acetil cholinesterase (AChE) zbërthen një kimikat të quajtur acetylcholine që është tipikisht i mangët në pacientët me Alzheimer. Sipas një studimi të vitit 2003 në MPRC, sherebela pengon AChE. Hulumtuesit i dhanë 44 subjekteve ose kapsula me vaj sherebele ose kapsula placebo që përmbajnë vaj luledielli, dhe më pas kryen teste të kujtimit të fjalëve. Grupi që mori vajin e sherebelës dha rezultate shumë më të mira të testit sesa subjektet që morën placebo. Sherebela mund të gjendet në dyqanet e ushqimeve të shëndetshme dhe nga shumë faqe interneti. Nuk ka efekte anësore të njohura. Burimet e artikullit: Timeless Secrets of Health and Rejuvenation - Andreas Moritz

Astragalus membranaceus (Dong Quai në Mjekësinë Kineze) përdoret kryesisht për të forcuar imunitetin dhe për të ndihmuar trupin në parandalimin e ftohjeve, gripit dhe sëmundjeve të tjera. Sidoqoftë, sipas traditës kineze, astragalus nuk duhet të merret gjatë fazës së hershme të infeksioneve. Megjithatë, mund të shmangë gripin, megjithatë, nëse merret ashtu siç fillojnë të shfaqen shenjat ose simptomat e para. Efektet e tij më të mëdha janë parandaluese. Përdorime të tjera të propozuara janë: AIDS; arterioskleroza, efektet anësore të kimioterapisë, hepatiti kronik aktiv; diabeti; herpes gjenital; presioni i lartë i gjakut; hipertiroidizëm; dhe pagjumësia. Burimet e artikullit: Timeless Secrets of Health and Rejuvenation - Andreas Moritz

Ky ilaç i lashtë bimor ka veti shëruese shumë të ngjashme dhe po aq të fuqishme sa Lapacho, kështu që unë do të heq dorë nga përsëritja e tyre këtu. Unë do të përmend, megjithatë, një sëmundje të veçantë për të cilën ekstrakti i gjetheve të ullirit ka efekte veçanërisht mahnitëse dhe me veprim të shpejtë-Herpes. Në shumicën e rasteve, pesë kapsula 150 mg, ose dy Kapsula 500 mg në ditë, të marra me ushqim, ndihmon për t'i dhënë fund kësaj mundimi të dhimbshëm brenda vetëm 3-4 ditëve. Për pacientët shumë të moshuar, megjithatë, mund të zgjasë deri në një javë ose dy për shërim të plotë. Ekstrakti i gjetheve të ullirit është një nga alternativat natyrore ndaj antibiotikëve farmaceutikë. Ajo ka qenë prej kohësh e njohur për vetitë e saj antimikrobike dhe është testuar zyrtarisht si një agjent antimikrobik, me fuqi të mjaftueshme. Burimet e artikullit: Timeless Secrets of Health and Rejuvenation - Andreas Moritz

Mjekët e Amerikës së Jugut po përdorin një recetë që rrjedh nga qytetërimi i lashtë i Incave për të trajtuar me sukses forma të ndryshme të kancerit-përfshirë leuçeminë dhe sëmundje të tjera kërcënuese për jetën. Ata përdorin lëvoren e brendshme të Pemës Lapacho Colorado, ose Red Lapacho - e quajtur kështu për shkak të luleve të saj të kuqe të ndezur. Gjithashtu e njohur si Pau d'Arco, Ipe Roxa dhe Taheebo, pema e kuqe Lapacho rritet në pjesët më të ngrohta të Amerikës së Jugut: Brazil, Argjentina veriore, Paraguaj, Bolivi, etj. Pema me sa duket rritet vetëm aty ku ka përmbajtje të lartë të ozonit në ajër, me përqëndrime të larta të joneve negative të oksigjenit negativ. Ai është praktikisht pa ndotës të shkaktuar nga ndotës të tillë si pesticidet ose tymi i shkarkimit. Pema ka lule të gjalla, në formë bori-rozë, vjollce ose të verdhë, në varësi të specieve. E Pema Lapacho me lule vjollce ka fuqinë më të madhe. Gjëja e pazakontë në lidhje me lulet është se ato janë mishngrënëse dhe hanë insekte, duke mbrojtur pemën kundër dëmtuesve, parazitëve, infeksioneve virale dhe rritjes së kërpudhave. Fuqia e pemës qëndron në lëvoren e brendshme. Mund të hiqet pa dëmtuar, të thahet, nga e cila merret një ekstrakt. Pema rinovon lëvoren e saj dhe, për këtë arsye, shërben si një burim furnizimi i vazhdueshëm. Përbërësi aktiv është i njohur si Lapacho. Ilaçi bimor vlerësohet për aftësinë e tij për të forcuar dhe balancuar sistemin imunitar të trupit. Me të gjitha ilaçet barishtore dhe thesaret që Incat na lanë, duket se nuk ka asnjë aq të çmuar sa Lapacho, të cilin pasardhësit e tyre - Callaway - po e përdorin edhe sot. Lapacho zakonisht përdoret në trajtimin alternativ të kancerit, AIDS -it dhe rritjes së madhe të Candida Albicans dhe problemeve të tjera kërpudhore, si dhe shumë sëmundje të tjera të sistemit imunitar. Për më tepër, Lapacho vlerësohet shumë për aftësinë e tij për të detoksifikuar trupin, veçanërisht mëlçinë, veshkat dhe traktin e zorrëve. Gjithashtu ndihmon foshnjat të përballojnë alergjitë ushqimore dhe ngërçet e zorrëve. Hulumtimet në Amerikën e Jugut mbi Lapacho kanë treguar se ajo ndihmon në zvogëlimin e kundër-reagimeve ndaj antibiotikëve dhe lejon që ilaçet e tjera të funksionojnë në mënyrë më efektive duke zvogëluar rrezikun e efekteve toksike në mëlçi. Lapacho mund të përdoret në mënyrë të sigurt së bashku me ilaçet e tjera dhe madje të minimizojë efektet anësore të tyre. Unë personalisht ia kam rekomanduar qindra dhe mijëra njerëzve, me rezultate shumë të mira, veçanërisht për infeksionet. Shumë mjekë dhe kirurgë dentarë tani i përshkruajnë në mënyrë rutinore Lapacho pacientëve të tyre për infeksion në vend që t'u japin antibiotikë. Kjo barishte duket se funksionon si në nivelin kauzal ashtu edhe në atë simptomatik, gjë që mund të shpjegojë mungesën e efekteve anësore. Mjekimi i Kalibrit më të Lartë Më poshtë është një listë e sëmundjeve që mjekët e Amerikës së Jugut gjetën se u ndihmuan nga Lapacho: • Tonik i Anemisë • Ulçera të astmës • Arterioskleroza • Ndërtues gjaku • Bronkit • Kanceri • Cistiti • Diabeti • Gastriti • Herniet • Sëmundjet infektive • Leuçemia • Sëmundjet e mëlçisë • Osteomieliti • Psoriaza • Pirorrea • Semundja e Parkinsonit • Krimb unazor • Reumatizmi • Probleme me lëkurën • Venat me variçe • Sëmundjet veneriane • Plagët Hulumtimet e mëtejshme treguan se Lapacho është gjithashtu i dobishëm në ftohjet, gripin, gonorrea, polipet, infeksionin dhe zmadhimin e prostatës, tuberkulozin, rritjen, sklerozën e shumëfishtë, tifon, marramendjen, impotencën, humbjen e flokëve, vlon, kafshimet e gjarprit, alergjitë ushqimore dhe alergjitë kimike. Kur aplikohet në vend, mund të ndihmojë kundër zbokthit, ekzemës dhe kancerit të lëkurës. Shkencëtarët besojnë se Lapacho madje mund të ketë potencial në trajtimin e SIDA -s. Aveloz është një ilaç bimor i cili kur përdoret në kombinim me Lapacho është i aftë të thyejë praktikisht qelizat e kancerit ndërsa vetë Lapacho trajton më shumë shkakun e sëmundjes. Zbulimi magjepsës në lidhje me vetitë e Lapacho është se nuk ka pasur asnjë regjistrim në kërkimet mjekësore të një agjenti kimik antibiotik të aftë për të shkatërruar bakteret dhe viruset. Çdo lloj tjetër vegjetacioni i njohur kur ekspozohet ndaj ujit dhe motit përfundimisht mbulohet me spore që çojnë në formimin e kërpudhave. Kjo nuk ndodh në rastin e Lapacho, duke treguar një rezistencë të pazakontë. Më poshtë janë vetitë e njohura të Lapacho: • ANALGJESIK - agjent që zvogëlon dhimbjen pa humbjen e vetëdijes • SEADATIVE - agjent që lehtëson nervozizmin, acarimin dhe shqetësimin • DEKONGESTANT - agjent që lehtëson bllokimet në të gjithë trupin • DIURETIK - agjent i përdorur për të stimuluar sekretimin dhe rrjedhjen e urinës • HIPOTENSIVE - relaksues i fuqishëm nervor që nxit gjumin kur është e nevojshme • VIRUCIDAL - agjent i aftë për të shkatërruar një virus Shërimet dramatike të shkaktuara nga Lapacho në Brazil ishin aq befasuese saqë qeveria e Brazilit filloi të studionte dhe konfirmonte vetitë e saj shëruese. Hulumtimet në Universitetin e Illinois, SHBA, mbështesin kërkimin në Brazil, dhe pretendimin se Lapacho vërtet përmban një substancë që është shumë efektive kundër kancerit. Dr Teodoro Meyer nga Universiteti Shtetëror i Tucuman, Argjentinë, ishte studiuesi i parë që zbuloi një substancë antibiotike, të quajtur Zyloiden, që ai zbuloi se është e aftë të vrasë viruset. Lapachol, përbërësi kryesor i barit, gjithashtu u zbulua se kishte veprim të fuqishëm antitumoral pa efekte anësore toksike. Aktiviteti antineoplastik u konfirmua në vitin 1968 kur përdorimi i Lapachol tek minjtë që mbanin Sarcoma të Yashida pengoi rritjen e tumoreve në 84 përqind të kafshëve të trajtuara me doza të larta. Profesori Accorsi i Universitetit të Sao Paulos gjithashtu zbuloi se Lapacho ka një vlerë të shkëlqyer terapeutike në trajtimin e formave të ndryshme të kancerit, përfshirë leukeminë. Një grup kërkimor japonez i udhëhequr nga mjekë nga Qendra Kombëtare e Kancerit konfirmoi gjetjet e profesorit Accorsi. Studiuesit ishin në gjendje të nxirrnin një substancë kundër kancerit nga Lapacho, të cilën ata zbuluan se vepronte kundër leuçemisë dhe tumoreve malinje, përfshirë ato në kancerin e stomakut. Përveç vetive të tij të fuqishme shëruese, Lapacho është një tonik i fuqishëm dhe ndërtues gjaku që rrit përmbajtjen e hemoglobinës dhe numrin e trupave të kuq. Kjo nuk është për t'u habitur sepse Lapacho përmban hekur lehtësisht të absorbueshëm (koloidal). Ai gjithashtu ndihmon në asimilimin e duhur të lëndëve ushqyese dhe eliminimin e mbeturinave, gjë që është thelbësore për shërimin nga çdo sëmundje. Lapacho duket se është i aftë të rigjallërojë trupin, duke krijuar elemente të reja jetësore dhe rritje normale të qelizave. Lejon kontrollin e sëmundjeve "të pashërueshme", duke zgjatur jetëgjatësinë dhe duke rritur cilësinë e jetës të dyja në të njëjtën kohë. Lapacho është një dhuratë e natyrës për ne njerëzit dhe ne mund të përfitojmë shumë nga pranimi i kësaj dhurate. Dozimi: Për të forcuar sistemin imunitar, pini 2-3 gota çdo ditë, ose merrni 2 kapsula tri herë në ditë. Për infeksion/inflamacion, kancer ose sëmundje të tjera serioze, dyfishoni dozën. Kujdes: Jo të gjitha produktet Pau d ’Arco të shitura në dyqanet ushqimore të sotme, në internet dhe madje edhe në dyqanet bimore janë mjaft të fuqishme për të pasur efektet e përmendura. Kërkoni dyqanet më me reputacion të njohur për produktet e tyre me cilësi të lartë, edhe nëse çmimet e tyre janë disi më të larta se në dyqanet që shesin markat e zakonshme. Sidoqoftë, zbulova se edhe ekstraktet e ofruara në dyqanet e ushqimit shëndetësor lokal kanë ende disa përfitime të mira, mjaft efektive për të luftuar një infeksion të thjeshtë ose dobësi imune Burimet e artikullit: Timeless Secrets of Health and Rejuvenation - Andreas Moritz

Ekzistojnë një numër sheqernash që në të vërtetë mund t'i japin fund infeksioneve pa shkatërruar as mikrobet që i shkaktojnë ato: 1. FOS FOS është një zinxhir i koncentruar i fruktooligosakarideve i përbërë nga karbohidratet që gjenden natyrshëm në fruta, perime dhe drithëra. FOS ka qenë një shtesë popullore në Japoni prej vitesh dhe po respektohet gjithnjë e më shumë në Hemisferën Perëndimore për efektet e saj "prebiotike". Prebiotikët shërbejnë si lëndë ushqyese të zorrëve për bakteret e dobishme probiotike që natyrisht popullojnë zorrën, të tilla si bifidobakteret dhe laktobacilet. FOS kështu promovon aftësinë e këtyre baktereve për të mbështetur tretjen e duhur. Ndër ata që mund të përfitojnë veçanërisht nga efektet shëndetësore të FOS në bakteret e zorrëve janë njerëzit që kanë përdorur antibiotikë (antibiotikët mund të prishin seriozisht ekuilibrin e baktereve të zorrëve), njerëzit që kanë ngrënë një dietë të varfër për disa muaj apo vite, vizitorë në vende të huaja ku " diarreja e udhëtarëve "është një rrezik, dhe ata që përballen me stres të vazhdueshëm. Hulumtimet japoneze kanë treguar se FOS shtesë tretet vetëm në një masë të vogël në traktin e sipërm gastro-intestinal. FOS kalon praktikisht i pandryshuar në zorrën e trashë, ku fermentohet dhe përdoret si lëndë djegëse nga bakteret e dobishme. Të dy organizmat e dobishëm dhe potencialisht të dëmshëm banojnë në traktet tona të poshtme gastro-intestinale, por për fat të mirë, shumë baktere patogjene dhe putrefaktive nuk mund të prishin lidhjet që mbajnë FOS së bashku. Sipas hulumtimit, FOS mund të ndihmojë në nxitjen deri në një rritje dhjetëfish të popullsisë së bifidobaktereve dhe laktobacileve. Si rezultat, mjedisi i zorrëve bëhet gjithnjë e më i pabanueshëm për bakteret potencialisht të dëmshme si Escherichia coli, clostridia, Veillonella dhe Klebsiella. Ndërsa bakteret e dëmshme vdesin, bakteret e dobishme të zorrës së trashë lejohen të rriten dhe të shumohen, duke krijuar një ekuilibër të dobishëm të zorrëve për të ushtruar efektet e tyre promovuese të shëndetit. Përveç ndihmës në tretje, FOS mund të përfitojë edhe diabetikët duke parandaluar luhatjet e sheqerit në gjak. Duke ndihmuar në eliminimin ose parandalimin e formimit të komponimeve toksike në zorrë, gjak dhe limfë, FOS mund të ndihmojë mëlçinë në përpjekjet e saj për të mbajtur trupin pa toksina. FOS tashmë është treguar se mbështet funksionet kardiovaskulare duke ulur presionin e gjakut dhe duke zvogëluar yndyrnat në gjak dhe nivelet e kolesterolit total. Aftësia e nxitur nga FOS për të rritur rezistencën ndaj infeksionit mund të jetë veçanërisht e dobishme për njerëzit në rrezik të shtuar të infeksioneve bakteriale. FOS gjithashtu mbështet prodhimin e vitaminave dhe mineraleve të ndryshme. Studimet e kafshëve sugjerojnë se FOS mund të ndihmojë në parandalimin e anemisë dhe humbjen e densitetit të kockave duke promovuar thithjen e hekurit dhe kalciumit në zorrët. FOS është një pluhur i butë, i bardhë, i ngjashëm me sheqerin, i cili mund të merret në formë tabletash/kapsulash (shih Informacioni mbi produktin). Dozat shumë të larta mund të shkaktojnë gaz të zorrëve tek disa njerëz. 2. Xylitol frenon prishjen e dhëmbëve Xylitol është një alternativë sheqeri që duket dhe shijon si sheqer i vërtetë, por përmban më pak se 40% të kalorive. Xylitol është një karbohidrat natyral që gjendet në bimë dhe perime fibroze, përfshirë thuprën dhe drurë të tjerë të fortë, manaferrat, lëvoret e bajames dhe kallinjtë e misrit. Trupi i njeriut prodhon sasi të vogla (5-15 gram në ditë) gjatë metabolizmit normal. Shtë miratuar për përdorim si zëvendësues i sheqerit në mbi 35 vende. Xylitol është treguar në studime për të zvogëluar pllakën dhe zgavrat deri në 80% duke neutralizuar acidet e pllakës dhe duke penguar rritjen e mutantit Streptococcus, bakteret që prodhojnë pllaka më përgjegjëse për shkaktimin e kaviteteve (kariesit dentar). Xylitol stimulon remineralizimin e smaltit të dhëmbëve. Dihet gjithashtu se forcon sistemin imunitar, dhe tek fëmijët, Xylitol pengon në mënyrë specifike rritjen e baktereve të Streptococcus pneumonia, duke zvogëluar infeksionet e veshit dhe sinusit në provat klinike me 40%. Përveç kësaj, Xylitol është treguar se përmirëson erën e frymëmarrjes, ngadalëson humbjen e smaltit të dhëmbëve, zvogëlon infeksionet në gojë dhe nazofaringë dhe lehtëson gojën e thatë. Shtë i sigurt për diabetikët dhe hipoglikemikët. Xylitol nuk inkurajon rritjen e majave, përfshirë candida albicans. Për dallim nga sheqeri i zakonshëm, ksilitoli rrit absorbimin e vitaminave B dhe kalciumit. Xylitol gëzon një pranim të gjerë në Japoni, Finlandë dhe vendet skandinave. Në Bashkimin Sovjetik është përdorur për dekada si një ëmbëlsues për diabetikët, dhe në Gjermani në tretësira për ushqimin intravenoz. Studime të shumta klinike dhe në terren të kryera gjatë 30 viteve të fundit kanë demonstruar sigurinë dhe efikasitetin e ksilitolit si një alternativë e shëndetshme ndaj sheqerit dhe ëmbëlsuesve artificialë. Xylitol rekomandohet dhe përdoret nga dentistët, periodontistët dhe pothuajse të gjithë profesionistët e tjerë mjekësorë dhe dentarë në të gjithë botën. Xylitol i shtohet çamçakëzit, pikat e gomës dhe ëmbëlsirave të forta, menteve, pastave të dhëmbëve dhe shpëlarësve të gojës. Studimet e fundit në Shkollat ​​Dentare të Universiteteve Michigan dhe Indiana kanë testuar efektin e përzierjeve të ksilitol/sorbitol në çamçakëz dhe mente në pllakë. Ata treguan një rënie të konsiderueshme në akumulimin e pllakës. Në Shtetet e Bashkuara, ksilitoli miratohet si një shtesë ushqimore e drejtpërdrejtë për përdorim në ushqime për përdorime të veçanta dietike. Mund të blihet në formë të madhe nga dyqanet e ushqimeve të shëndetshme dhe shumë dyqane online (shiko informacionin e produktit). 3. D-manoza për infeksionet e fshikëzës/veshkave D-manoza konsiderohet të jetë një sheqer i thjeshtë, si glukoza. Gjendet natyrshëm në lëngun e boronicës dhe ananasit. Kur D-Manoza gëlltitet në trup, shumica e saj absorbohet me shpejtësi përmes stomakut dhe traktit të sipërm gastro-intestinal para se të arrijë në zorrë. Rezultati është se pothuajse i gjithë sheqeri zbrazet në urinë përmes veshkave, dhe vetëm një sasi shumë e vogël e D-Manozës në të vërtetë metabolizohet nga trupi. Edhe pse mund të mos jetë e qartë në fillim, por fakti që trupi e trajton D-Manozën në thelb si një produkt i mbeturinave rezulton të ketë implikime shumë pozitive për njerëzit që vuajnë nga çrregullime urinare, siç është infeksioni i fshikëzës. Escherichia Coli (ose E. Coli) është bakteri normal që gjendet në çdo trakt të zorrëve si pjesë e popullatës së mikrobeve natyrore aty. Kur bakteret E. Coli gjejnë rrugën e tyre në traktin urinar, ato mund të infektojnë fshikëzën urinare. Kjo është mjaft e zakonshme. Në fakt, 80-90% e të gjitha infeksioneve të fshikëzës (cistiti) mund t'i atribuohen E. Coli që hyn në traktin urinar, një problem 50 herë më i përhapur tek gratë sesa tek burrat. Me kusht që ekziston një dobësi predispozuese e sistemit imunitar, bakteret E. Coli të pranishme në vaginë janë në gjendje të migrojnë në uretër dhe më pas në fshikëz, kjo është arsyeja pse shumë gra përfundojnë me infeksion të fshikëzës sa herë që kryejnë marrëdhënie. Nëse sistemi imunitar nuk i shkatërron ato, bakteret E. Coli kanë aftësinë të ngjiten si zam në muret e brendshme të traktit urinar dhe fshikëzës. Një infeksion i fshikëzës ose traktit urinar mund të tregohet nga mosmbajtjeje, ndjesi djegieje gjatë urinimit, ndjenjë urgjence për të urinuar pa aftësinë për të zbrazur plotësisht, urinë të kuqërremtë ose të turbullt, urinë me erë të keqe, dhimbje në bark të poshtëm dhe urinim të shpeshtë. Nëse nuk trajtohet, një infeksion i fshikëzës mund të çojë në një infeksion të veshkave kur bakteret vazhdojnë të migrojnë deri në ureter në veshka. Në një rast të tillë, do të ketë simptoma shtesë të tilla si ndjesi djegieje gjatë urinimit, urinim të shpeshtë, urgjencë të shtuar për të urinuar, dhimbje në pjesën e poshtme të shpinës, të dridhura, nauze, të vjella dhe diarre. D-Manoza ka një strukturë kimike unike që e bën atë t'i përmbahet baktereve E. Coli edhe më këmbëngulëse sesa E. coli t'i përmbahet qelizave njerëzore. Urinimi normal, pra, me një nivel të mjaftueshëm të D- Manozës të pranishme në urinë, bëhet një trajtim i thjeshtë dhe efektiv për kushtet e mësipërme. Sado e mrekullueshme të tingëllojë, qelizat E. Coli të veshura nga D-Mannose në urinë bëhen të palosura dhe skuqen menjëherë nga trupi. Përdorimi i parë i antibiotikëve në trajtimin e infeksionit të fshikëzës ose veshkave pothuajse gjithmonë çon në infeksione të përsëritura. Edhe pse këto ilaçe vdekjeprurëse vrasin me sukses mikroorganizmat e padëshiruar, ata gjithashtu shkatërrojnë florën e dobishme përgjegjëse për mbajtjen larg të çdo bakterie infektive. Në thelb, sistemi imunitar varet nga këto mikrobe "miqësore" për të mbrojtur trupin kundër dekompozimit ndërsa jeni ende gjallë. Përdorimi i antibiotikëve ka bërë që shumë gra të përfundojnë me infeksione të majave, gjë që tregon se ky mekanizëm mbrojtës tashmë është thyer. D-Mannose nuk ka veti anti-fungale. Nuk vret bakteret, miqësore apo jomiqësore. D-Mannose thjesht ndihmon për të hequr E. coli të gabuar nga brenda traktit urinar nga procesi natyror i urinimit. Përveç që nuk ka efekte anësore dhe nuk ka pothuajse asnjë barrë për sistemin tretës, ai gjithashtu ka shije të mirë. Cistiti Intersticial (IC) është një çrregullim kronik i fshikëzës që imiton simptomat e një infeksioni të zakonshëm të traktit urinar (UTI). Doza normale terapeutike është 1/2 lugë. çdo ditë për pacientët kronikë të IC dhe UTI, ose javore për masa parandaluese (shiko informacionin e produktit). Përveç përdorimit të D-Mannose, të sëmurët me UTI kërkojnë pastrim të plotë të zorrëve të mëdha, kanaleve biliare të mëlçisë dhe veshkave, dhe një rregullim të dietës dhe stilit të jetesës siç mbështetet në këtë libër. Marrja e jodidit SSKI gjithashtu mund të jetë e dobishme. Burimet e artikullit: Timeless Secrets of Health and Rejuvenation - Andreas Moritz

Kripa natyrore e detit përmban 92 minerale thelbësore, ndërsa kripa e detit e rafinuar dhe e falsifikuar përmban vetëm dy elementë, natriumin (Na) dhe klorin (Cl). Kur ka një mangësi dietike të elementëve gjurmë, qelizat humbasin aftësinë për të kontrolluar jonet e tyre. Kjo ka pasoja të tmerrshme për trupin e njeriut. Edhe nëse ekuilibri i joneve humbet për vetëm një minutë, qelizat në trup fillojnë të shpërthejnë. Kjo mund të çojë në çrregullime nervore, dëmtime të trurit ose spazma të muskujve, si dhe prishje të procesit të rigjenerimit të qelizave. Kur gëlltitet, kripa natyrore e detit (uji i detit i rikonstruktuar) lejon që lëngjet të kalojnë lirshëm membranat e trupit, muret e enëve të gjakut dhe glomerulat (njësitë filtruese) të veshkave. Sa herë që përqendrimi i klorurit të natriumit rritet në gjak, uji në indet fqinje tërhiqet nga ai gjak i pasur me kripë. Kjo, nga ana tjetër, i lejon qelizat të ri-thithin lëngun e pasuruar brenda qelizor. Veshkat e shëndetshme heqin lehtë lëngjet e kripura. Prania e kripës së rafinuar, megjithatë, paraqet një rrezik të madh për trupin. Ai parandalon këtë kalim të lirë të lëngjeve dhe mineraleve, duke shkaktuar kështu që lëngjet e grumbulluara të ngecin në nyje, kanalet limfatike, nyjet limfatike dhe veshkat. Efekti i tij dehidratues mund të çojë në formimin e gurëve të tëmthit dhe probleme të tjera të shumta shëndetësore. Trupi kërkon kripë për të tretur siç duhet karbohidratet. Në prani të kripës natyrale, pështyma dhe sekrecionet e stomakut janë të gatshme të prishin rezervën fibroze të karbohidrateve. Në formën e tij të tretur dhe të jonizuar, kripa lehtëson procesin e tretjes dhe sanitizon traktin gastrointestinal. Në të kundërt, kripa e tryezës e prodhuar komerciale ka efektin e kundërt. Për ta bërë kripën të rezistojë në përthithjen e lagështirës dhe, në këtë mënyrë, të jetë më i përshtatshëm për konsumatorin, prodhuesit e kripës shtojnë kimikate si tharëse, si dhe zbardhues të ndryshëm, në formulën përfundimtare të kripës. Agjentët zbardhues bëjnë që kripa me ngjyrë gri të duket e bardhë borë. Kripa gjithashtu përmban aditivë të tjerë të dëmshëm, përfshirë silikatin e aluminit, një shkak kryesor i sëmundjes së Alzheimerit. Pas përpunimit, kripa nuk mund të përzihet ose të kombinohet me lëngjet e trupit të njeriut. Kjo padyshim minon proceset më themelore kimike dhe metabolike në trup. Mbajtja e ujit, problemet e veshkave dhe presionit të gjakut janë pasojat më të dukshme të konsumimit të kripës. Shumë natrium gjithashtu mund të shkaktojë ngërçe të muskujve, lodhje, nervozizëm, konfuzion, dobësi të muskujve, fryrje të barkut, presion të lartë të gjakut dhe sëmundje të zemrës. Kripa e rafinuar është ende duke u shtuar në mijëra ushqime të ndryshme. Mbi pesëdhjetë përqind e popullsisë amerikane vuan nga mbajtja e ujit (shkaku kryesor i shtimit të peshës dhe obezitetit). Një përqindje e mirë e këtij problemi mund t'i atribuohet përdorimit të gjerë të kripës së prodhuar në treg. Përpara se të prodhohej komercialisht, kundrejt korrjes natyrore, kripa konsiderohej si malli më i çmuar në tokë, madje edhe më i çmuar se ari. Gjatë epokës keltike, kripa u përdor për të trajtuar shqetësimet e mëdha fizike dhe mendore, djegiet e rënda dhe sëmundjet e tjera. Hulumtimet kanë treguar se uji i detit largon çekuilibrin hidro-elektrolitik, një çrregullim që shkakton humbjen e përgjigjes imune, alergjitë dhe shumë probleme të tjera shëndetësore. Vitet e fundit, kripa ka fituar një reputacion të keq dhe njerëzit kanë mësuar t'i frikësohen asaj, në të njëjtën mënyrë ata kanë frikë nga kolesteroli. Shumë mjekë paralajmërojnë pacientët e tyre që të qëndrojnë larg ushqimeve të pasura me natrium dhe natrium. Por të jetosh jetë pa kripë, nga ana tjetër, do të thotë të kesh rritje të rrezikut të mungesës së mineraleve dhe mineraleve, si dhe komplikime të tjera të shumta. Ushqimi i kripës së parafinuar plotëson nevojën e trupit për kripë pa prishur çekuilibrin hidro-elektrolitik. Nëse dieta juaj përmban një sasi të mirë kaliumi në formë natyrale, nuk duhet të shqetësoheni për dëmtimin nga sasia relativisht e vogël e natriumit në kripën e detit. Ushqimet që janë veçanërisht të larta në kalium janë bananet, kajsitë, avokadot, farat e kungullit, fasulet, patatet dhe kungulli i dimrit. Kur nivelet e kaliumit në trup bien nën normale, natriumi mund të bëhet burim i çekuilibrit. Kripa e oqeanit kelt dhe kripa e papërpunuar e gurit janë kripëra të shkëlqyera. Kripa keltike nxirret natyrshëm përmes tharjes së diellit, dhe kripa e gurit është kripë deti miliona vjeçare e korrur nga thellësia brenda kores së tokës. Përveç që kanë një shije të shijshme (në kontrast me shijen e mprehtë të kripës komerciale), këto kripëra gjithashtu kanë një efekt detoksifikues në traktin gastrointestinal të zorrëve. Që kripa të jetë e dobishme për shëndetin tuaj, ajo duhet të depërtojë në ushqime, duke lejuar kështu që lagështia e frutave, perimeve, drithërave, bishtajoreve, të shpërndajë kripën. Nëse kripa përdoret në gjendjen e saj të thatë duke e shtuar atë në ushqimin tuaj më pas, ajo hyn në trup në një formë jo të jonizuar dhe krijon etje (një shenjë e helmimit). Kjo ndodh, për shembull, kur hani patate të skuqura ose kokoshka. Meqenëse kripa nuk po asimilohet dhe përdoret siç duhet në atë formë, mund të çojë në shqetësime të tjera gjithashtu. Ju mund të shpërndani një majë kripe në një sasi të vogël uji dhe shtojeni atë në fruta ose ushqime të tjera që zakonisht nuk gatuhen. Kjo do të ndihmojë në tretjen e atyre artikujve ndërsa ndihmon në de-acidifikimin e trupit. Shtimi i një majë kripe në ujin e pijshëm gjeneron alkalinitet në trup dhe ju siguron minerale të rëndësishme dhe elementë gjurmë. Ndoshta vlen të përmendet në këtë pikë që ushqimi duhet të ketë shije të shijshme, por jo të kripur, në vetvete. Llojet e trupit Pitta kërkojnë më pak kripë se llojet e tjera të trupit. Kripa keltike ose kripëra të tjera të shëndetshme nuk janë vetëm të shijshme, por edhe thelbësore për një shëndet të mirë. Përfitimet e kripës së vërtetë: • Stabilizon rrahjet e parregullta të zemrës dhe rregullon presionin e gjakut - në lidhje me ujin. • Nxjerr aciditetin e tepërt nga qelizat në trup, veçanërisht qelizat e trurit. • Balancon nivelet e sheqerit në gjak, gjë që është veçanërisht e rëndësishme për diabetikët. • essentialshtë thelbësore për gjenerimin e energjisë hidroelektrike në qelizat në trup. • vitalshtë jetike për thithjen e përbërësve ushqyes përmes traktit të zorrëve. • neededshtë e nevojshme për të pastruar mushkëritë nga mukusit dhe gëlbazës ngjitëse, veçanërisht në astmë dhe fibrozë cistike. • Pastron kataren dhe kongjestionin në sinuset. • ashtë një antihistamine e fortë natyrore. • Mund të parandalojë ngërçet e muskujve. • Ndihmon në parandalimin e prodhimit të tepërt të pështymës. Pështyma që rrjedh nga goja gjatë gjumit mund të tregojë mungesë kripe. • I bën kockat të forta. Njëzet e shtatë për qind e përmbajtjes së kripës në trup ndodhet në eshtra. Mungesa e kripës dhe/ose ngrënia e kripës së rafinuar kundrejt kripës reale janë shkaqet kryesore të osteoporozës. • Rregullon gjumin; vepron si një hipnotizues natyral. • Ndihmon në parandalimin e përdhes dhe artritit përdhes. • vitalshtë jetike për ruajtjen e seksualitetit dhe epshit. • Mund të parandalojë venat me variçe dhe venat merimangë në këmbë dhe kofshë. • Furnizon trupin me mbi 80 elemente minerale esenciale. Burimet e artikullit: Timeless Secrets of Health and Rejuvenation - Andreas Moritz

Duke folur për peroksid hidrogjeni, kjo substancë natyrale ka përfitime të mëdha për gripin dhe ftohjet. Mund të jetë efektiv 80% të kohës, veçanërisht nëse përdoret kur simptomat shfaqen për herë të parë. Në vitin 1928 Richard Simmons, MD hipotezoi se ftohjet dhe viruset e gripit hyjnë në trup përmes kanalit të veshit, jo përmes syve, hundës apo gojës, siç besonin shumica. Gjetjet e tij u hodhën poshtë nga komuniteti mjekësor. Por ai këmbënguli që të kapësh gripin ose të ftohtin përmes kanalit të veshit, dhe ai mund të ketë të drejtë. Në vitin 1938 studiuesit gjermanë patën sukses të madh duke përdorur peroksid hidrogjeni për trajtimin e ftohjes dhe gripit. Sidoqoftë, të dhënat e tyre janë injoruar për më shumë se 60 vjet, ndoshta sepse nuk ka shumë para për të bërë duke shitur peroksid hidrogjeni. Në përgjithësi, mbajtja e gishtërinjve larg veshëve tuaj do të zvogëlojë shumë shanset tuaja për të ardhur në kontakt me këto viruse, megjithatë, meqenëse ato janë mikroskopike dhe mund të transmetohen nga ajri, ato mund të vendosen mbi ose edhe në veshin tuaj. Sipas gjetjeve gjermane, pasi mikrobet të kenë hyrë në veshin e brendshëm (veshi i mesëm) ata do të fillojnë të shumohen. Nga atje, ata kanë qasje të lehtë në pjesën tjetër të trupit, duke e infektuar atë në të gjithë. Trajtimi është i thjeshtë dhe përfshin administrimin e disa pikave prej 3% të Peroksidit të Hidrogjenit (H202) në secilin vesh, edhe pse shpesh vetëm një vesh është i infektuar. H202 fillon të veprojë menjëherë dhe pas 2-3 minutash të gjitha mikrobet janë neutralizuar. Do të ketë një ndjesi zhurme flluskuese në vesh, dhe ndoshta edhe pickim të lehtë. Filloni me njërin vesh, dhe pasi flluska të jetë qetësuar, kullojeni mbi inde dhe përsëriteni me veshin tjetër. Një ose dy aplikime janë zakonisht të mjaftueshme. Peroksidi i hidrogjenit me tretësirë ​​3% është krejtësisht i sigurt për foshnjat/fëmijët dhe është në dispozicion në çdo farmaci për disa dollarë. Mënyra më e mirë për ta administruar atë është të përdorni një pikatore. Nëse H202 bie në sy, shpëlajini ato me ujë. Burimet e artikullit: Timeless Secrets of Health and Rejuvenation - Andreas Moritz

A do të kishit menduar ndonjëherë se ky ushqim i shijshëm i bërë nga bletët është në fakt një nga ilaçet më të vjetra të njohura të njerëzimit? Që daton qysh në 5000 vjet, mjalti është përdorur me sukses për të trajtuar djegiet, kollën dhe ulcerat. Hipokrati, mjeku grek, gjithashtu vlerësoi fuqitë shëruese të mjaltit dhe doli me shumë trajtime me bazë mjalti për sëmundje të tilla si çrregullimet e lëkurës, ulcerat dhe plagët. Në Luftën e Parë Botërore, mjekët gjermanë përdorën një përzierje të mjaltit dhe vajit të mëlçisë së merlucit për të trajtuar plagët me armë zjarri. Sipas John Riddle, profesor i shkencës së lashtë në Universitetin Shtetëror të Karolinës së Veriut, një tekst mjekësor i shkruar në papirus nga 3000 vjet para Krishtit specifikon përdorimin e mjaltit për plagët në kokë. Ai thotë se ndoshta "mjalti ndihmoi në parandalimin e ënjtjes dhe vulosi plagën për të mbajtur ajrin dhe infeksionin jashtë". Hulumtimet e fundit tregojnë se mjalti është shumë më superior se antiseptikët dhe antibiotikët. Studiuesit izraelitë morën mjaltë në provë. Ata aplikuan ushqimin e ëmbël dhe ngjitës dy herë në ditë në plagët e nëntë foshnjave pas dy javësh trajtimi intravenoz me antibiotikë dhe pastrimi antiseptik ditor nuk arriti t'i shërojë ato. Pas vetëm 5 ditësh trajtim me mjaltë, plagët e foshnjave u përmirësuan ndjeshëm. Pas 16 ditësh të tjera, ato ishin të mbyllura, të pastra dhe sterile. Në një studim në Jemen, mjalti tregoi se kishte një avantazh të konsiderueshëm ndaj antiseptikëve të përdorur për plagët e infektuara kirurgjikale. Pesëdhjetë gra plagët e të cilëve u infektuan u ndanë në dy grupe. Një grup u trajtua me mjaltë, tjetri me antiseptikë. Pacientët në grupin e mjaltit u shëruan brenda 7 deri në 11 ditë, ndërsa grupit antiseptik iu deshën 12 deri në 27 ditë. Megjithëse kremrat modernë dhe antibiotikët mund të kenë efekte shëruese, ato kanë disavantazhin e vrasjes së indeve dhe shkaktimit të zgjebeve dhe plagëve. Por sa prej nesh mendojnë të vënë mjaltë nën atë Band-Aid ose fashë. Ashtu si në studimet e mësipërme, rezultatet e një prove klinike trevjeçare në Spitalin Mësimor Universitar në Calabar, Nigeri, treguan se mjalti i papërpunuar mund të shërojë plagët kur veshjet më moderne dhe trajtimet me antibiotikë dështojnë. Në 59 pacientë të trajtuar për plagë dhe ulcera të jashtme, mjalti ishte efektiv në të gjitha rastet, përveç një. Shumë për çudinë e studiuesve, aplikimet aktuale i mbajtën sterile plagët sterile derisa të kishin kohë për t'u shëruar, ndërsa plagët e infektuara u bënë sterile brenda një jave. Çuditërisht, mjalti madje u tregua për të hequr indet e vdekura nga plagët e vazhdueshme, duke ndihmuar disa pacientë të shmangin transplantet ose amputimet e lëkurës. Sipas Gazetës Evropiane të Kërkimeve Mjekësore, mjalti i ditur rezultoi të ketë efekte pozitive në infeksionet e plagëve pas operacionit për shkak të baktereve gram-pozitive dhe gram-negative pas seksioneve cezariane dhe histerektomive. Mjalti siguron një mjedis shërues të lagësht, por parandalon rritjen e baktereve edhe kur plagët janë të infektuara rëndë, "vëren Dr. Peter Molan nga Njësia e Kërkimit të Mjaltit në Universitetin e Waikato, New Zelanda "Shtë një mjet shumë efektiv për t'i bërë plagët e infektuara shpejt sterile, pa efektet anësore të antibiotikëve, dhe është madje efektive kundër shtameve të baktereve rezistente ndaj antibiotikëve." Arsyeja pse mjalti është në gjendje të ndalojë infeksionin mund të jetë në të vërtetë mjaft e thjeshtë. Mjalti i zakonshëm lidh ujin në mënyrë që bakteret në një plagë të kenë ujë të pamjaftueshëm për t’u shumuar. Aktiviteti ujor i mjaltit pengon rritjen bakteriale. Për më tepër, pH i mjaltit është midis 3.2 dhe 4.5 - mjaft i ulët për të penguar rritjen e shumë baktereve të zakonshme. Aktiviteti kryesor antibakterial në mjaltë, megjithatë, mendohet të jetë për shkak të peroksidit të hidrogjenit i cili prodhohet në mënyrë enzimatike. Niveli i peroksidit të hidrogjenit të prodhuar është antibakterial, por nuk dëmton indet qelizore. Aplikimet: Aplikoni mjaltë në prerje, gërvishtje ose djegie dhe mbulojeni me një fashë të pastër. Ndryshoni veshjet një deri në tre herë në ditë, sipas nevojës. Përdorni mjaltin si një material për veshjen e ndihmës së parë, ku mund të ketë kohë që infeksioni të krijohet para se të merret trajtimi mjekësor. Për dezinfektimin e brendshëm dhe si masë parandaluese, çdo mëngjes, pini një gotë ujë të ngrohtë me një lugë çaji mjaltë dhe pak lëng limoni. Mjalti gjithashtu ka veti nxitëse dhe qetësuese. Nënat infermiere, provoni të mbuloni thithkat e plasaritura dhe të lënduara me garzë të njomur me mjaltë për të parandaluar infeksionin. Shënim: nxehtësia e tepërt (mbi 40 ° C) ose ekspozimi i zgjatur ndaj dritës mund t’i vjedhë mjaltit vetitë e tij antibakteriale. Gjithmonë ruani në një vend të errët dhe të freskët. Burimet e artikullit: Timeless Secrets of Health and Rejuvenation - Andreas Moritz

Karafili ka veti ngrohëse, antibakteriale dhe antiseptike. Kjo barishte lehtëson dhimbjen, pakëson të përzierat dhe parandalon ose lehtëson të vjellat. Ai lufton dhe neutralizon bakteret patogjene dhe parandalon infeksionin. Shpesh përdoret si një ilaç për dhimbjen e dhëmbëve dhe mishrave të dhëmbëve. Përtypja e një karafili pas ngrënies ndihmon në largimin e erës së keqe të gojës. Karafili ka vlerë të madhe parandaluese për një sërë çrregullimesh. Për shembull, dekurajon grumbullimin e trombociteve të gjakut, e cila shoqërohet me sëmundje kardiovaskulare. Kjo barishte përmban vajra esencialë të paqëndrueshëm që ndihmojnë tretjen dhe lehtësojnë dhimbjen dhe shpërndarjen e gazit; promovon peristaltikën. Efekti i tij astringent ndihmon në mbajtjen nën kontroll të hemorragjive. Përveç kësaj, karafili inkurajon lirimin e gëlbazës nga trakti respirator. Gjithashtu stimulon rrjedhjen e gjakut në lëkurë duke shkaktuar skuqje lokale. Për ata që ftohen lehtë brenda trupit, kjo bar rrit nxehtësinë e brendshme, largon të ftohtin e brendshëm dhe forcon metabolizmin dhe qarkullimin. Karafili forcon funksionet e stomakut, dhe rikthen, ushqen dhe mbështet të gjithë trupin; ushtron një efekt butësisht forcues në trup. Për ata që vuajnë nga parazitët, karafili dëbon ose dëbon krimbat e zorrëve. Një nga efektet më premtuese të karafilit rrjedh nga efektet e tij në uljen e kolesterolit. Çdo ditë për rreth një muaj, lërini 6 copë karafil të zhyten në gjysmë gotë ujë gjatë natës, hiqni karafilët në mëngjes me një lugë ose pirun dhe pini këtë ujë çdo ditë për rreth një muaj. Kjo duhet të ndihmojë në rikthimin e niveleve të kolesterolit në atë që është normale për trupin tuaj. Burimet e artikullit: Timeless Secrets of Health and Rejuvenation - Andreas Moritz

Sipas hulumtimit të mjekëve italianë, pluhuri i specit të kuq (kajen) ka treguar se zvogëlon simptomat në më shumë se gjysmën e pacientëve që vuajnë nga dispepsia funksionale. Subjektet konsumuan 2.5 gram pluhur piper të kuq çdo ditë (të ndarë në kapsula të marra para secilit prej tre vakteve). Shumë herbalistë besojnë se Cayenne jo vetëm që ndihmon sistemin tretës, por gjithashtu përfiton zemrën dhe sistemin e qarkullimit të gjakut. Ajo vepron si një katalizator dhe rrit efektivitetin e bimëve të tjera kur përdoret me to. Cayenne është shumë e pasur me vitamina A & C, ka komplekse të plota B dhe është shumë e lartë në kalcium organik dhe kalium, gjë që është një nga arsyet pse është e mirë për zemrën. Dihet që Cayenne ndalon sulmet në zemër brenda 30 sekondave (një lugë çaji me ekstrakt Cayenne në një gotë me ujë të nxehtë çdo 15 minuta derisa kriza të kalojë). Burimet e artikullit: Timeless Secrets of Health and Rejuvenation - Andreas Moritz

E kryer nga Spitali Svensborg në Danimarkë, një provë dhe studim klinik i sëmundjes së detit ka treguar se xhenxhefili ishte po aq efektiv sa dhe superior ndaj ilaçeve pa recetë në trajtimin e sëmundjeve të lëvizjes. Është me të vërtetë një opsion më i sigurt sesa ilaçet pa recetë që shkaktojnë përgjumje. Në një provë tjetër klinike të kryer nga Departamenti i Anesteziologjisë në Spitalin e Shën Bartolomeut në Londër, studiuesit ishin në gjendje të tregonin se 1g pluhur xhenxhefili ishte po aq efektiv në parandalimin e përzierjes dhe të vjellave postoperative, si qetësuesi që përdoret zakonisht nga spitalet dhe shumë më i sigurt. Xhenxhefili është gjithashtu efektiv për të lehtësuar ashpërsinë e përzierjes dhe të vjellave të shtatzënisë. Përdorimi i xhenxhefilit për të shuar sëmundjen e mëngjesit nuk ngre rrezikun e defekteve të lindjes, sipas një studimi të ri të bashkë-autoruar nga Dr. Gideon Koren, drejtor i Programit Motherisk në Spitalin për Fëmijët e Sëmurë në Toronto, Kanada. Efektet e zvogëlimit të sëmundjes duken më të theksuara kur xhenxhefilin e merrni së bashku me pak mjaltë. Xhenxhefili është përdorur në mjekësinë Ayurvedic për trajtimin e inflamacionit dhe reumatizmit. Hulumtimi indian tregoi se një ekstrakt shumë i pastruar dhe i standardizuar i xhenxhefilit kishte një efekt statistikisht të rëndësishëm në zvogëlimin e simptomave të osteoartritit të gjurit. Hulumtimet konfirmojnë se xhenxhefili vepron si një agjent anti-trombotik dhe anti-inflamator tek njerëzit. Shtë treguar se ka veti antibiotike në epruvetat (vret salmonelën dhe bakteret e stafilokokut), dhe vepron si një agjent kundër ulcerës tek kafshët. Gjithashtu, ajo ka veprim anti-depresiv, anti-diarreal dhe antioksidant të fortë. Xhenxhefili është gjithashtu i lartë në aktivitet kundër kancerit. Xhenxhefili është përdorur me sukses në trajtimin e të vjellave, dhimbjeve të kokës, kongjestionit të gjoksit, kolerës, ftohjeve, diarresë, dhimbjeve të stomakut dhe sëmundjeve nervore. Hulumtime të tjera mbi gingerololët e demonstruara, përbërësit aktivë të xhenxhefilit (rizoma e Zingiber officinale, Roscoe), përfaqësojnë një klasë të re potenciale të frenuesve të aktivizimit të trombociteve. Efektet e hollimit të gjakut të xhenxhefilit llogaritin përfitimet e tij të mëdha për pacientët me sëmundje të zemrës. Përtypja e një pjese të vogël të xhenxhefilit të freskët me pak mjaltë, pirja e ujit me disa pika ekstrakt xhenxhefili, ose marrja e kapsulave të pluhurit të xhenxhefilit janë opsionet më të mira të zgjedhjes. Burimet e artikullit: Timeless Secrets of Health and Rejuvenation - Andreas Moritz

Kurkuma, Curcuma longa është përbërësi i verdhë i ndritshëm i pluhurit kerri. Mjekësisht, është një adaptogjen dhe një bioprotektues. Praktikuesit e mjekësisë Ayurvedic kanë përdorur kurkumen për mijëvjeçarë. Parimet aktive, të njohura si "kurkuminoidë", posedojnë veti anti-inflamatore të krahasueshme në forcë me ilaçet steroidale dhe josteroidale. Kurkuminoidet dallohen më tej për vetitë e tyre antivirale, antibakteriale, antifungale, antiparazitare, antimutagjene, antikancerogjene dhe detoksifikuese. Kurkuminoidet parandalojnë formimin e radikalet e lira duke pastruar dhe neutralizuar ato të formuara tashmë. Tradicionalisht, kurkuma është përdorur për të trajtuar verdhëzën dhe problemet e tjera të mëlçisë, për të nxitur qarkullimin e gjakut, për të shpërndarë mpiksjen e gjakut, për të lehtësuar dhimbjet e artritit dhe reumatizmit, dhe për të kuruar diarrenë, kongjestionin e sinuseve dhe infeksionet e veshit. Sot përdoret gjithashtu nga pacientët me AIDS si një ilaç alternativ, organik, natyral mjekësor barishtor për të lehtësuar bllokimet e fytit dhe gjoksit duke dëbuar mukusin nga trupi. Ju mund të shtoni sasi bujare të shafranit të Indisë në ushqimet tuaja të gatuara çdo ditë. Shtuar perimeve, orizit, fasuleve, supave, etj., Tumeri nuk ka vetëm shije të shijshme, por është edhe shumë i shëndetshëm. Tumeri mund të aplikohet nga jashtë (si pastë) për të ndihmuar në shërimin e hemorroideve, plagëve, prerjeve dhe djegieve (kini kujdes nga efekti i tij i verdhë). Burimet e artikullit: Timeless Secrets of Health and Rejuvenation - Andreas Moritz

Kush do të mendonte se kjo erëz e kuzhinës posedon veti të shumta shëruese të thella! Marrja e një të katërtës e gjysmës së lugës kanellë funksionon njësoj si ilaçet e statinës në uljen e kolesterolit dhe triglicerideve, si dhe glukozën në gjak. Plus, mund të merrni një kile kanellë për më pak se 3 dollarë, dhe të kurseni veten nga efektet e tmerrshme anësore. Sipas hulumtimit të kryer nga Departamenti Amerikan i Bujqësisë, kanella ndihmon në kontrollin e niveleve të sheqerit në gjak tek diabetikët e tipit 2. Kanella e bluar ndihmon në stimulimin e prodhimit të enzimave që digjen glukozën dhe rrit efektivitetin e insulinës. Në një studim, kanella e bëri insulinë 20 herë më të aftë për të prishur sheqernat në gjak. Për të përfituar nga diabeti i tipit 2, do t'ju duhet të hani rreth ½ lugë çaji kanellë të bluar në ditë. [Sipas hulumtimeve të tjera, diabetikët përfitojnë gjithashtu nga fenugreek i bluar, shafran i Indisë, xhenxhefil, ekstrakt i pjeprit të hidhur, ekstrakt boronicë dhe ekstrakt gymnema sylvestre.] Kanella gjithashtu është treguar të ulë nivelet e triglicerideve dhe kolesterolit, dhe të parandalojë dhe përmirësojë sëmundjet e zemrës. Hulumtimet më të fundit tregojnë se kanella bën më shumë sesa thjesht të shmangë diabetin dhe sëmundjet e zemrës. Ajo • Mbështet funksionin e tretjes • Shtrëngon dhe tonifikon indet • Lehtëson bllokimet • Lehtëson dhimbjen, inflamacionin dhe ngurtësinë e muskujve dhe nyjeve • Lehtëson shqetësimet menstruale • Stimulon qarkullimin • Vret bakteret, përfshirë E. coli. Kanella gjithashtu ju bën më të zgjuar. Në një studim që testoi aftësitë njohëse, pjesëmarrësve iu dha kanellë, si me gojë ashtu edhe me hundë. Përfundimi i studimit ishte se kanella është efektive në rritjen e funksioneve njohëse. Kanella gjithashtu thuhet se ka rezultate të larta si një afrodiziak për meshkujt. Pra, nëse përdorni kanellë për të përmirësuar shëndetin tuaj, aftësinë tuaj mendore, jetën tuaj të dashurisë, ose të gjitha sa më sipër, ka kuptim të mirë të përfshini kanellë në dietën tuaj sa herë që të jetë e mundur. Mund ta shtoni në drithërat, perimet ose pijet tuaja të preferuara, siç është çaji bimor. Shkencëtarët kanë zbuluar gjithashtu se pluhuri kerri (kryesisht tumerik, qimnon, kardamon, koriandër, xhenxhefil, piper i kuq, kopër dhe kopër) me kanellë, gjethe dafine dhe karafil trefishon efektivitetin e insulinës. Çfarë mënyre e shijshme për të ndihmuar diabetin dhe çrregullimet e tjera të shumta! Burimet e artikullit: Timeless Secrets of Health and Rejuvenation - Andreas Moritz

Kur e krahasoni me një mollë, bananja ka katër herë proteina, dy herë karbohidrate, tre herë fosfor, pesë herë vitaminë A dhe hekur, dhe dy herë vitamina dhe minerale të tjera. Është gjithashtu e pasur me kalium dhe është një nga ushqimet me vlerë më të mirë përreth. Bananet përmbajnë tre sheqerna natyralë - saharozë, fruktozë dhe glukozë - të kombinuara me fibra. Në këtë formë, një banane jep një nxitje të menjëhershme, të qëndrueshme dhe të konsiderueshme të energjisë. Hulumtimet kanë treguar se vetëm dy banane mund të japin energji të mjaftueshme për një stërvitje të fortë 90-minutëshe. Banania gjithashtu është gjetur e dobishme për një numër sëmundjesh dhe gjendjesh: Depresioni: Njerëzit në depresion shpesh ndihen më mirë pasi hanë një banane. Kjo ndodh sepse bananet përmbajnë triptofan, një lloj proteine ​​që trupi e konverton në serotonin. Ky hormon i fuqishëm dihet se ju bën të relaksoheni, të përmirësoni humorin tuaj dhe në përgjithësi ju bën të ndiheni më të lumtur. PMS: Vitamina B6 e bananes ndihmon në rregullimin e niveleve të glukozës në gjak, të cilat mund të ndikojnë pozitivisht në disponimin tuaj dhe të qetësojnë sistemin nervor. Anemia: E lartë në hekur organik (kundrejt hekurit inorganik të përdorur në suplemente), bananet mund të stimulojnë prodhimin e hemoglobinës në gjak dhe në këtë mënyrë të përmirësojnë aneminë. Presioni i gjakut dhe fuqia e trurit: Banane të larta në kalium, por të ulëta në natrium, janë shumë efektive në balancimin e presionit të gjakut. Ky efekt bëri që Administrata Amerikane e Ushqimit dhe Barnave të lejojë industrinë e bananeve të bëjë pretendime zyrtare për aftësinë e frutave për të zvogëluar rrezikun e presionit të gjakut dhe goditjes në tru. Dhe, për të njëjtat arsye, studentët u zbuluan se ishin më vigjilentë dhe rritën performancën akademike kur hanin banane për mëngjes dhe në drekë. Kapsllëk: Të pasura me fibra, bananet në dietë kanë ndihmuar në rikthimin e funksioneve normale të zorrëve te njerëzit që vuajnë nga kapsllëku. Urthi: Duke pasur një efekt natyral antacid, bananet kanë ndihmuar njerëzit që vuajnë nga urthi. Bananja neutralizon aciditetin e tepërt dhe zvogëlon acarimin duke veshur mukozën e stomakut. Sëmundja e mëngjesit: Të hash banane midis vakteve ndihmon për të mbajtur nivelin e sheqerit në gjak lart dhe për të shmangur sëmundjet e mëngjesit. Kafshimet e mushkonjave: Nëse kafshoheni nga një insekt, provoni të fërkoni zonën e prekur me pjesën e brendshme të një lëkure bananeje. Lëkura e bananes është e njohur për zvogëlimin e ënjtjes dhe acarimit. Nervat: Bananet janë të pasura me vitamina B që ndihmojnë në qetësimin e sistemit nervor. S.A.D .: Bananet mund të ndihmojnë të sëmurët nga SAD sepse ato përmbajnë triptofanin që përmirëson gjendjen natyrale të humorit. Pirja e duhanit: Bananet gjithashtu kanë ndihmuar njerëzit që përpiqen të lënë duhanin. B6, B12 dhe kaliumi dhe magnezi që gjenden në to, ndihmojnë trupin të shërohet nga efektet e tërheqjes së nikotinës. Stresi: Kaliumi i bananes ndihmon në normalizimin e rrahjeve të zemrës, dërgon oksigjen në tru dhe rregullon ekuilibrin e ujit të trupit. Gjatë stresit, shkalla jonë metabolike rritet; kjo nga ana tjetër bie nivelet e kaliumit. Bananet mund ta kthejnë këtë efekt të stresit. Goditje në tru: Sipas hulumtimit të botuar në The New England Journal of Medicine, ngrënia e bananeve si pjesë e një diete të rregullt mund të zvogëlojë rrezikun e vdekjes nga goditja në tru deri në 40%! Ju lutemi vini re se rekomandimet e mësipërme të ushqimit nuk zbatohen në mënyrë të barabartë për të gjitha llojet e trupit. Para se të filloni të hani këto ushqime, verifikoni me tabelat e ushqimit të llojit të trupit tuaj nëse këto ushqime janë të dobishme për ju apo jo. Burimet e artikullit: Timeless Secrets of Health and Rejuvenation - Andreas Moritz

Vaji i kokosit i virgjër është i pasur me acid laurik, një agjent i provuar antiviral dhe antibakterial. Aktualisht përdoret në trajtimin e SIDA -s. Monolaurin është një monoglicerid i acidit laurik. Acidi laurik gjendet gjithashtu në qumështin e nënës së njeriut, i cili e bën qumështin e kokosit dhe alternativë të shkëlqyer për ushqimet me formulë qumështi. Vaji i kokosit me shije të shijshme jo vetëm që është i kënaqshëm për shijen tuaj, por gjithashtu pastron zorrën e trashë duke zbutur butësisht dhe liruar materialin e vjetër fekal, dhe duke ndihmuar për ta hequr atë pa efekte anësore të pakëndshme. Ka një efekt të fortë alkalizues në trup, i cili është i dobishëm për çdo proces sëmundjeje. Vaji tropikal ka një substancë që është treguar të rrisë nivelet e kolesterolit HDL, lloji i mirë, duke ulur kështu rrezikun e sulmit në zemër. Për ata që janë të shqetësuar për infektimin me parazitët e zorrëve dhe Candida albicans, vetitë anti-parazitare të kokosit ndihmojnë në pastrimin e organizmave patogjenë duke ua grabitur veshjen mbrojtëse. Një trajtim natyral kundër majave, vaji i kokosit ka qenë i njohur për shumë shekuj për të parandaluar infeksionet e majave tek gratë në ishujt e Paqësorit. Gjatë testeve shkencore, si acidi kapriç ashtu edhe ai laurik i gjetur në vajin e kokosit në sasi shumë të mëdha u zbuluan se ishin absolutisht vdekjeprurëse për të gjitha llojet kryesore të Candida albicans. Hulumtimet që krahasojnë banorët e Ishujve të Paqësorit me Njerëzit treguan se shëndeti i tyre ishte jashtëzakonisht i mirë në krahasim me standardet perëndimore. Këta ishuj nuk kishin shenja të sëmundjes së veshkave ose hipotiroidizmit që mund të ndikonin në nivelet e yndyrës. Nuk kishte hiperkolesterolemi (kolesterol i lartë në gjak). Të gjithë banorët ishin të dobët dhe të shëndetshëm pavarësisht një diete shumë të pasur me yndyrë të ngopur nga vaji i kokosit. Në fakt, popullatat në tërësi kishin raporte ideale peshe-lartësi në krahasim me shifrat e Indeksit të Masës Trupore të përdorura nga nutricionistët. Problemet e tretjes janë të rralla. Kapsllëku është i pazakontë. Ata mesatarisht dy ose më shumë lëvizje të zorrëve në ditë. Atheroskleroza, sëmundjet e zemrës, koliti, kanceri i zorrës së trashë, hemorroidet, ulcerat, divertikuliti dhe apendiciti janë gjendje me të cilat ata në përgjithësi nuk janë të njohur. Vaji i kokosit gjithashtu ndihmon në shpërndarjen dhe heqjen e toksinave që janë bllokuar në depozitat yndyrore, duke e bërë kështu akumulimin e yndyrës gjithnjë e më të panevojshëm (akumulimi i yndyrës është një mekanizëm mbijetese për të mbajtur toksinat e përfshira brenda indit yndyror). Kjo mund të shpjegojë pse vaji i kokosit ndihmon në ndërtimin e muskujve të dobët. Shumë ndërtues trupi, trajnerë personalë, atletë olimpikë dhe të tjerë e përdorin atë për ndërtimin e masës së dobët të trupit Vaji i kokosit tretet lehtë, edhe nga sistemet e dobëta dhe të komprometuara të tretjes. Ndihmon me shumicën e çrregullimeve të tretjes, të tilla si sëmundja e Crohn dhe sindroma e zorrëve të irritueshme. Ky vaj nuk kërkon ndonjë enzimë ose bartës që të transportohet nëpër membranat qelizore. Pasi të ketë arritur në brendësinë e qelizës, përdoret për energji. Kjo e bën kokosin një burim energjie të gatshëm. Vaji i kokosit gjithashtu është treguar se balancon hipotiroidizmin. Shtë një yndyrë e ngopur e përbërë kryesisht nga acide yndyrore të zinxhirit të mesëm. Gjithashtu të njohur si trigliceridet me zinxhir të mesëm (MCTs), acidet yndyrore me zinxhir të mesëm janë të njohur për rritjen e metabolizmit dhe nxisin humbjen e peshës dhe imobilizojnë bakteret e majave Nëse kërkohet, vaji i kokosit rrit temperaturat bazale të trupit duke rritur metabolizmin, gjë që është një lajm i shkëlqyeshëm për ata që vuajnë nga niveli i ulët funksionet e tiroides, dhe ato të prekura nga Sindroma e Lodhjes Kronike. Vaji i kokosit është i dobishëm për të rinjtë dhe të moshuarit. Është një nga vajrat më të shëndetshëm dhe më të sigurt. Ndryshe nga shumica e vajrave, vaji i kokosit nuk do të oksidohet kur nxehet. Kjo e bën vajin e kokosit vajin ideal të gatimit. Me përjashtim të llojeve Kapha, një i rritur mesatarisht mund të përfshijë me siguri rreth 3.5 lugë vaj kokosi në ditë në dietën e tyre. Nuk do t'ju shëndoshë, dhe më e mira nga të gjitha është jo-toksike, shumë ndryshe nga shumë antimykotikë me recetë. Por, filloni me një dozë të ulët derisa të zbuloni se çfarë ndikojnë te ju efektet tuaja anësore nga prishja e majave. Përveç përfitimeve të tij të brendshme, kur aplikohet në lëkurë, vaji i kokosit do të mbrojë nga djegia nga dielli, tharja, plasja dhe mikrobet e dëmshme. Burimet e artikullit: Timeless Secrets of Health and Rejuvenation - Andreas Moritz

Ky ushqim i zakonshëm ka veti anti-diarreale dhe anti-kancer. Ashtu si farat e tjera, orizi përmban frenues të proteazës kundër kancerit. Nga të gjitha drithërat, ka më pak të ngjarë të provokojë shqetësim të zorrëve, të tilla si gazi i zorrëve ose zorra e trashë spastike. Për tipin Vata, orizi i plotë është i shkëlqyer për kapsllëk; ul kolesterolin dhe tenton të bllokojë zhvillimin e gurëve në veshka. Orizi Basmati duket se ka vlerën më të lartë ushqyese. Është një burim i pasur i hekurit, selenit, tiaminës dhe niacinës. Përmban gjithashtu një sasi të mirë të proteinave bimore. Te gjitha artikujt dhe recetat me oriz mund ti gjesh duke klikuar këtu! Burimet e artikullit: Timeless Secrets of Health and Rejuvenation - Andreas Moritz

Pothuajse çdo person me degjenerim makular të lidhur me moshën, i cili është shkaku kryesor i verbërisë, vuan nga mungesa e luteinës. Një studim i fundit tregoi se konsumimi i 6 mg luteinë në ushqimin tuaj në ditë zvogëlon rrezikun e këtij çrregullimi me një dajak 43%. Misri i freskët është një burim i shkëlqyer i luteinës. Burimet e artikullit: Timeless Secrets of Health and Rejuvenation - Andreas Moritz

Në përgjithësi, frutat e thata kanë veti anti-kancer dhe mbrojtëse të zemrës. Bajamet dhe arrat ndihmojnë veçanërisht në balancimin e niveleve të kolesterolit. Të dy përmbajnë përqendrime të larta të acidit oleik antioksidant dhe yndyrë të pangopur, të ngjashme me atë të vajit të ullirit, i njohur për mbrojtjen e arterieve nga dëmtimi. Bajamet, megjithatë, duket se janë më të vlefshmet nga të dyja. Një total prej gjashtë studimesh treguan rezultatet e jashtëzakonshme të aftësisë së bajameve për të ulur kolesterolin total dhe LDL dhe për të zvogëluar rrezikun e sëmundjeve të zemrës me 10 përqind. Mjafton të hani një grusht të vogël bajame (1 ons) në ditë. Arrat në përgjithësi janë të pasura me vitaminë E antioksiduese, të mbrojtura kundër dhimbjeve të gjoksit dhe dëmtimit të arterieve. Arrat braziliane janë jashtëzakonisht të pasura me selen, një antioksidant i lidhur edhe me normat më të ulëta të sëmundjeve të zemrës dhe kancerit. Arrat përmbajnë acid ellagjik, një antioksidant dhe luftues i kancerit, dhe janë të larta në vaj të tipit omega-3. Arrat janë gjithashtu rregullatorë të mirë të insulinës dhe sheqerit në gjak, duke parandaluar rritjen e madhe. Kjo i bën ata ushqime të përshtatshme për ata me intolerancë ndaj glukozës dhe diabet. Shtë interesante të theksohet se arrat janë gjetur të munguara në dietat e atyre që më vonë zhvillojnë sëmundjen e Parkinsonit. Kujdes nga alergjitë dhe arrat e prishura: Arrat, veçanërisht kikirikët, janë shkaku kryesor i reaksioneve alergjike akute tek individët e ndjeshëm. Shmangni arrat e thyera, sepse ato kalbet lehtë. Gjalpët e arrave janë gjithashtu të njohur për shkaktimin e reaksioneve negative në sistemin tretës. Kur grimcohen dhe në këtë mënyrë ekspozohen ndaj oksigjenit, ato oksidohen, domethënë bëhen të prishur. Yndyrat yndyrore janë shumë toksike dhe një shkak kryesor i sëmundjeve. Ata madje mund të çojnë në sëmundjen e Crohn. Hani vetëm arra të freskëta. Shmangni ngrënien e arrave që përzihen me frutat e thata ose në drithërat e mëngjesit të prodhuara në treg (arrat janë të njomë dhe frutat e thata përmbajnë kërpudha). Burimet e artikullit: Timeless Secrets of Health and Rejuvenation - Andreas Moritz

Kjo perime ushqyese vjen në shumë variacione dhe ngjyra - jeshile dhe vjollce janë më të zakonshmet. Ka qenë pjesë e një diete tipike tradicionale në pjesë të Afrikës ku njerëzit jetojnë jetë shumë të gjatë dhe të shëndetshme. Kale është një burim i pasur i kimikateve të ndryshme kundër kancerit. Duke qenë anëtar i familjes kryqëzuese, është i pajisur me indole anti-kancer që ndihmojnë në rregullimin e estrogjenit dhe luftimin e kancerit të zorrës së trashë. Përmban më shumë beta karoten se spinaqi dhe dy herë më shumë luteinë, më së shumti nga çdo perime e testuar. Kale është gjithashtu e lartë në antioksidantë Vitamina C. Collard Green dhe perime të tjera me gjethe jeshile ndajnë përfitime të ngjashme. Burimet e artikullit: Timeless Secrets of Health and Rejuvenation - Andreas Moritz

Angjinarja (Cynara scolymus) është e njohur prej shekujsh për efektet e saj të dobishme në tretje.Efekti i tij më i theksuar është rritja e prodhimit biliare.Për shkak se trupi përdor kolesterolin për të bërë acide biliare, rritja e prodhimit të acidit biliare mund të balancojë kolesterolin në gjak.Rritja e sekrecioneve të acidit biliare gjithashtu ndihmon tretjen - një arsye pse artiçokët janë përdorur tradicionalisht për dispepsi.Gjethet e tij përmbajnë fitonutrientë me efekte të shumta për rritjen e shëndetit. Burimet e artikullit: Timeless Secrets of Health and Rejuvenation - Andreas Moritz